Geertrui van Engelstede was de eerste vrouw van Frans Donia. Frans Donia en Geertrui van Engelstede waren familie van de Van Wassenaers, die een dijkgraaf en twee hoogheemraden aan Rijnland leverden. Via vererving kwamen de pedanten in Rijnlands collectie terecht. 'Tot hun contentement gemaeckt', pag. 93 en 94.

In 1899 gerestaureerd door J. Koene te Leiden. Hing onder meer in de gang bij de dijkgraafskamer en in de dijkgraafskamer. 'Tot hun contentement gemaeckt', pag. 95 t/m 99. no. 2.21.

Dit portret en het pendant, voorstellende Donia's vrouw Geertrui van Engelstede, zijn afkomstig uit het huis Zwanenburg. Het is niet zeker hoe de portretten op Zwanenburg terecht kwamen. Hoogstwaarschijnlijk via de gerelateerde familie Van Wassenaer (hoogheemraden en dijkgraaf van Rijnland). De schilderijen zijn niet gesigneerd. Mogelijk geschilderd door de bekende Friese schilder Wybrand de Geest de Oude (1592-1660).

Willem II werd lang gezien als de stichter van Rijnland vanwege de verlening van het charter, inhoudende een handvest waarin hij zichzelf verplichtte geen sluis te leggen in de Spaarndamse dijk of ook maar iets te doen met de Spaarndam (zeedijk), de Zwammerdam (grens met het Sticht) en de Overzijdwinde (de landscheiding met Delfland en Schieland) zonder overleg en toestemming van de gemenelandslieden of heemraden, het latere hoogheemraadschap. In feite was de privilegeverlening slechts een erkenning en bevestiging van een reeds door zijn grootvader, Graaf Willem I (regeerde van 1203-1222), gegrondveste organisatie.

Pieter Jansz. de Witt was afkomstig uit een aanzienlijk regentengeslacht in Amsterdam. Hij werd daar geboren in 1593. Hij overleed te Voorschoten in 1642 (vermelding op rouwbord). Hij werd begraven in De Nieuwe Kerk te Amsterdam. Uit deze kerk is het rouwbord afkomstig. Via omzwervingen kwam het op zolder bij het hoogheemraadschap terecht. Er is geen Rijnlandse relatie. Er is ook geen (familie)relatie met de bekende raadspensionaris. Het hangt nu in de dijkgraafskamer. 'Tot hun contentement gemaeckt', pag. 94 e.v. no. 2.18.

Het schilderij betreft een kopie naar de 17e eeuwse Italiaanse kunstenaar Giovanni Francesco Romanelli. Sybille was in de oudheid een priesteres van Apollo die in extase profeteerde. Het schilderij wordt behalve Sybille ook wel 'De boezem van Rijnland' genoemd. Aangekocht in 1927 op een Leidse veiling voor een bedrag van ruim 46 gulden door secretaris mr. J. Slagter.
Uitvoerig beschreven in 'Tot hun contentement gemaeckt', pag. 81 e.v. no.2.12.

Het gemeenlandshuis Zwanenburg werd gebouwd in 1647/1648. Tot 1863 in functie. Logeerplaats en representatieve vergaderplaats voor het bestuur van Rijnland. Tevens huisvesting opzichter nabij gelegen sluizencomplex te Halfweg. Architect Pieter Post.
Na verkoop van het pand aan Bartholomeus Lans in 1863 werd het pand gebruikt als machinehal voor zijn suikerfabriek. De voorgevel van het pand is nog herkenbaar.

Het door de Haarlemse schilder en architect Pieter Post in 1645 ontworpen gemeenlandshuis Zwanenburg te Halfweg neemt een prominente plaats op het schilderij in. Het schilderij is een kopie naar een werk van Johannes Janson. Exposities: "Vicenzo Scamozzi 1548-1616", 2010, Koninklijk Paleis Amsterdam.

Rijnland heeft drie van deze 3-zitsbanken van het Leidsch model. De banken zijn met leer bekleed. De afmetingen zijn: 190 cm. lang, diepte 47 cm. en hoogte 83 cm. Het zitvlak is op 48 cm. hoogte. Een van de drie banken is in bruikleen aan gemeente Haarlemmermeer gegeven en is aanwezig op de 1e etage van het Polderhuis in Hoofddorp.

Dit beeldje werd door de Haarlemmermeerse beeldhouwer Karel Gomes gemaakt. Het werd door het bestuur als geschenk aangeboden aan de medewerkers vanwege de fusie in 2005.

Dit beeldje werd door de Haarlemmermeerse beeldhouwer Karel Gomes gemaakt. Het werd door het bestuur van het waterschap Groot-Haarlemmermeer uitgereikt aan hen die zich verdienstelijk maakten voor het waterschap.

Portret van een manspersoon, voorstellende de mathematicus (wiskundige), gezeten aan een tafel met versierde poot. Op de tafel ligt onder meer een aantal meetinstrumenten. De mathematicus, in lang kamerkleed en met baret, houdt in zijn linkerhand een passer en in zijn rechterhand een universaalring. Links is een graadboog, ook wel Jacobstaf geheten, zichtbaar. Het schilderij werd vervaardigd voor de schoorsteen van de dijkgraafskamer van het gemeenlandshuis te Leiden (waarschijnlijk vanwege de relatie tussen het onderwerp van het schilderij en de functie van de dijkgraaf als hoofd van een instelling die zich bezig hield met de waterhuishouding en het landmeten). De bekende landmeter en mathematicus Jan Pietersz. Dou zou model gestaan kunnen hebben voor het portret ('Tot hun contentement gemaeckt', pag. 74 e.v., no. 2.10). Het schilderij hangt in de Rode Zaal vanaf 1971, sinds de restauratie van de Rode Zaal en de plaatsing van een nieuwe schoorsteen.
De schilder Jan Andrea Lievens (1644-1680) is de zoon van de beroemde schilder Jan Lievens. Deze heeft óók een bijdrage geleverd aan het schilderij ('Tot hun contentement gemaeckt', pag. 75, 2e kolom, 2e gedeelte en de brief van de National Gallery of Art d.d. 1 augustus 2007, pag. 2, 2e alinea: het schilderij zou het enige gedocumenteerde voorbeeld van samenwerking zijn tussen vader en zoon Lievens). Laatstelijk 2008/2009 ten toon gesteld in National Gallery of Art, Washington USA en Milwaukee Art Museum USA en het Rembrandthuis te Amsterdam. 'Tot hun contentement gemaeckt', pag. 74 e.v., no. 2.10.

Oorspronkelijk tafelkleed, nu wandkleed. Rijk geborduurd met bloemen, vruchten, vogels en bladmotieven. Rond het 'tafelstuk' van bloemen en vruchten, in het midden van het kleed, liggen vier guirlandes met kooren aan elkaar geknoopt. Waarschijnlijk gemaakt voor een rechthoekige tafel. Herkomst niet zeker, mogelijk Zuid-Duitsland of Zwitserland. Het kleed werd in 1971 vanwege de ingebruikname van het gerestaureerde gemeenlandshuis geschonken door de in het gebied van Rijnland liggende gemeenten. 'Tot hun contentement gemaeckt', pag. 175, no. 10.1. Voorts: Dossier 07.354.1/.08.812.4, 1971/1972, 1c: Feestelijke ingebruikneming van het gemeenlandshuis.

Tweedeurs eikehouten kolommenkast in renaissance stijl. Met kuif en op het bovenfries de vermelding 'R L'.

renaissance model tafel, tafelpoten versierd met ionische kapitelen en acanthusbladeren, heeft regel tussen de poten

Tafelblad ingelegd. set van twee identieke tafels, zie ook kgv-000346.

De vergaderruimte heeft geen naam.

De vergaderzaal draagt deze naam vanwege de wandversieringen in de vorm van ingelijste wapens van waterschappen en bestuurders.

Voor het uitzetten van lange afstanden over vlakke stukken terrein werden ijzeren meetkettingen gebruikt. Elke schakel heeft een vaste lengte. Dit gereedschap werd gebruikt door Rijnlandse landmeters. Rijnlands collectie telt 3 meetkettingen: één exemplaar van 20 meter, met aparte schakelonderbreking op iedere 5 meter (ca. 1880), een meetketting van 10 meter met aparte schakelonderbreking op iedere 5 meter (ca. 1850) en een meetketting van 20 meter merk Ahrend en zoon, Amsterdam, met onderbrekingen door middels van een andersvormige schakel (steeds 50 cm. lang) op iedere 5 meter, (ca. 1800).

Gedurende de 17e en 18e eeuw was een aantal vertrekken in het gemeenlandshuis te Leiden voorzien van goudleerbehang. Slechts het uit de 18e eeuw daterende behang in de grote zaal is bewaard gebleven. De grote zaal werd in 1670 van een (nieuw) goudleerbehang met het wapen van Rijnland voorzien. Het goudleer dat de wanden van Rijnlands gemeenlandshuizen sierde ia aan het einde van de 18e en 19e eeuw vervangen door linnen behangsels. Slechts het behang in de grote zaal van het gemeenlandshuis te Leiden is bewaard gebleven. Dit goudleerbehang werd eind mei 1776 door Johannes Arnoldus van Hoogeveen Langerak geleverd ter vervaging van het uit 1670 daterende goudleer. De directe aanleiding was waarschijnlijk de receptie die stadhouder Prins Willem V 15 juli 1776 in Rijnlands huis ter gelegenheid van zijn ere-promotie aan de Leidse Universiteit. In tegenstelling tot wat de naam suggereert, werd goudleer bedekt met een laagje zilver, waarop een goudkleurende vernis werd aangebracht. Deze combinatie gaf het leer de goudkleur waaraan het zijn naam dankt. Het goudleerbehang uit 1776 is gemaakt van kalfsvellen. Op ieder vel, hoogte 76,5 cm. Breedte 61,5 cm. is het wapen van Rijnlandin het midden afgebeeld. "Tot hun contentement gemaeckt", pag. 45 e.v. no. 1.4

De hoogte van dit onderscheidingsteken is 7,5 cm. De breedte is 6,5 cm. Reeds in de middeleeuwen droegen boden van officiele instanties ter herkenning een bodebus. Oorspronkelijk was dit een echte bus waarin meegenomen documenten konden worden opgeborgen, later werd het een insigne. Van de oorspronkelijke zes bodebussen zijn er nog twee bewaard gebleven. "Tot hun contentement gemaeckt", pag. 140 e.v. no. 7.6

Lengte van de kist 195 cm. Breedte 44,2 cm. Hoogte 51 cm. De twee middelste sloten zijn gemerkt met het wapen van de stad Leiden. Links en rechts van het wapen van de stad Leiden bevinden zich de letters D. W., het monogram van de slotenmaker Dirck Walischsz. Deze kist is de oudste archiefbewaarplaats van Rijnland. Al in 1448 werden charters, keuren en resoluties in een kist bewaard. Het bewaren van belangrijke stukken en kostbare voorwerpen in een dergelijke kist was in die tijd gebruikelijk. De afgebeelde kist dateert niet uit de 15e eeuw, maar werd waarschijnlijk rond 1588 gemaakt. De kist heeft vier sloten waar acht sleutels bij horen, die verdeeld werden over de hoogheemraden en de secretaris. De kist kon alleen worden geopend als minimaal vier hoogheemraden op een vergadering aanwezig waren. Deze maatregel zorgde ervoor dat nooit één hoogheemraad buiten medeweten van zijn ambtgenoten de kist kon openen. Als één van de hoogheemraden zijn sleutel vergeten was, kreeg hij een boete opgelegd.

Het glas is aangekocht in 1957 bij Marcel B. Keezer, Art Gallery te Leiden. Het is dikwandig; 372 gram; grijs; belletjes in de voet; onregelmatige bovenrand van de stam; twee brede en zes smalle tinglasspiralen in stam. UV-licht blauw. Opschriften in banderolle boven woning: "'t welvaren van de Kortsteekse/polder onder aarlanderveen". Op de cuppa van het glas zijn een wipwatermolen, een lege hooiberg met de kap omhoog, een huis met rokende schoorsteen en bomen afgebeeld. Mogelijk gebruikt als hensbeker bij belangrijke bestursvergaderingen. "Tot hun contentement gemaeckt", pag. 127 e.v. no. 5.12