Uw zoekacties: Kranten (gescand)

Kranten (gescand) ( Gemeentearchief Zaanstad )

Zoeken in Kranten

beacon
44.831  zoekresultaten
sorteren op:
 
 
 
 
WEE-1875 De Week
Erfgoedstuk
Krantenpagina
De Week, 1875-04-15; p. 2
Naam krant:
De Week
Datum:
1875-04-15
Jaar:
1875
Pagina:
2
Edith trachtte verstrooiing te zoeken . Ze speelde met haar kind , totdat do kleine moede werd en naar bed verlangde , ' t Scheen dat Ella echter den slaap niet kon vatten en de moeder bleef langer dan gewoonlijk bij het wiegje toeven . Ze verdiepte zich in gedachten , ze droomde van een gelukkig leven — — plotseling werd zij opgeschrikt — — ' t kind hoestte , maar zóó dat er een nakend gevaar uit sprak . Zóó had ook jaren geleden haar broertje gehoest , en ondanks dat er spoedig geneeskundige hulp geboden werd , was de lieveling toch gestorven . Verbijsterd greep Edith naar de schel en op angstigen toon riep ze het binnentredende dienstmeisje toe : „ spoed u naar dokter Herbert , Ella heeft de groep ."
Maar eensklaps was het leven in haar teruggekeerd , was ze weder tot bezinning gekomen . Herbert stond naast haar aan het wiegje van het kind . Bedaard en kalm beval hij wat er gedaan moest worden . Onder de behandeling waren er slechts weinige woor-den ( woorden ) gewisseld , maar toen de kleine wat kalmer scheen te slapen , vroeg de Dokter : „ Is Van Velsen niet tehuis ?"
' t Viel haar zeer in het oog , dat de Dokter zulk een verwonderd gezicht zette .
Eerst na een lange pauze sprak de dokter : „ Gij zult niet eenzaam meer leven ; hij moet tot eiken prijs n teruggegeven worden ."
Gevonden alinea's: 4
Organisatie: Gemeentearchief Zaanstad
laatste wijziging 13-02-2019
1 gedigitaliseerd
 
 
 
 
 
WEE-1875 De Week
Erfgoedstuk
Krantenpagina
De Week, 1875-04-22; p. 2
Naam krant:
De Week
Datum:
1875-04-22
Jaar:
1875
Pagina:
2
velen gaan gelooven als men ziet , welk een heerschappij het spel over de mensehenziel voert . „ Strijd moet gij er tegen voeren !" roept men ons toe . Maar wie zulk een strijd wil ondernemen , moet ijzersterk zijn en onder ons mensehen hebben de zwakken de meerderheid . Edith trachtte zooveel mogelijk haar leed te verkroppen . Slechts zelden sprak zij er met haar vriend den geneesheer over . Er zijn wonden , die men niet zóó zachtkens kan beroeren , dat ze niet onverdragelijk pijn doen . Bovendien Herbert wist alles . Hij had even als Edith al het mogelijke gedaan om Albert te redden — maar zonder gunstig gevolg . De Dokter was daarover meer ver-bitterd ( verbitterd ) dan de jonge vrouw — want hij zag haar rug zich onder het leed krom-men ( krommen ) en de blos van haar wangen wijken . Wel was ' t hem gelukt door de hulp der politie Du Chatelet uit de stad te verwijderen , maar ' t scheen , dat hij in de onmiddellijke nabijheid zijn onzalig bedrijf kon voortzetten . Albert speelde met afwisselend geluk , maar hij verloor meer dan hij won . Dientengevolge moesten er in het huishouden allerlei bezui-nigingen ( bezuinigingen ) worden gemaakt , die het oog van den geneesheer geenszins ontsnapten , hoeveel moeite Edith zich ook gaf , om ze te verbergen . Eenmaal had hij gevraagd of een vermaning van Edith's vader geen heilrijken invloed oefenen zou ; maar op deze vraag had de jonge vrouw hartstochtelijk gevraagd , ze nimmer meer te herhalen . „ Alle leed wil ik dragen ," had zij gezegd , „ maar ik zou er onder bezwijken , indien ik wist , dat ' t mijn ouders bekend was , dat ik minder gelukkig ben ."
Gevonden alinea's: 1
Organisatie: Gemeentearchief Zaanstad
laatste wijziging 13-02-2019
1 gedigitaliseerd