Uw zoekacties: Kranten (gescand)
beacon
429.168  zoekresultaten
sorteren op:
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Krantenpagina
Mercurius, Zaanlandsch Weekblad, 1840-03-26; p. 2
Naam krant:
Mercurius, Zaanlandsch Weekblad
Datum:
1840-03-26
Jaar:
1840
Pagina:
2
 
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Krantenpagina
Mercurius, Zaanlandsch Weekblad, 1840-04-04; p. 3
Naam krant:
Mercurius, Zaanlandsch Weekblad
Datum:
1840-04-04
Jaar:
1840
Pagina:
3
ccr few iHcttgchtigcü!. MORGENBEZOEK BIJ ]\EEF ANDRIES. Zondags morgens ga ik altijd bij Neef Andries een kopje köflij drinken. Wij nemen een bittertje toe en Lijsbet nicht gebruikt dan meestal een glaasje brandewijn met suiker. Zoodia de kerk uit is, ben ik ook bij neef, en om één uur ga ik altijd weder naar liuis, want ik gebruik dan mijn middagmaaltijd, vermits ik de gewoonte heb, om ook dés middags te kerk te gaan. Ik ben dit zoo gewoon, zoodat het waarlijk voor mij wezen zonde als of het geen Zondag ware-, als ik niet tweemaal te kerk was 'geweest. In mijn ouders huis is >mij dal Zoo voor gehouden, eu §ie gewoonte is mij eerie tweede natuur geworden. Ik geloof niet, dat ik juist heel vele volgelingen iri dat geval hebben zal, want in een tijdsverloop van vijf en twintig janr, gaan er ’s middags gedurig hoe langer hoe minder menschen te kerk. w Als liet tij verloopt moet mende bakens verzetten, zei laatst mijn Buurman run der Hou tegen mij, toeft ik hem vroeg » wel huur gaat gij 5 s middags niet meer te kerk. ,, Maar zei ik zoo, hoe meen je dat Buurman? ik kan toeh niet ■zien, dat in dit opzigt het tij kan veranderen: Kerkgaau is nooit te iulsprij2en. ' Ja, zei Buurman, maar ik ben ’s middags wat slaperig, en in bet algemeen schik ik mij zoo wat naar den fatsoenlijken staiid, en die gaat ’s middags niet meer te kérk. Wel loei, Buurman! hervatte ik, gij zijt anders zulk een wak-ker ( wakker ) ïtian'; door de week, zie ik u ’s middags nooit slaperig; (buur-man ( (buurman ) van der Hou heeft een kruideiiiersvviiikeel en verkoopt op werkdagen ’ middags hel meest) zoudt gij dan Zondags den slaap viiet uit de oogen kunnen verdrijven. Neen' man! daar zit het niet. Dat gij io dit verzuim den falsoeiidehjhen stand'volgt is niet in u te’prijzen. Volg den fatscehdelijkeu stand in alles wat goed is, maar in verkeerde gebruiken; daarin behoort gij niemand te volgen. lloot eens Jochem Huur, zei van der Jlon, als ik ’s morgens een goede preek hoor, dan heb ik d
vCfpligt orii als fatsuendelijk menschen, ons naar de kerk.ie bege-ven, ( begeven, ) als anderzins al geene hougere pliglen ons derwaarts roepen: blijft gij te huis, dan zal de meid aanstaande week ook al begin-nen ( beginnen ) oin te huis te blijven: Neen, kinderen een goed voorbeeld moeten wij ook in dezen geven. Andries. Ja, Lijs! dat was in mve jeugd, maar de tijden zijn zoo veranderd, kind! In mijne jeugd aten wij altijd om twaalf ure, -maar, wij houden het middagmaal thans om éé» uur, en de meeste menschen eten thans later. Men kan toch niemand dwingen om zonder eten naar de kerk te gaan. Lij*bet. Daar heb gij nu weder uwe gedurige wijze van de za-ken ( zaken ) uit haar verband te rukketo. Van dwingen wordt niet ge-sproken. ( gesproken. ) In mijne jeugd dwong men de menschen oek niet. Andries. Ja, Lijsje, gij spreekt mij altijd tegen, sedert bijna eene halve eeuw, weet ik dit reeds. Lijsbet. Hoor eens Andries, tegenspreken is mijn gebrek niet, dat weet neef Jochem wel, wat zegt jij Jorhem'ï Qtsahoon ik wist, dat Nicht eene groote tegenspreekster was, zat ik bij die vraag er duchtig in, want ik gevoelde maar al te wel dut Neef Andries geen ongelijk had, als hij mij een oude slijmgast noemde. Ik zeide dus: tegenspreken Nichtje, neenI dat juist niet, naar gij brengt uwen man gaarne leregt als hij dwaalt. Lijsbet. Hij is nog nooit teregt te brengen geweest. Mijn man wil altijd de tegenwoordige tijd beter dan de voorgaande noemen. Andries, Dan staan wij weder gelijk Lijs, want gij noemt de voorgaande tijden altoos beter dan de tegenwoordige. IAjsbet. Hoor eens Andries, als gij iu dit geval van het kerk- gaan spreekt, ja, dan zeg ilc rond uit; dat het in mijne jeugd daarmede heter was. Toen gingen de menschen, jong en oud, rijk eir arm, fatsoendelijk en onfntsoendelijk ’s middags te kerk, en thans prediken de brave Domincs voor stoelen en banken. Andries. Lijs, dat zit in den geest des fi jds, die is'niet Ie ver-anderen. ( verande
Gevonden alinea's: 2
 
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Krantenpagina
Mercurius, Zaanlandsch Weekblad, 1840-04-04; p. 1
Naam krant:
Mercurius, Zaanlandsch Weekblad
Datum:
1840-04-04
Jaar:
1840
Pagina:
1