Uw zoekacties: Kranten

Kranten ( Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC) )

Oude kranten zijn bij uitstek geschikt om informatie te vinden over grote en kleine gebeurtenissen uit het verleden, maar ook vind je er veel gegevens in over personen, advertenties van bedrijven, verslagen van sportwedstrijden enz.

Hier kun je op ieder willekeurig woord zoeken in tienduizenden krantenpagina's van voornamelijk lokale kranten uit Noordoost-Brabant:

- Boxmeers Weekblad, 1868-1945 (Boxmeer en omstreken)
- De Echo, 1881-1945 (Cuijk en omstreken, Gennep en Zuid-Gelderland)
- Graafsche Courant, 1852-1949 (Grave tot Boxmeer en omstreken)
- Udensche Courant, 1910-1970 (Uden, Veghel, Erp, Boekel, Gemert en omstreken)
- Krantenknipsels Bende van Oss

De jaargangen t/m 1945 zijn online te doorzoeken en bekijken, de jaargangen vanaf 1946 vanwege auteursrecht alleen op onze studiezaal.

Let op: alle teksten zijn via ocr (optical character recognition, automatische tekenherkenning door de computer) toegankelijk gemaakt. De ocr-software maakt daarbij veel fouten. Een i of l wordt dan bijvoorbeeld als een 1 herkend. Houd hier rekening mee bij het zoeken.

