In 1927 wordt er begonnen met de bouw van een elektrische pompinstallatie voor de bemaling van de Zuid-Hoflandsche polder. De bemalingsinstallatie bestond uit een elektromotor (draaistroommotor) van het fabricaat Heemaf, met een vermogen van 10 pk, die een schroefpomp van Stokvis, met een capaciteit van 15 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 1 meter, aandrijft. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is het elektrische gemaal (tijdelijk) vervangen door een ruwoliemotor, in verband met het uitvallen van de stroom. In 1960 werd het gemaal vervangen door een nieuwe bemalingsinstallatie op dezelfde plek.

In 1940 werd er besloten om de bestaande bemalingsinstallatie in de poldermolen te vervangen door een S.K.F. vijzelgemaal, met een capaciteit van 12 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 1 meter, aangedreven door een elektromotor van het fabricaat Dordt, met een vermogen van 5 pk. Het gemaal werd gesticht langs rijksweg 44 (bij km 35.850), ten zuiden van de Warmonderweg. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de elektrische installatie tijdelijk verbouwd tot een windbemalingsinstallatie, in verband met de schaarste van de benodigde brandstof. In de jaren 1970, door de aanleg van de Schiphollijn tussen Amsterdam en Den Haag, werd het gemaal op kosten van de Nederlandse Spoorwegen verwijderd.

In 1925 werd het oude gemaal vervangen door een nieuw gemaal gelegen langs Oosteinderlaan. In 1926 werd er een vergunning afgegeven voor de stichting van een gemaal met woonhuis. De bemalingsinstallatie bestond uit en centrifugaalpomp, met een capaciteit van 18 m3/minuut (maximaal 20 m3/minuut), aangedreven door een ruwoliemotor van het fabricaat Kromhout, met een vermogen van 30 pk, geleverd door Gebr. Stork & Co. te Hengelo.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd er overwogen om het gemaal te elektrificeren. Dit gebeurde in 1942, toen de ruwoliemotor werd vervangen door een elektromotor van het fabricaat Dordt, met een vermogen van 25 pk. In 1988 werd de bestaande bemalingsinstallatie vervangen door een nieuw gemaal op dezelfde locatie.

In 1925 wordt er een gemaal gesticht ten behoeve van de bemaling van de Roodemolenpolder, bestaande uit een schroefpomp, met een capaciteit van 13,33 m3/minuut, aangedreven door een elektromotor, met een vermogen van 5,2 pk. Er werd in 1938 besloten om de pompinstallatie om te bouwen naar een vijzelinstallatie. Zodoende werd er een vijzel geplaatst, met een capaciteit van 14 m3/minuut, aangedreven door een elektromotor, met een vermogen van 6 pk, geleverd door N.V. Machinefabriek Spaans. Tijdens de Tweede Wereldoorlog is het gemaal tijdelijk omgebouwd tot een windbemalingsinstallatie. In 1982 werd het gemaal door Spaans Machinefabriek b.v. geïnspecteerd, waarbij er werd voorgesteld dat er een nieuw vijzelgemaal geplaatst zou worden. Uiteindelijk werd er besloten om de bemaling van de Luizenmarktpolder en de Roodemolenpolder te combineren en werd het afzonderlijke gemaal gesloopt.