Volgens het reglement voor de visserij, vastgesteld door burgermeesters in 1820, is de commissaris te Scheveningen belast met de registratie van de jaarlijkse wisseling van matrozen en ander scheepspersoneel. In de praktijk doen de reders het zelf. Bij KB van 5-5-1861 wordt de commissaris van politie te Scheveningen tot waterschout benoemd met als taak het bijhouden van de monsterrollen (in feite overeenkomsten tussen een schipper en zijn personeel). Een KB van 8-9-1861 S 81 bepaalt dat voortaan overal de ambtenaar, die ingevolge art. 396 van het Wetboek van Koophandel (1838) de aanmonstering registreert, de waterschout moet zijn of bij diens afwezigheid de commissaris van politie c.q. de burgemeester. In Scheveningen is de waterschout soms een aparte ambtenaar, soms tevens commissaris van politie.
Ingevolge Koninklijk Besluit van 23-8-1977 (S 510) is de 'zorg voor de werkzaamheden betreffende het monsteren van schepelingen' per 1-1-1978 overgegaan naar het Ministerie van Verkeer & Waterstaat. Als gevolg daarvan moest de ambtenaar van aanmonstering de afdrachten voor het monsteren niet meer aan het Ministerie van Justitie doen maar aan V&W. Per 1-6-1989 is 'het lijfelijk monsteren door specifiek daartoe aangewezen ambtenaren' beëindigd. De taken van de laatste tien waterschouten in Nederland gingen over naar het Ministerie van Verkeer & Waterstaat.

Een gedeelte van het archief is in 1985 overgebracht door de Gemeentepolitie Den Haag. Dat betrof correspondentie en monsterrollen 1921-1954. In 1986 schonk de Stichting Oud Scheveningen de monsterregisters 1839-1844. Na de opheffing van de functie is het resterende archief in 1990 overgebracht. Een in het archief van de Gemeentepolitie aangetroffen register van schepen 1891-1909 is alsnog aan deze inventaris toegevoegd. In 2025 is de aanvulling op het archief (nummers 30 en hoger) beschreven en toegevoegd aan de inventaris.