Uw zoekacties: De Koerier – Deventer Dagblad

De Koerier – Deventer Dagblad ( Collectie Overijssel locatie Deventer )

WERK IN UITVOERING! Per dag worden er scans van De Koerier - Deventer Dagblad over de periode 1869-1945 toegevoegd.
beacon
75  zoekresultaten
sorteren op:
 
 
 
 
DD_1913 Deventer Dagblad
Erfgoedstuk
Krantenpagina
Deventer Dagblad, 1913-04-08; p. 5
Naam krant:
Deventer Dagblad
Pagina:
5
Datum:
1913-04-08
Jaar:
1913
Het verwüt van haar broeder trol haar daarom niet, wel echter werkte de herinnering, die hu had wakker geroepen, heden bizonder op Addaa stemming. Toon Oor;: zijn OU lers had geschre-ven, ( geschreven, ) dat hü de vriendschap van een man had gewonnen, dien hij achtte en bewonderde, had Adda een gevoel van voldoening gekregen, dat do broeder, die het meest met haar sympathiseer-de ( sympathiseerde ) en tot nuto«' bijna uitsluitend met hooa-adellij-ken ( hooa-adellijken ) had omgegaan, juist onder burgerlijken dea vriend had gevonden, waarnaar zün hart had ge-zocht, ( gezocht, ) dat Georg zich over sL-indsüdelheden h.*en-zj*tte ( h.*enzj*tte ) en zich mot lemand verbroederde, di.* ver-achting ( verachting ) toonde voor all.* vooroordeelen en zelt* voor uiterlijke vormen. Zij had sympathie gevoeld voor den vriend van haar broeder, voor zü hem K<-zion had, maar de persoonlijke indruk van Harley had het gunstig oordooi niet versterkt. In haar was twijfel ontstaan, of hij niet met gemaakte originaliteit coquetteerde .en toen zü BH <>p bet terra* hoen en weer wandelde, kwam voor hot eerst de ontnuchterende gedachte bü haar op, dal, nisac-ien het beeld harer herinnering evenals Georg zün vriend rm>t tle kleuren harer - verbeelding had versierd, dat zii slechts droomde vn oen poëtisch idonnl. dal in waarheid niot ond.
Zij was toen nog bijna een kind geweest en haar fantasie had onder den indruk van machtige gevoelens een kleinen roman gedicht, die ook haar ijdelheid had gestreeld. Het kon toeval ge-weest ( geweest ) zün, dat de kunstenaar, die misschien in do nabijheid had gewoond, zoo dikwijls lanfis haar raim was gegaan. De haar betreffende opmerking in zijn brief aan haar vader was misschien slechts een beleefdheidsphrase geweest ot had hem als voorwendsel gediend, de aanwijzing, dat hij in zijn studieën niet gestoord wilde ziin. op andere wijze te herhalen en te bekrachtigen. Adda deed er misschien verkeerd aan zoo moest zij nu denken alle jongelui, die haar naderden te meten naar een maatstaf, die haar verbeelding zich ge-jchapen had en die niet algemeen geldend kon zijn. De Rroot van Boltenste.rn schrikte haar op uit haar droomen. ('raaf Guido had Adda op g>*>-n gunstiger tnd kunnen verrassen, wilde hij zijn hul--9e ( hul-9e ) vricnde-lijk opgenomen zien. dan juist nu. Het scheen haar bijna als een wenk van het Nood--1 ( Nood-1 ) >t, aan de wimschen harer ouders gehoor te ge-ven, ( geven, ) dat zij den draal' juist op het oogenblik moest zien He ( rra.it had een morgen rit van ver.