Tip: veel Brabantse kranten kun je ook doorzoeken via www.delpher.nl

> Algemene hulp en zoektips

beacon
42.849  zoekresultaten
sorteren op:
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Krantenpagina
Graafsche Courant, 1938-Datum onbekend-1; 5
Naam krant:
Graafsche Courant
Pagina:
5
Datum:
1938-Datum onbekend-1
Jaargang:
1938
KERSTFEEST VOOR DE KINDEREN DER R. K. W. V. Donderdag j.l. had in 't patronaat voor de kinderen van de leden der R. K. W. V. de viering van het Kerstfeest plaats. Op het podium stond een reusachtige Kerstboom, mooi verlicht en daaronder een stalletje. De zaal was goed bezet. Onder de aan- wezigen merkten we op den H.E. Heer Deken en den Geestl. Adviseur Kapelaan Maas, den E. A. Heer Burgemeester, Wethouder Vol- lenberg en het -Raadslid Veekens. De voorzitter opende de vergadering met den Chr. groet en sprak een woord van welkom tot de leden met hunne vrouwen en kinderen. Hierna, zong het K. J. M.-koortje het mooie aloude Kerstliedje „Stille Nacht". Na afloop hiervan werd met de uitdeeling begonnen. De kinderen werden getracteerd op sinaasappels en chocolade, waarna de K. J. M.-ers nog een liedje ten beste gaven. Tot aller verrassing kondigde hierna Kape laan Maas 'n filmvoorstelling aan. Vertoond werden de Avonturen van Felix de Kat, wat natuurlijk bijzonder in de smaak viel bij de kleine toeschouwers en enkele pracht- opnamen van de Zwitsersche Alpen. Hierna was 't woord aan Kapelaan Maas. Met weinige, maar krachtige woorden sprak hij tot de kinderen, dat, hoe jong ze ook zijn, direct in een of andere vereeniging moeten gaan. En al zijn de kinderen, tot wie hij sprak, misschien nog te jong ge- weest om dit te begrijpen, we hopen dat dan tenminste de ouders deze goede raad in hun ooren geknoopt hebben. Want alien betuigden met hun uitbundig applaus hun instemming. Tot slot werd door de heele zaal nog gezongen; „Herders, hoe ontwaakt gij niet?" De voorzitter sprak daarna een woord van dank aan alien voor hun belangstelling en aan de K. J. M.-ers en hunne leidsters voor hunne medewerking. Hierna werd de bijeenkomst gesloten met den Chr. groet. UIT DE MISSIE VAN PATER ANT. V. HAREN S.V.D.
Lieve Heerke weet toch ook zoo mooi ver- borgen nooden aan de klok te hangen. In veel minder tijd dan ik had besteed aan verschillende brieven, kwam 'n wervelwind in overduidelijke taal aan m'n overste even vertellen, hoe mijn gebouwen er bij ston- den. Het is nu zoover, dat 1938 het begin, en laten we hopen het einde, van den bouw van een nieuw kerkje zal brengen. Het eerste in 't centrum van een gebied, grenzend aan dat der Protestanten, die het gif hunner dwaalleer ook hier, waar ze kun- nen, uitstrooien. Wat was dat tot heden jammer, dat er nooit plaats was voor uiter- lijke plechtigheden om de schoonheid van onzen H. Godsdienst te toonen en aantrek- kelijk te maken! Wat zul je doen, als de eerste menschen nog geen twee meter van 't altaartje zitten en daar de Communie- bank nog tusschen. Daarom in de nieuwe Kerk meer ruimte, om met aantrekkelijke plechtigheden onzen H. Godsdienst te stel- len tegenover het koude Protestantisme. Dat is meer edel strijden dan onze tegen- standers met hun laster en leugen over ons Katholieken. Mooie plechtigheden zijn zoo aantrekkelijk, ook voor deze eenvoudige menschen. Op onze maandelijksche dienstreis be- zoeken wij de menschen in hun dorp. Op de groote feesten komen ze te samen in 't centrum. Zoo had ik met Palmzondag 450 H. Com. en deelde 700 palmen uit. Van en met Witte Donderdag tot en met Paschen 8 Biechten en over de 2000 H. Com. Met Paschen woonden zeker 1000 menschen de H. Mis bij. Dit in een ruimte van 28 x 10 (,,pastorie" is 4 M. breed!) Priesterkoor in- begrepen. U begrijpt, dat hier iedere plech- tigheid buiten 'n gelezen H. Mis onmogelijk is. En toch zouden de menschen ze zoo graag bijwonen. Ze komen nu reeds te voet tot 40 K.M. ver. Zouden deze menschen zoo graag plech tigheden zien? 't Zit ef dieper in, dan U misschien meent. Op Witte Donderdag ook in 6ns Kapelleke heel den dag aanbidding. Groepsge wijze! En van den H. Dienst tot s avonds, niet eeh te laat. Op Goede Vrijdag zei ik; „Vandaag betaalt Jezus ieders
Gevonden alinea's: 3
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Krantenpagina
Graafsche Courant, 1937-07-10-1; 1
Naam krant:
Graafsche Courant
Pagina:
1
Datum:
1937-07-10-1
Jaargang:
1937
