Beeldmateriaal 

Kaartblad met kleur van het Legmeer en aangrenzende plassen nabij Kalslagen en Uithoorn voorstellende een plan tot bedijking voor droogmaking door middel van stoombemaling. Getekend door A. van Oosterhout en lithografie Desguerrois & Co. Gehecht bij plan tot droogmaking volgens het stelsel van H.Fijnje van Salverda. Uithoorn
Door eeuwenlange vervening waren rond Uithoorn, Aalsmeer en Amstelveen uitgestrekte plassen ontstaan. Vooral wind en gebrekkig toezicht veroorzaakten afslag van de oevers waardoor dijken, wegen en bebouwing steeds meer bedreigd werden. In de 18e eeuw was de Bovenkerker polder ten noorden van het Legmeer al aangelegd. De droogmaking van het Haarlemmermeer ten westen van het Legmeer was rond 1850 in volle gang. In dezelfde tijd werd een particulier initiatief ontwikkeld om de Legmeerplas in te polderen. De verkaveling sloot zoveel mogelijk aan bij die van het oude land. Behalve voorzieningen voor het waterbeheer waren er ook maatregelen voor de scheepvaart nodig.
De definitieve plannen tot drooglegging werden rond 1880 uitgevoerd. Zo ontstonden eerst de polder Noorder Legmeer en later de polder Zuider Legmeer. Ze werden gescheiden door een dijk die aan het eind van de 19e eeuw door de genie werd overgenomen en onderdeel ging uitmaken van de Stelling van Amsterdam. Nieuwgevormde polderbesturen namen al spoedig het beheer van de polders over van particuliere maatschappijen.