Uw zoekacties: Kranten

Kranten ( Regionaal Archief Dordrecht )

beacon
4.892  zoekresultaten
sorteren op:
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Krantenpagina
De Dordrechtsche Courant, 1899-08-09; p. 5
Naam krant:
De Dordrechtsche Courant
Datum:
1899-08-09
Jaargang:
1899
Pagina:
5
 
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Krantenpagina
De Dordrechtsche Courant, 1899-09-07; p. 3
Naam krant:
De Dordrechtsche Courant
Datum:
1899-09-07
Jaargang:
1899
Pagina:
3
Ik deed onwillekeurig een stap achteruit. Maar mijn beter ik gaf den strijd weldra. op, mijn hartstocht behield de overhand. Wat oeed zij nu nog buiten? Het signaallicht kon gerust blij- ven branden, nu het toch niets meer beteekende! Als zij eens berouw had over hare belofte aan mij? Als zij daarbuiten den strijd tusschenhaar plicht en haar verlangen naar geluk opnieuw streed? Dat mocht niet, ik moest haar te hulp komen! _ Ik zette mijn hoed op en stormde naar buiten. — Vroni!” riep ik, toen ik niemand zag, iiVronil” — eerst zachtjes, dan steeds luider en dringerder. Geen antwoord. Iii klimm :nden angst liep ik om den paal heen, mijne oogen trachtten het grijze schemerlicht dat door het lamplicht uit het huisje verstrekt werd, te doorboren —- maar ik zag niets wat op een menschelijk wezen geleek. Maar daar beneden, waar de rails wit glom — groote God, neen! Dat niet! Mijn op- gewonden fantaisie Vmaalt mij dat schrikbeeld voor! Het zal verdwijnen als ik dichter bij kom, als ik het wil aanvatten — naar beneden. D95; slechts een paar assen — het licht gaat uit, de wind heeft het blind kapot geslagen — met knikkende knieën kruip ik naar die plek toe f- buk — mijne handen trillen en ik grijp — ik grijp _ ‘ik grijp — lang, zacht, doornat vrou- wenhaar vast — O, dat is van den regen, -—ze is zeker in den donker van de helling afgegleden en daar blijven liggen, halfdood van den schrik, — maar nu, nu ben ik bij haar, ik wil haar op- helpen en buig mij, haar naam stamelend, over haar heen — en grijp in.. ...” _ __ Zijne stem begaf hem. Hij liet zijn hoofd op zijne armen zinken, een krampachtig gesnikdoor- schokte zijn krachtige gestalte. Dan wist hij zich met inspanning van al zijne krachten te beheerschen en liep naar het raam. Hij bleef er een heelen tijd staan, met beide vuisten op de vensterbank steunende. Geen van ons beiden zei iets. Ik zocht te vergeefs naar een piiar hartelijke woorden om die vree- selijke stilte te verbreken. Ik vond er geen.
Gevonden alinea's: 1
 
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Krantenpagina
De Dordrechtsche Courant, 1899-09-13; p. 1
Naam krant:
De Dordrechtsche Courant
Datum:
1899-09-13
Jaargang:
1899
Pagina:
1
Gevonden alinea's: 1