Uw zoekacties: De Koerier – Deventer Dagblad

De Koerier – Deventer Dagblad ( Collectie Overijssel locatie Deventer )

WERK IN UITVOERING! Per dag worden er scans van De Koerier - Deventer Dagblad over de periode 1869-1945 toegevoegd.
beacon
75  zoekresultaten
sorteren op:
 
 
 
 
DD_1913 Deventer Dagblad
Erfgoedstuk
Krantenpagina
Deventer Dagblad, 1913-04-02; p. 5
Naam krant:
Deventer Dagblad
Pagina:
5
Datum:
1913-04-02
Jaar:
1913
geheele familie op door zijn gesprek, dat ook ernstige dingen aantrekkelijk maakte voor d.» da-mes ( dames ) en terwijl Georg's vader de helderheid van zijn oordeel, zijn veelomvattend weten bewonderde, toonde het geanimeerde gelaat zijner gemalin, dat zij zich dezen avond uitstekend amuseerde. De jonge gravin Adda bloosde zelfs soms, als de blik van Harley don haren ontmoette, alsof hij kon i, boe levendig zij geboeid werd. I Georg was overgelukkig en trotsch. Zoo had hij zijn vriend nog nooit gezien; hij ontwikkelde ga-ven, ( gaven, ) die hij bij hem nog niet gekend had, hij hoor de het ook nu voor het eerst, dat Harh-y zijn vroegste jeugd in Amerika had doorgebracht, dat zijn vader daar dokter was geweest, Harley »-«-n gevoelvollen toon aan. toen hij over zijn vader sprak en vertelde, hoe zijn moeder volgens den wensch van zijn stervenden vader naar Kuro-pa ( Kuropa ) was vertrokken en hier haar geheel»' ver-i ( veri ) had gebruikt, o,n haar zoon l<- laten stu-i. ( stui. ) Het was, alsol Harley in het huis van dl n n man wild»' verkondigen, wat de arn had volbracht 001 hom uit de sfeer van het ge-verheffen ( geverheffen ) en alsof hü hier den trots va ii d -n geleerde stelde tegenover den trots van en rijkdom. ia! Wildenfels sprak het openlijk tegen zijn II d.t miinheer Harley hem buitengewoon 1 en dat hij hem geheel vertrouwde. Hü verzocht Harley den volgenden dag. hem naar zijn kabo dgen. lk verheugde mij", zoo n hij, toen mün zoon mij schreef, dat u chien uit belangstelling voordo schatten eener Oude bibliotheek (!»■ gO-Mneid zou.it hebben, de mijne to rangschikken. Ik koesterde daarbij de hoop. .ki' eeniye oml»* lamilic-jnpicipn teniggc- 1
Gevonden alinea's: 1
Organisatie: Collectie Overijssel locatie Deventer
laatste wijziging 14-11-2017
1 gedigitaliseerd
 
 
 
 
 
