318880 Een man staat met zijn bezoek achter de gordijnen in de woonkamer als de bel gaat. Hij zegt tegen die man; TEKST: " Yea - as I said she ran away 'bout two years ago now. I still don't dare answer the doorbell. "

318878 n. De arts zegt; TEKST: " Escapism in it's purest form, I'd say. "

318781 strip bestaande uit 7 tekeningen / Een man zit aan een tafeltje in een restaurant. Hij zet grote ogen op als er een violist aan komt lopen. De violist -in zigeuner-kleding- komt spelend naast de tafel van de man staan. Glimlachend luistert de man naar de vioolmuziek. De muziek ontroert hem. Op de derde tekening biggelt er een traan over de rechterwang van de man. Op de vierde tekening huilt hij. Op de vijfde tekening brult de man het uit van verdriet. De tranen spoelen over zijn gezicht. De violist is al die tijd onverstoorbaar glimlachend doorgegaan met musiceren. Nu schrikt hij als de man hem boos iets toeroept. De violist deinst achteruit. De tranen lopen de man nog steeds over de wangen. Op de zevende en laatste tekening rent de violist geschrokken weg. De man blijft boos acher aan het tafeltje.

317069 Een man rent weg met een boeket in zijn handen. Er wordt een hart achter hem aangegooid.