-tcheidene uren gemaakt, om haar in oen bouquet geurigs bloemen een zeldzame bloesem te brengen, wel-ke ( welke ) in den afgeloopen nacht in zün hroetka*. haar kelk liad .reopend. Het was oen befoefdhetd, wel* kef M-U-ue Meehte hü kon waardeeren, die wist, dat graal Boltenetern MO hartstochtelijk bloemen-liofhêbber ( bloemenliofhêbber ) was en zich met oneindige vlijt, onge-hoorde ( ongehoorde ) zorgvuldigh'-id wndde aan de cultuur van exotische planton, dat hü dus een xcluit w. als hij wilk een bloem ufwod.
Ik ben de eerste in Duitsehland", zei hu met den trots van bevredigd zelfbewustzijn, „wien het gelukt is, de-ze zeldzame soort van de Ranunculus asiaticus superbissimus in dit kleurenspel tot bloei te brengen — mag ik deze bloem, die nog geen Duitsch vrouwenoog heelt aanschouwd, haar aanbieden, die in schoonheid en lieflijk-heid ( lieflijkheid ) alle vrouwen overtreft?" Adda glimlachte. „Het schünt", antwoordde zq. „dat u even weinig verstand hebt van vrouwen-schoonheid ( vrouwenschoonheid ) als ik van de tuinierskunst. De bloem is mooi, maar als u er mü niet in het bizonder opmerkzaam op had gemaakt, dan zou ik haar groote waarde nooit gekend hebben, ik verdien daarom niet, dat u mü zulk een offer brengt." „Mün tuinman heeft de planten uitstekend ver-zorgd, ( verzorgd, ) ik heb de jonge plantjes zelf opgekweekt en hun groei met eon bijgeloof verbonden. Ik verbeeldde m'tj, dat het gelukken van mijn poging een gunstig voorteeken zou zijn voor een grooter, vuriger verlangd geluk. Heb ik mij vergist?" Adda bloosde, maar plotseling lachte /ij vroolijk. 7.Ü raadde wat de Graaf zoggen \vild<-. maar de gedachte, dat hij een vraag aan haar hart afhanke-lijk ( afhankelijk ) had gemaakt van hot gedüon eener plant, had ts komisch voor haar, dat zit de Ml een schertsende wending kon geven. ..Dan zoudt u ten slotte, goed hebben « daan", riep m, uw ge-luk ( geluk ) ook den tuinman in bewaring to geven of betrof dit geen plant mot een langen Latijn-schen ( Latijnschen ) naam?" voegde zij er bij, toen zü merkte, dat haar schertsende toon den (Jraat krenkt.-. „('rnvin, u is zoor wreed. Niet genoeg, dal u zich houdt, alsof U mün woorden niel begre-pen ( begrepen ) hadt, u spot BI 'elf*, mee." „Ik spot niet", antwoordde Adda, „ik schertste
Gevonden alinea's: 3
Organisatie: Collectie Overijssel locatie Deventer
laatste wijziging 14-11-2017
1 gedigitaliseerd
 
