Op 2 april 1824 wordt door B&W van 's-Gravenhage aan de Gedeputeerde Staten (GS) van Zuid-Holland gunstig geadviseerd op een rekest van E.B.L. Maritz & Co. tot het oprichten van een fabriek tot het smelten en pletten van koper en andere metalen, voorzien van de nodige smet- en gloeiovens en van een stoommachine, te vestigen in een gebouw in het Voorburgstraatje.
Uit een rekest van 1826 blijkt dat deze firma gedreven werd door L.J. Enthoven en E.B.L. Maritz. De naam van de firma moet later zijn omgezet in die van L.J. Enthoven en Co., waarbij Maritz waarschijnlijk is uitgekocht. Gegevens hierover zijn echter niet gevonden.
In 1841 wordt de bestaande vennootschap tussen Leon Israël (ook: Leo John) Enthoven, koopman en fabrikant te 's-Gravenhage en Henry John (ook: Hijman Israël) Enthoven, wonende te Londen, onder de firma van L.J. Enthoven & Co., voor twintig jaar gecontinueerd. Later zullen zoons van Enthoven het bedrijf voortzetten.
In 1891 vindt een overgang van de firma plaats tot N.V. De naam veranderde bij die gelegenheid in N.V. Pletterij, voorheen L.J. (of: L.I.) Enthoven en Cie.
De pletterij, in 1824 op kleine schaal begonnen, heeft zich geleidelijk uitgebreid tot de belangrijkste industrie van Den Haag. In 1837 werd een verzoek tot oprichting van een metaalgieterij aan het Zieken door GS van Zuid-Holland ingewilligd. Later ontstonden de constructiewerkplaats en de spoorwisselfabriek. In haar bloeitijd telde de fabriek ca. 800 werknemers.

De firma leverde in 1887 onder meer de overkappingen van het station Hollands Spoor, en van 1889-1901 alle ijzeren constructies voor het wandelhoofd Koningin Wilhelmina te Scheveningen. Er werden ook standbeelden gegoten, waaronder dat van Rembrandt, opgericht in Amsterdam, en van Laurens Jansz. Coster te Haarlem.
Het bedrijf werd tenslotte in de jaren 1905-1907 overgeplaatst naar Delft.
In Den Haag herinneren de straatnamen Pletterijkade en -straat nog aan de fabriek.
De wandelpier en winkelgalerij, gebouwd in opdracht van de Maatschappij Wandelhoofd Scheveningen werd op 6 mei 1901 geopend door Prins Hendrik en toen gedoopt: Wandelhoofd Koningin Wilhelmina. Bouwmeesters waren de Haagse architect W.B. van Liefland en de Brusselse ingenieur E. Wyhowsky. Het wandelhoofd is op 26 maart 1943 afgebrand, vermoedelijk door hooibroei in de opslagplaats van het Duitse leger. De opruiming van de resten is geleidelijk gegaan; de Duitsers zijn er al mee begonnen. In 1958 waren de laatste resten verdwenen. De nieuwe pier is in 1961 in gebruik genomen.

Het bedrijfsarchief van de firma Enthoven berust bij het Stadsarchief Delft (eerder Gemeentearchief Delft), met uitzondering van de onderhavige stukken die hoofdzakelijk betrekking hebben op de aanleg van het wandelhoofd te Scheveningen in de jaren 1899-1901.
Enkele foto's van opdrachten, vervaardigd door de Koninklijke Fabriek van Stoom- en andere werktuigen te Amsterdam zijn aan het Stadsarchief Amsterdam overgedragen.