DD_1913 Deventer Dagblad
Erfgoedstuk
Krantenpagina
Deventer Dagblad, 1913-04-05; p. 9
Naam krant:
Deventer Dagblad
Pagina:
9
Datum:
1913-04-05
Jaar:
1913
•ir,) sr.,r.[]vr.s}r. „Ik Reloof, Adda, dat je nooit de voorrechten van anderen voldoende waardeeren zult. Het M Ie niet fOgeven, te voor lets buitengewoons te kunnen warm maken, Ik geloof, dat nieu je in inft kan brengen." . . . „Je veronderstelt, dat ik hi i i delste term niet ken, ('eon*, het gevoel voor iets hoogers. Je spreekt dat maar tOO losweg uit, en ie weet WH li. dat il: mün getonde ledematen, misschien mijn le-ven ( leven ) te danken hel., m len heldenmoed van een man, die te trotse, was, rich voor zijn daad te laten beloonen, die zich selfs onttrok aan de dankbetuigingen der geredden. Had ik het gevoel, dat jü niet in me zii*n wilt, nooit bezeten, in dat .■lijk uur sou het mij wel voor eeuwig Inge* grift zijn. Maar misschien juist, omdat ik zulke geweldige indrukken gekregen heb, kan ik niet ttoo gemakkelijk enthousia.it worden over Rei-naak-te, ( Rei-naakte, ) goedkoope effecten, Het ia geen kun-jt. door [heid en i "' dilettanten te schitteren, dm burgertrois \ »or te wenden, zoolang hij niet ernstig op de proef Is gesteld. De ijdelheid knn er ook mee sp.-! n. ,lit 7.ij door gehuichelde ver-achting ( verachting ) van "ewftiii' Reden en vennen naar ,l> n roem der originaliteit streelt. Wie Mljfl er je roor, d-it je vriend zich niet morgen naar de mode schikt, als de rech'e prijs er hem voor
geboden wordt, dat hij geen komedie speelt, on voor iets bbonders door te gaan?" De woorden van Adda vermeerderden den twij-fel, ( twijfel, ) die reeds gisteren bij Georg was opgekomen. toen Harley geezgd had. dat hij een broeder het bezit van zulk een heerlijkheid als Wildenfels zou benijden. Hrj onderdrukte dit gevoel, om zijn zus-t'*r ( zust'*r ) geen gelijk te moeten geven. .\f<-n moet Har-ley ( Harley ) nader kennen", zei hij, „om zulk een argwaan bespottelijk te vinden, die nog vnor ■nseren gelden." Met deze woorden, die meer op den toon van prikkelbaarheid dan der innerlijke overtuiging ge* sproken waren, brak hij het gesprek af en ver-liet ( verliet ) onder een voorwendsel het terras. Addn zette, in gedachten verloren, haar weg voort. De woorden van Iriar broeder hadden zon-derlinge ( zonderlinge ) gevoelens in haar wakker geroepen BB o«k oude herinneringen. De zinspeling van Gr-org np de keuze, die zij onder haar vereerders doen noest, had op haar >-en pijnlijken indruk gemaakt. Haar ouden halden haar reeds gedwongen, de hulde, die de rijke graaf Guldo V, Knltenst.ni haar bewees, vriendelijker aan te nemen. Zü -.\en elit-n deze rijke i>--■ i*tt.i voor hun dochter, en Adda had niets anders tegen den Graal in l« brengen, d:in dit - dal haar hart niet naar heai verlangde. Adda- hart gevoelde geen heimwee n.iar liet geluk der liefde. Zij was er zich tenminste niet van bewott en zij was tevreden en gelukkig in het huis harei ouders. Maar heien doemde een beeld op in haar herinnering, dat in velerlei ge-en ( geen ) dikwijls genoeg haar gedachten had bezig-gehouden, ( beziggehouden, ) en saamgewcven was met haar il men. liet verwijt vin haar broeder had er haar