 
 
 
 
DD_1913 Deventer Dagblad
Erfgoedstuk
Krantenpagina
Deventer Dagblad, 1913-04-09; p. 5
Naam krant:
Deventer Dagblad
Pagina:
5
Datum:
1913-04-09
Jaar:
1913
i 0) -—•*-.-.—.[ \/n-jin Hot oog van Guido straalde, Er lag hierin reeda een belofte, h'ij mocht hopen, hij was niet afgewezen, zooals hij reeds gevreesd had. Adda had tot DU toe tegenover heni een houding ge-toond, ( getoond, ) die hem geheel in het onzekere had ge-laten, ( gelaten, ) of hij haar volkomen onverschillig v. 'zij haar gevoelens slechts verborg. Hii had he len een beslissing willen uitlokken en zij moedigde bom juist Ban tot datgene, waarnaar hij tol ttU toe tevergeefs gestreefd had, namelijk een Mer-kelijke ( Merkelijke ) toenadering te zoeken. Hij had zich nog geen zekerheid kunnen verschaffen, of haar nart vrü was ot niet, het laatste echter bekende Adda door h< t verlof, dat zü hem gegeven had, indirect. !' maakt mü oneindig gelukkig, gravin," zei hü niet warmt.' en OT den t*..n van diepe doening. ii hebt gelijk, u was voor mij een 1.1.i ui, wier edele natuur ik slechte vermoedde, die mij echter geen blik gunde in haar binnenste. Menschen, die hun levensweg willen doen sa-mengaan, ( samengaan, ) moeten elkaar vooruit kennen, eer /ii dit besluit nemen. 'H zilt in vei I geduld mei mü mooti'ii hebben, mnar misschien vindt u. dat de goede wil voel vergoedt. I' beschuldigt m*d van vieierü ik versta deze kunst echter slecht en schaam mü nu over de pogingen, die ik ge-daan ( gedaan ) heb en die u misschien er toe brengen,
ongunstiger over mij te oordeelen. dan ik ver-dien." ( verdien." ) Adda nag op en haar blik verried hen*.. (Lit hij geen verkeerd besluit h-id getrokken; nu echter verscheen de graaf haar plotseling in een geheel ander licht dan zij hem '-ot nu toe gekend had. Zij wilde oen bemoedigend woord spreken, daar stoorde hen een geruisch en toen ?.ij omkeek. zij Harley. die uit een zijweg te voorschijn trad.
II t was haar, alsof haar oog den blik eener slang ontmoette, zoo stekend was de blik, dien Harley op haar richtte. Zijn houding was uiter-lijk ( uiterlijk ) volkomen kalm en toch scheen hij opgewon-den. ( opgewonden. ) Zijn stem had iets gedrukts, toen hü, nadat •tdda hem aan den graaf had voorgesteld, zich verontschuldigde, als hij .misschien stoorde. 7.ü'n woorden hadden iets onbevangens, natuurlü'ks en toch schenen zij haar boosaardig en beleedigorid. De opmerking van Oèorg over hem, "flat zijn uiterlijke verschijning leta boersch had. scheen .p dit oogenblik karakteristiek juist. Ofschoon hij gekleed was al.s gisteren, viel haar dit op; de korte hals, de breede borst hadden iets ple-l..ji ( plel..ji ) ich. Harley .stond daar voor Adda en den graaf als een stoornis in den weg. Zijn trekken waren vertrokken tot een glimlach, die beleefd i zün, maar een kouden, onaangenann-n in-druk ( indruk ) maakte.
Graaf Boltenstern wist na hei besoek nog niets, hij wist niet n lil, wat hü aan don man had. die hem als mijnheer Harley was voorge-■teld, ( voorge■teld, ) *- .or «-en cast des huizes kon hii hem niot houden. Hij zag Adda vragend aan; het Verwonderde hem, dat zij merkbaar voriogen op eenigszinf* scherpen toon verklaarde, dat er van
De argwaan dor ijd-plheid had een scherp in-stinct. ( instinct. ) Moritz Harley voelde het, dal de gravin zulk oen opheldering voor noodig hield, opdat hij voor den gast als vol zou golden, on hrt was mor hem re.-(Is krentend, dat zij de mogelijkheid van zulk een twijfel erkende. Uw vader hoeft mü' dit versoek gedaan, gravin," antwoordde hü op o<-!i toon. aisof hü een vergissing verbeterde, „omdat hij hoopt, dat ik door bet vinden van zekere papieren jn staat g**«told zal worden. hem in een gewirjitige zaait mijn raad te on alleen mot hoi oog hioeop w'üd ik hem mün diendten, anders zou mijn tijd mü niet veroor-loven, ( veroorloven, ) zulk e«-n moeilijk, al is het misschien een interessant werk, op my te nemen." Adda Wisselde oen vurstoloTi blik net den graai, waarin beiden elknar te verstaan gaven, dat zij zich over Harley's -uw. matiging meer amuseerden, dan er zich beleedigd door voel-den. ( voelden. ) ..Dan zai mün vader n zeker oneindig dank-baar ( dankbaar ) zijn." zei Adda met een zwr-vm van vroo-lijkhoid ( vroolijkhoid ) in haar toon, en hot klein-» gezelschap nam den terugweg aan *naar het slot.
Gevonden alinea's: 5
Organisatie: Collectie Overijssel locatie Deventer
laatste wijziging 14-11-2017
1 gedigitaliseerd
 