DE landbouw-crisismaatregelen. I. t)e nood der boeren tengevolge der in- Voerheffingen, der invoerbeperkingen en in- Voer-verboden in het buitenland is zeer groot. Aanmerkelijk grooter nog dan in de tach- tiger jaren na den Fransch-Duitschen oor- log van 1870-'71. Deze oorlogsjaren en enkele daarop volgende waren zeer gunstig, om- dat de korenbouw toen hoofdzaak was in het bedrijf en het koren hooge prijzen maakte. De landprijzen stegen toen ge- Weldig, temeer, omdat voor vermeerdering van korenopbrengst toen betrekkelijk groote oppervlakte noodig was. Hooge heidevelden werden ontgonnen en dienden voor koren- teelt. Vooral bij boedelscheiding onder de, kin deren van groote gezinnen werd, wegens de hooge grondprijzen, het bedrijf van den erf- genaam, die het erfdeel van broer of zuster moest overnemen, erg bezwaard. Men acht- te dat geen bezwaar, omdat de goede koren- prijzen tot betaling van rente en aflossing in staat stelden. Evenals nu deed de invoer uit den vreemde in enkele jaren die prijzen zoo sterk dalen, dat zelfs de onbezwaarde oedrijven zich alleen met de uiterste krachtsinspanning en de uiterste soberheid konden staande houden. Vele boeren- families hebben toen het vaderlijk erfgoed moeten verlaten. ^ Geboreh in 1864, heb ik de allerzwaarste J^aren meegemaakt en de geweldige prijs- daling beleefd. Rogge, die in de goede jaren twaalf tot achttien gulden per 100 Kg. op- bracht, daalde tot zes, zeven. Eieren een tot anderhalven cent, mits daarvoor geheel of grootendeels winkelwaren teruggenomen werden; varkens voor vijf en twintig a der- tig cent per K.G.; er was, zei men, geen geld meer te maken. Boter, om de vijf en dertig ■cent per K.G. En dan kwam er in de lange winter jaren meermalen een verhaal over de igunstige jaren en hun goede prijzen en druk vertier. Tot slot de verwachting, dat het toch wel weer eens gauw beter zou wor- den en de goede tijd zou terugkeeren. Want menige boer had met den nieuwen oogst nog zijn zolder vol oud koren, omdat het toch
king deed ook toen de Regeering zoeken naar middelen tot leniging in den nood en tot verbetering van den onhoudbaren toe- stand. De verbetering is gekomen, niet met sprongen, maar zeer langzaam, zeer geleide- lijk en in de jaren 1914—'18 kon men spre- ken van bescheiden welvaart op het plat- teland. De landprijzen kwamen weer op het peil van vroeger en knechts en meiden ver- dienden hoogere huren, omdat de voort- brengselen van den boerenstand beter be- taald werden. De Regeering heeft in de vorige crisis als middel gekozen het landbouwonderwijs, de voorlichting der boeren. In die jaren ge- schiedden vele ontdekkingen op landbouw- gebied. Het leven van planten en dieren werd veel beter bekend en velerlei middelen werden gevonden om dat leven te bevor- deren en de opbrengsten van gewassen en vee aanzienlijk te verhoogen en zelfs meer dan te verdubbelen. Het werd mogelijk met veel minder bedrijfskosten veel hoogere op- brengstpn te behalen, zoodat er betere ver- houding kwam tusschen inkomsten en uit- gayen. Een boer zei; Ik heb nu om de vijf en tv/intig jaar geboerd en hard gewerkt; dit jaar mag ik zeggen, dat we wat vooruit- gegaan zijn". In dezen tijd van nood voor de boeren was hun toestand veel ernstiger. Het bedrijf was nu ingesteld op voortbrenging van levensmiddelen voor het buitenland; het binnenland was bijzaak. De groote massa melkvoortbrengselen, vleesch, vet, eieren, aardappelen vee deden goede prijzen in den vreemde. 't Leek een voortbrengingswed- loop. De veestapel werd verbazend uitge- breid; rnen was daarin onbeperkt, omdat voedermiddelen uit den vreemde in onbe- prkte hoeveelheid werden aangeboden en tegen prijzen, waarbij de veehouderij loo- nend moest zijn. De boerderij werd ingesteld op geldwinning, niet op voorziening van eigen gezin en vee en de andere standen in de omgeving en het eigen land. Zelfs de gezinsbehoeften werden nu grootendeels bevredigd met het geld, dat in het buitenland voor de bedrijfsvoort- brengselen was ontvangen. Het was een
Muskerry voor hem doorzoeken. — Morgen? Morgen zou het helaas te laat zijn. Zeventig mijlen heen en negentig terug. Daar blonk nog een straal van hoop. Zouden jullie, goede menschen, tegen morgenavond, versche paarden gereed kun- nen houden voor O'Connell en mij? — Jawel, vriend, als ze te Muskerry zijn te krijgen. Twintig als ge wilt, en pootige kerels om ze te sturen. — Zouden jullie niet eenige paarden voor- uit kunnen sturen — laten wij zeggen zoo'n twintig mijlen. Wellicht dat de rechtsge- leerde de voorkeur geeft aan een rijtuig — Jawel, vriendlief, het zal gebeuren. Ge zult ze in Keim-a-neigh of achter Inchigee- la treffen, zoowaar ik de eigenaar van het Muskerry-logement ben. - Duizendmaal dank! Nu geef ik hem den vrijen teugel! En weder gaat het voort in de duister nis, al maar verder. De vrouwen zeiden: Goede reis! God en Zijn heiUge Moeder zullen hem zeker hel- pen. Wie zulk een broeder heeft, verdient wel, dat men hem redt! Ditmaal ontbrak hem het gezelschap der, rivier. Hij moest zelfs door een wilde, woeste streek, bedekt met zwarte peel- en turf- gronden, door diepe dalen en verschrikke- lijke kloven, waar de donkerte nog veel zwarter was dan in het open veld en hij zich heelemaal op het instinct van het paard moest verlaten. Hij boog zich voor- over, klopte het brave dier op den nek en zeide: Zoo ver en zoo hard geloopen' Maar het slechtste gedeelte van den weg moet noe komen. Zul je het klaar spelen^ En het trouwe beest legde de ooren ach- terover, alsof het de woorden verstond en wilde zeggen: als er niets tusschenbeide komt, zooals het verUes van een hoefijzer, een
Gevonden alinea's: 4