toe gebracht, zich af te vragen, of zij tot geestdrift in staat was, en -zij voelde, dat een machtige indruk van laren geleden in haar borst gloeide en haar ongevoelig maakte voor zwak-kere, ( zwakkere, ) geringere indrukken. Vijl jaar was het nu geleden, sedert Adda all nauwelijks sestinjarig meisje in «ezelschap harer ouders Florence, de stad der Medici, be-zocht ( bezocht ) en de diepe indrukken ontvangen had der geweldige scheppingen van Michel Angelo in do sacristie van San Korenzo. Voor het symbolische standbeeld van den „Avond" zat een jonge man in eenvoudige kleeding te teekenen. De aanblik van den teekenenden jongeling maakte op haar een diepen, onvergetelijken in-druk. ( indruk. ) De jonge man zag en hoorde niet wat om hem heen gebeurde, bet potlood rustte in zijn hand, het oog was verzonken in het aanschouwen dei- kunst. <>P dit oogenblik begreep Adda de.poene der kunst en het wns haar, alsof zij den onzichtbaren band zag tusschen scholier en meester, het ver-heven ( verheven ) streven naar het Ideaal, Nu beschouwde zü ht*t werk van Michel Angelo met andere oogen; het marmer ging leven, de gedachte van den schepper trad levendig uit liet beeld naar \ Adda benijdde den jongen man het streven, .lot hem mei gee-ildril't vervuld-, dat hem zijn armoede, dn zorgen, de ellend" der wereld deed vergeten, dal zijn ziel bracht in een wereld van bet schoone, in een wereld der Idealen. Zij keek naar bat blad papier voor hem. Met koene, krach-tige ( krachtige ) streken had hij de omtrekken der figuur weergegeven, hij fixeerde de heerlijke schepping van den meester voor zijn herinnering; als hü het beeld later aanschouwde, herkende hij dui-
Haar ouders wilden verder pain*. Adda echter vroeg, nog te mogen blüven. De jonge man ;*.■. toen zij zei, dat zü vandaag niet meer wild' Ol kon tien, de indruk van dit kunstgenot moeit haai ongestuurd bijblijven, De blik van den kunstenaar verried de verrassing van een elej riste zulk een woord te booren. Adda h id nooit in zulk een zielvoi oog gesien, het was haar een oneindig 'weldadig gevoel, te denken, dit hij hen- be-|greep, ( be|greep, ) haar gelijk gaf. Zij me niot dat de jonge man zijn schetsboek sloot, toen /.ij met haar ouders eindelijk de kapel verliet, en haar van verre volgde maar in den loop der volgende i. toen zij s morgens uil het mam op fie zilveren rolven der Arno en le bloeiende ter rassen van den Boboll-tuül neerkeek, Btg zij hem de karle al'h.open en schuw het, oon afwenden, dal naar haar venster had 'iezien, soodra hnar blik den zijnen ontmoette,
Gevonden alinea's: 4
Organisatie: Collectie Overijssel locatie Deventer
laatste wijziging 14-11-2017
1 gedigitaliseerd
 