 
 
 
 
DD_1913 Deventer Dagblad
Erfgoedstuk
Krantenpagina
Deventer Dagblad, 1913-04-10; p. 5
Naam krant:
Deventer Dagblad
Pagina:
5
Datum:
1913-04-10
Jaar:
1913
20) MMnQimn Wij hebben den lezer laten raden, hoe ver-ontrustend, ( verontrustend, ) ja verschrikkend de mededeeling pp Harley gewerkt had. dat graaf Wildenfels Wist, dal er een burgerlijke familie Wildenfels in de resi-dentie ( residentie ) woonde en dat hij zelfs den zoon van den verarmden rentenier naar bet slot had ontb op deze verrassing zou oen zeer pijnlijk ge-vnei ( gevnei ) volgen. Toen Georg over zijn familie had gesproken, had hij ook verteld, dat zijn zuster den wensch harer ouders weerstond, om te tTOU* wen. Bij den aanblik van Adda had M .rit/, den wensch voelen opkomen, dit meisje te behagen, haar oog verlevendigd te zien door belai in zijn persoon. Deze wensch had gisteren zijn conversatiegave aangevuurd; de triumf. dien hii vierde, had hem een heerlijk gevoel verschaft, zooall zijn ijdelheid nog nooit had gekend BH toen hij heden in den tuin was gegaan, om Adda <.p te -toeken, had hii zien gevleid mei de hoop, een verovering te voltooien. Moritz Harley had nog aan niets verders ge-dacht, ( gedacht, ) dan aan e.n bevrediging der ijdelheid; het vin en hem als een triumf, de mooie Gravin, naar wier gun I ,; i name, jonge edellieden te-vergeefs ( tevergeefs ) gedongen hadden, als een man te schij-nen, ( schijnen, ) dit- een vrouw een onderscheiding bewees, zoo hij liruir huldigde.
Toen meende hij plotseling te ontdekken, dat Georg hem bedrogen had. Hij trof immers Adda ïsclirjnlijk in vertrouwelijk gesprek aan met een elegant jongmensch en het stemde hem neet onaangenaam, dat zij hem zoo voorstelde, aan dien neer, alsof er e<-n verontschuldiging of ten-minste ( tenminste ) een verklaring noodig was, dat hij gast WU in het slot.
Moritz Harley leefde in de verbeelding, dat ieder het hem moest aanzien, dat hü een mensch van beteekenis was, en zün bloed kwam daarom in opstand, toen hjj als bij instinct voelde, dat hü den indruk, dien hij op Adda had gemaakt, overschat had ol' dat deze was uitgewischt. Hii verklaarde zich dit door adeltrots, hij (Lacht, dat Adda uit Valsche schaamte of in klein vooroordeel, langstelling had bestriden. die een burger* I jke in haar had gewekt Een menschenkenner, die hem in dit oogenblik h"bben gadegeslagen, moest uit de verbeten i-.itdrukking zijner trekken, de hartstochtelijkheid van zijn karakter hebben gelezen, zou ook den beleefden kielen glimlach n:et vertrouwd hebben, waarmee hij afscheid nam, om zich naar de bi-bliotheek ( bibliotheek ) te begeven. Graaf Wildenfels wachtte hem daar zelf en had er persoonlijk zorg voor gedragen, dat ladders, taf.-is, schrijfgereedschap enzoovoorts werden ge-reed ( gereed ) gezet. Hü deelde Harley iw*e, dit hrj den briet had verzonden, om den beeldhouwer al te 1.. '.-Hen. „Die zaak is dus in orde", zei hij. a! IK man niet reeds niet den trein, die juist Wildstein gepasseerd heeft, is aangekomen." ..En ais dat gebeurd was?" vroeg Harley. „Ik kan mij niet ter uwer beschikking stellen, nis u onderhandelingen begint, dan zou hnt karakter van
Gevonden alinea's: 3
Organisatie: Collectie Overijssel locatie Deventer
laatste wijziging 14-11-2017
1 gedigitaliseerd
 
