Frits maakt muziek (gitaar en zang) in General Sound, (1965 - 1968). En in Three Nice (1970 - 1973), een driestemmige akoustische band met eigen composities en vergelijkbaar met het geluid van Crosby, Stills en Nash.

Ook speelt hij in The Common Men (1977 - 1981), dat ontstaat in stamcafé La Baborack. Ze maken pop en beat. Tijdens het eerste optreden is de de naam al veranderd in Big Joke.
De groep ontplooit zich tot een grote grap want er wordt nooit gerepeteerd. En vaak gaan de optredens gepaard met een of andere stunt. Zoals in 1977, wanneer men een gouden plaat ontvangt uit handen van Barend Servet. Op de krantenfoto (foto Nv/hN) heeft Frits de plaat net in handen. Maar, de band is niet aan de plaatopnames toegekomen. En de plaat blijkt ook niet echt van goud. Maar met deze ´Big Joke´ halen ze wel het Nieuwsblad v/h Noorden.

Frits is, in 1991, mede organisator van de humanitaire actie 'Groninger muzikanten helpen de Koerden'.
Vanaf zijn jeugd is hij al geïnteresseerd in de indianencultuur. Tijdens een bezoek aan Amerika in 1979 hoort hij de verhalen van indianen over werkeloosheid en onderdrukking, en over de manier waarop indianen in Amerika worden behandeld. Dat maakt diepe indruk. Hij gaat zich voor de indianen inzetten. Vanuit de Lew Gurwitz Stichting (eerder Leonard Peltier Stichting) organiseert Frits regelmatig benefietconcerten in Groningen. De opbrengst gaat o.a. naar rechtshulp voor indianen in de gevangenis.

Als Frits in september 2021 overlijdt, schrijft het Dagblad van het Noorden: "Groningen verliest z'n Indiaan: activist, muziekfanaat en 'stadsknuffelbeer' Frits Terpstra (1950-2021) overleden".