 
 
 
 
DD_1913 Deventer Dagblad
Erfgoedstuk
Krantenpagina
Deventer Dagblad, 1913-04-07; p. 5
Naam krant:
Deventer Dagblad
Pagina:
5
Datum:
1913-04-07
Jaar:
1913
_7) *o* ue \ | nn acts Adda voelde zich op zekeren avond niet recht wol en bleef thuis, toen haar ouders gevolg gaven aan een uitnoodiging bij een I'lorentijnsch edel-man. ( edelman. ) Zij had zich vro. g ter ruste begeven, maar op straat heerschte ecu ongewone drukte; het : lag, het volk trok met bontgekleur-de ( bontgekleurde ) lampions rond, overa, klonk mumek en Adda bega! zich naar liet, raam, om, daar zij toch mei slapen kon. iets van de drukte te zien. Het volk bewoog zich in dichte groepen op -trant, op de Arno dreven in den maneschijn , kleine booten, door kleurige lampen ver-licht: ( verlicht: ) van d" een.- klonk een mandoline, van de andere de guilaar. toen doemde er weer een bool ep. waarvan d>* inzittenden die melodieus*, soel weemoedige volksliederen zongen. <li" vooral in tillen nacht zoo poëtisch aandoen, lief was Adda, nlsot. zij in een der booten <l>n | Il kunstenaar herkende en ofschoon zij zijn , nooit had gehoord, had zij het gevoel, alsof een avondgroet die zooeven melodieus ln de ■ taai klonk, tot haar was gericht. Zij bega! zich weer lei ruste, i «n h.-t gi reg irven maar plotseling was 't haar, * het rumoer buiten nog grooter werd en een i ander karakter aannam. Was nel een booze droom ' gie haar verschrikte of hoorde zij goed: ln-t j
geroep van Brand!" klonk uit het verwarde getier van opgewonden stemmen I Zij sprong op en snelde naar het raam. Op de sttaat verdrongen de menschen zich en riepen door elkaar, men haalde water uit den stroom; een ontzettend walm sloeg haar tegemoet, toen zij het Ven* : ster openrukte, de menigte beneden bemerkte baar : men wees raar boven, riep baar toe. dat zij vluch-ten ( vluchten ) moest Een vlam sloeg uit bel parterre. Adda vloog naar de deur, maar de gang was rei'ds vol hei ten roo .. op haar roepen kwam niemand. Zij wild" naar de trap. maar daar waren de hitte en de kkende rook zoo vrees.'lijk, dat zij ontzet ; hteruil week en w.-.-r mar haat- kamer wan* Doodsangst maakte zich van haar meester. Er k-and in de benedenverdieping; zij wist. dal , b daar e<-n winkel van spiritualiën bevond. De b iwonerS) die nog in huis waren het meeren* deei «ras op straat geweest waren blijkbaar '.lucht. Aan Ad-la bad niemand ge ducht; haar ouders waren weg. Zij stond radeloos; d< ed haar ledematen trillen, zij dacht dat /.ij verloren was, aan een afgrijselijken dood prijsgegeven. ■ ,r nadert lemand van buiten. Hij heeft het langs een ladder het venster te bereiken, ' ofschoon de vlammen reeds zün klcedeiva ver i/eng.l hadden. Hij grijp! de hand van het bijna ■ [bêwn-steiooze meisje en voert haar snel door een' 'gang naar de achtertrap. Ook hier 11 de opstijgen- | •de ronk en walm reed- onverdrageitfk; Adda | lyoell zich op het punt te .-tikken, ma.ir de man. it haar op en draagt haar naar de tweede éta* j | ge. Hij voert haar tonus den reddingswef* en j
bronst haar naar het door een raam gemakkelijk I bereiken platte dak van het hier aangrenzende en op d"n tuin uitzien Ie achterhuis. Daar komt hun reeds andere hulp tegemoet en <*en oogenblik later staat Adda gered in den tuin. Zij heeft den man herkend, wien zij het leven te danken heeft, die zijn b-ven op het spel heelt gezet, om haar Te redden; het was de kunstenaar, dien zü voor het standbeeld van den ..Avond" had aangetrof-fen. ( aangetroffen. ) Nu reiken velen haar de handen, maar haar nddcr is verdwenen. Ti'Vergeefs lieten toen de ouders van Adda geheel Florence naar een schilder omh-rzoek doen. wiens persoonlijkheid de geredde zoo nauwkeurig mogelijk beschreven had. tevergeefs boden zij * • .e belooning, tevergeefs riepen zij in de bla-den ( bladen ) den redder van hun kind op. zich niet aan hun dank te onttrekken. Graaf vV'ihleiifels onl een anoniem schrijven: „Ik vervulde het een-voudigste ( eenvoudigste ) <;. 1. .[ van den menschenplicht". zoo heette 't diarin. ..dank daarvoor zou mij slechts be* schamen, Wilt u, Graaf, voor de redding uwer doch-ter ( dochter ) tot een dankoffcr besluiten, geel dal. dan aan behoeftlgen en zoo ik één wensch mag uitspre-ken, ( uitspreken, ) laat het dan arme kunstenaars zijn. die zirh verheugen in uw ondersteuning. Ik verzoek U, niet langer onderzoek naar mij te doen. Il«t i. pijnlijk en storend, zich te moeten verbergen, Ik ben welgesteld en zou ook te trotsch zijn ,i- ' (Linken f" hebben aan de gunst, die een t >i-v-i,. niet mijn talent mij verschafte. Ik wil echter ook geen woorden van dink hooren van iemand, wie ik met vreugde een werkelijk offer zon bracht hebben." Deze laatste woorden deden Adda blozen; zi| bekende hnnr ouders, d.il ile jonge man zich mis-
schien ( misschien ) niet geheel toevallig in de nabijheid harer woning had bevonden, toen het geroep van brand klonk, en graat' Wildenfels n; te meer nchtinc voor den man gevoelen. -■ ien bel mis-schien ( misschien ) een harden strijd kostte, de verlokk'n i* weerstaan, van zijn geluk te profiteeren. Dit was de herinnering, welker machti in druk zich nog heden bij Adda de* i geldi n. Zij voelde, dat d>- kunstenaar haar had lielgeh ,1, dat bij zijn verlangen had bedwongen pn bij ieder, die haar na dien I d Ijs holde bewees, vroe haar harl zich af. 01 zün ziel Wel denzelfden adel in zich droeg als die k, . ol hij haar om haar zelf begeerde en in staat zon zijn te handelen als die onbekende. ma «- (Wordt vervolgd).
Gevonden alinea's: 4
Organisatie: Collectie Overijssel locatie Deventer
laatste wijziging 14-11-2017
1 gedigitaliseerd