 
 
 
 
DD_1913 Deventer Dagblad
Erfgoedstuk
Krantenpagina
Deventer Dagblad, 1913-04-11; p. 5
Naam krant:
Deventer Dagblad
Pagina:
5
Datum:
1913-04-11
Jaar:
1913
Ü | \ MMSMjIrIMM Gnai Wildenfels moest toegeven, maar de_e mge.n verklaring wischto den pünlüken in-druk ( indruk ) niet uit, dien hij gekregen had. Hij had reeds berouw van het vertro iwen, dat hij Harley eid had. De sympathie. .1 e hij eerst voor hem I had, was totaal verdwenen. Hij verliet de bibliotheek, daar Harley aanstalten . te, mei zijn werk to berinnen- In de mu-ziekkamer ( muziekkamer ) trol hü Adda en lioltenstern aan ii, het geselschap van Georg, die druk bezig was zijn vriend Harley te verdedigen tegen beider -•inval. De ironie, waarmee Adda sprak ■ optreden van Harley. prikkelde Georg, maar .11 merite toch Ban hein, dat hü ni. t meer te overtuiging de partij opnam van tan nd. Hij gat toe, aal Harley iet. aanmatigende roesde - r echtei bij, dat dit ontstond ufl een gepast gevoel van eigenwaarde, niet uit I eid. „In elk geval", Bei Adda. tal hij de raadge-ingen, ( raadgeingen, ) die hij vader denkt té moet >n "even. voor "nfeilbaar houden papaatie", soo voegde zij • don juist binnentredenden Graaf „wal U toch voor groet- voor. dat u zulk een beroemden geleerde nier in huis haalt, om ons zoo ..-mi to onderhouden'." ..Ik wilde wel. dat ik hem dien rUOTWI niel ge-
vrnagd ( gevrnagd ) had", antwoorddi' de Graaf, „hü doet alsof de zaak heel gewichtig is en dat is zij niet; wat ik van hem wensch, had een ander ook voor mü kunnen doen." „I; sprak er over, dat het oordeel van een rechtskundig man veel waarde voor u had", ant- [ woordde Georg verwijtend en ontstemd. ..Itat is niet ieder." „Is j<' vriend dan jurist V" „Geen practicuH van het vak, maar hij heeft rechtskunde gestudeerd ; de scherpe tc-gica, de hel-derheid ( helderheid ) van zijn oordeel werd vooral geroemd in zijn prijsvraag. Als hij advocaat wilde worden, zou hij spoedig cliënten hebben. Of hij zich, zooals Adda zoo wh> opmerkt, voor onfeilbaar houdt, weet ik niet, maar in (-.een geval zal hij geen oordeel vellen, dat hü niet aan alle kanten met scherp verstand heeft overwogen. Hel bewustzün van .Uj'rke geestkracht mag iVm aanmatigend doen schonen, toon u zün meerdere in d<- een of andere zaak. dan zal hij zich buigen." Wü hebben afgesproken", zoo nam ('raaf WU-denfeü ( WUdenfeü ) het woord, „dat over zijn werkzaamheid .ii (!.• bibliotheek niet tot vreemden wordt ge-sproken, ( gesproken, ) hü is hier eenvoudig M gast, treorg.' ..HÜ schaamt zich zeker, voor lemand gehouden te worden, die je een dienst bewijst'.'" zei Adda spottend. M.-t dit verzoek voldeed hij slecht i aan mün wenschen". antwoordde de Graaf, om het onderwerp ai to breken. ..Bedwing ie neiging tot ironie, Adda, hü is gevoelig en hü is onze gaat". Adda sloeg bij dit verwüt blozend de oogen neer. Kr ontstond een oogenblik van Milto; een ge-wei ( gewei ) van ontiehriireliikheirl |i;id ieder bekropen en
Gevonden alinea's: 2
Organisatie: Collectie Overijssel locatie Deventer
laatste wijziging 14-11-2017
1 gedigitaliseerd