Beeldmateriaal 

Kaartblad met kleur van het Legmeer en aangrenzende plassen nabij Kalslagen en Uithoorn voorstellende een plan tot bedijking voor droogmaking door middel van stoombemaling. Getekend door A. van Oosterhout en lithografie Desguerrois & Co. Gehecht bij plan tot droogmaking volgens het stelsel van H.Fijnje van Salverda. Uithoorn
Door eeuwenlange vervening waren rond Uithoorn, Aalsmeer en Amstelveen uitgestrekte plassen ontstaan. Vooral wind en gebrekkig toezicht veroorzaakten afslag van de oevers waardoor dijken, wegen en bebouwing steeds meer bedreigd werden. In de 18e eeuw was de Bovenkerker polder ten noorden van het Legmeer al aangelegd. De droogmaking van het Haarlemmermeer ten westen van het Legmeer was rond 1850 in volle gang. In dezelfde tijd werd een particulier initiatief ontwikkeld om de Legmeerplas in te polderen. De verkaveling sloot zoveel mogelijk aan bij die van het oude land. Behalve voorzieningen voor het waterbeheer waren er ook maatregelen voor de scheepvaart nodig.
De definitieve plannen tot drooglegging werden rond 1880 uitgevoerd. Zo ontstonden eerst de polder Noorder Legmeer en later de polder Zuider Legmeer. Ze werden gescheiden door een dijk die aan het eind van de 19e eeuw door de genie werd overgenomen en onderdeel ging uitmaken van de Stelling van Amsterdam. Nieuwgevormde polderbesturen namen al spoedig het beheer van de polders over van particuliere maatschappijen.

Fragment kaart van de Amstel en vaart van Amsterdam (rechts) naar Gouda met daarin gelegen bruggen, sluizen en aangrenzende situaties tevens diepten beneden het Amsterdams peil evenals de profielen in rode cijfers. Ondertekend in 1818 door ingenieurs van Waterstaat en Publieke werken A. Kommers en J.A. van Essen en de opzichter van het heemraadschap L. van Heusden. De kaart toont diepteprofielen ten behoeve van het beter bevaarbaar maken van de Amstel. Soortgelijke details van andere jaren zijn ook vastgelegd in het archief van het heemraadschap ten behoeve van de taakuitvoering. Op de kaart zijn letters gebruikt voor verwijzingen naar de diepteprofielen naast de waterloop. De kaart bestaat uit 14 aan elkaar geplakte delen van ca 60 bij 90 cm. De kaart toont een slingerend verloop van de Amstel en biedt veel details van de aan de oever grenzende percelen. De kaartdelen die niet aan de Amstel grenzen laten grote witte vlakken zien. Op de kaart staan vele namen van gebouwen, paden, watergangen en aangrenzende polders.
De handgetekende kaart is een goede staat met uitzondering van kleine beschadigingen. Lange tijd was de kaart opgerold in een houten kist en daardoor mogelijk afgedwaald van de bijbehorende bestanden van het archief. Gezien het formaat en de staat van de kaart zal de kaart vermoedelijk niet uitgerold aan een wand hebben gehangen. De kist met de kaart werd met een register door een particulier aangeboden bij het Historisch Museum van Ouderkerk. Deze is in 2011 overgedragen aan het waterschap als aanvulling op het archief van het heemraadschap van den Amstel en Nieuwer-Amstel.
Deze manuscriptkaart is gebruikt voor een gedrukte variant met minder details door J.de Jong voor een eigen uitgave van het heemraadschap. Deze gedrukte versie van 1824 is ook op de website te zien. Er zijn scans van delen van de kaart beschikbaar. Bijvoorbeeld van een deel van de Omval en Windrak nabij Amsterdam, de locatie van het huidige hoofdkantoor van het waterschap.

Kaart van de Amstel en vaart van Amsterdam (rechts) naar Gouda met daarin gelegen bruggen, sluizen en aangrenzende situaties tevens diepten beneden het Amsterdams peil NAP evenals de profielen in rode cijfers. Ondertekend in 1818 door ingenieurs van Waterstaat en Publieke werken A. Kommers en J.A. van Essen en de opzichter van het heemraadschap L. van Heusden. De kaart toont diepteprofielen voo het beter bevaarbaar maken van de Amstel. Soortgelijke details van andere jaren zijn ook vastgelegd in het archief van het heemraadschap ten behoeve van de taakuitvoering. Op de kaart zijn letters gebruikt voor verwijzingen naar de diepteprofielen naast de waterloop. De kaart bestaat uit 14 aan elkaar geplakte delen van ca 60 bij 90 cm (6,5x1,2m). De kaart toont een slingerend verloop van de Amstel en biedt veel details van de aan de oever grenzende percelen. De kaartdelen die niet aan de Amstel grenzen laten grote witte vlakken zien. Op de kaart staan vele namen van gebouwen, paden, watergangen en aangrenzende polders.
De handgetekende kaart is een goede staat met uitzondering van enkele kleine beschadigingen. Lange tijd was de kaart opgerold in een houten kist en daardoor mogelijk afgedwaald van de bijbehorende bestanden van het archief. Gezien het formaat en de staat van de kaart zal de kaart vermoedelijk niet uitgerold aan een wand hebben gehangen. De kist met de kaart werd met een register door een particulier aangeboden bij het Historisch Museum van Ouderkerk. Vervolgens is deze in 2011 overgedragen aan het waterschap als aanvulling op het archief van het heemraadschap van den Amstel en Nieuwer-Amstel.
Deze manuscriptkaart is gebruikt voor een gedrukte variant met minder details door J.de Jong voor een eigen uitgave van het heemraadschap. Deze gedrukte versie van 1824 is ook op de website te zien. Er zijn scans van delen van de kaart beschikbaar. Bijvoorbeeld van een deel van de Omval nabij Amsterdam, de locatie van het huidige hoofdkantoor van het waterschap.