Ludo ten Cate, genealoog tot de dood werpt een scherp licht op het leven van de genealoog Ludo ten Cate. Als hoofd van de Centrale Dienst voor Sibbekunde tijdens de Tweede Wereldoorlog was Ten Cate de autoriteit op het gebied van afstammingsonderzoek. Bovendien was hij een fanatieke SS’er die zijn expertise met betrekking tot stambomen gebruikte om de raszuiverheid van NSB’ers en SS’ers na te gaan en om Joodse mensen die probeerden hun Joods-zijn te ontkennen, op onjuistheden te betrappen.

Aanleiding tot dit boek is het project van de Stichting Gedenkklinker Borne. Deze stichting wil persoonlijke monumentjes oprichten voor alle Joodse inwoners van Borne die in de oorlog weggevoerd en gedood werden, door gedenkklinkers te plaatsen in de stoep voor het voormalige woonhuis. Daarmee sluit men zich aan bij het Duitse Project Stolpersteine van de kunstenaar Gunter Demnig.

In dit boek worden de lotgevallen van joodse mensen in Borne tijdens de Tweede Wereldoorlog beschreven. Zij zochten en vonden manieren om aan de deportaties van de Duitse bezetter te ontkomen. Sommigen bereiden zich vroeger of later voor op een onderduik. Ze kregen, soms geheel onverwacht, hulp en doken onder. Anderen ontdoken via eigen wegen de maatregelen van de nazi's en werden daarbij gesteund door het verzet. Bekende joodse families als de familie De Leeuw en de familie Lievendag vonden onderdak in een cocon van vier gezinnen. Ze overleefden allen de oorlog. In de doopsgezinde pastorie vonden twee joodse meisjes uit Wenen en vele anderen een toevluchtsoord.