Uw zoekacties: Films en filmfragmenten

Films en filmfragmenten ( Fries Film en Audio Archief )

Zoektips  

Trefwoorden kunnen ook jaartallen, namen of filmeigenschappen (kleur, zwartwit, geluid) zijn.


Gebruik voor een groter resultaat een asterisk (*), bijvoorbeeld met "197*" zoek je in alle films uit de jaren 70. