Tekst:
Paul Penninkhof

Eddy Koekkoek (1950-2018) krijgt de muziek met de spreekwoordelijke paplepel ingegoten. Zijn ouders, Johan en Kina Koekkoek, vormen samen met een buurman het trio The Melody Makers. Johan, die les kreeg van Kilima Hawaiians gitarist Bill Buijsman, speelde eerder in de Corona Hawaiians. Op zevenjarige leeftijd krijgt Eddy zijn eerste gitaarles van zijn vader en op zijn tiende heeft hij accordeonles (nog van de oude Geert Jager). In 1961 maakt hij een van de eerste optredens mee van The Rocking Tigers (slaggitarist Wim de Vries is zijn neef), in de huiskamer op zijn moeders verjaardag.

De eerste muzikale schreden
In 1964 vormt Eddy met straatgenoot Martin Schuurman het ‘Protestduo Martin en Eddy’, waarin Martin op geëxalteerde wijze zijn door Bob Dylan geïnspireerde teksten declameert en Eddy wat improviseert op gitaar. Koekkoek’s allereerste popbandje is The Act in 1965, met bassist Gerrit Veen (toen 12 jaar), Steven Wesselink op drums en Tonny Uil, gitaar. Ook speelt hij in die tijd solo op talentenjachten, waar hij diverse tweede plaatsen behaalt. Eenmaal wordt hij eerste, wanneer de altijd winnende Peter Schaap eens een keer niet meedoet.

Via diverse horecabaantjes (zoals spelleider op camping ‘Het land van Bartje’, piccolo in hotel Willems, commis de rang in restaurant Baulig, ober in de Moonlight Bar) belandt hij in het diskjockeyvak. In 1968 draait Eddy in d'Oude Waegh aan de Grote Markt (hier fungeert hij ook als gitarist bij de striptease, en bedient de bandrecorder met de drumroffel als het beha-tje afgaat) en later in diverse zaken in Friesland en Duitsland. Terug in Groningen is hij jarenlang discjockey in discotheek Walk Inn.

Na een tijd zonder noemenswaardige muzikale activiteiten begint Koekkoek in 1976 een drive-in disco en zingt hij bij bluesband Terraplane. Gitarist Anne Kraster gaat in 1977 bij Jan Rot & the Streetbeats en Koekkoek wordt hun manager, totdat Rot in zee gaat met het landelijk bekende management Rock in Waterland van John van Vuuren. Eddy doet inmiddels het management voor meer Groninger bands: The Rocking Tigers, Link, Highway, Fandango en The Street Survivors. Hiernaast is hij vanaf 1979 bassist van de TBR Bluesband.

In 1983 wil Eddy een eigen bandje beginnen en vraagt min of meer willekeurig wat mensen in café Merleyn. Niemand heeft enige bandervaring. Elke zondag komt men bij elkaar om een liedje te maken. Na een jaar repeteren en twee optredens (Benzinebar en Deliplein) is het weer gebeurd met Flibberty Gibbet.

In 1985 begint Eddy de band Eddyotic en in 1987 wordt Eddy door Wessel Babtist gevraagd als zanger van jump-jive band The Race, maar ook hier houdt Koekkoek het na pakweg een jaar voor gezien.

The Seventh Son
Voorgaande kortdurende samenwerkingsverbanden kunnen gezien worden als een opstapje naar het ‘serieuzere werk’ daarna. (Eddy &) The Seventh Son wordt opgericht in 1987 en bestaat vijf jaar in diverse bezettingen. Er wordt veel en succesvol opgetreden in het hele land. De band maakt een videoclip, 2 vinyl singles (gesponsord door wijlen Menjo van platenzaak Headline) en 2 volledige CD's.

Soloprojecten
Na The Seventh Son experimenteert Eddy in 1994 met een bezetting, genaamd Sensitive Men. Nadat Eddy het te druk krijgt met zijn populaire muziekcafé Koekkoek, wordt de aandacht verplaatst naar meer soloprojecten.

Organisatorische en maatschappelijke betrokkenheid
Het zich inzetten voor maatschappelijke doelen loopt als een rode draad door Koekkoeks leven. Zo is Eddy actief als politiek actievoerder in de zeventiger jaren, geeft hij als vrijwilliger muziekworkshops in buurthuizen, is medeorganisator van de actie 'Help de Koerden uit de nood', bestuurslid van de Stichting voor Pop Groningen en medeorganisator van Sterren aan het Meer, bestuurslid en programmeur van De Vrije Hand. Ook staat Koekkoek met het tweemaal door hem in Huize Maas georganiseerde Groninger-bandjes-festival Noorderslagting aan de basis van Noorderslag-onderdelen EuroSonic en Grunnsonic. Koekkoek brengt voorjaar 2013 een nieuwe Nederlandstalige CD uit, genaamd 'CHICO'. Van een tour komt het vanwege gezondheidsredenen niet meer.

Op 16 januari 2018 komt het droevige nieuws naar buiten dat Eddy is overleden, op 67-jarige leeftijd.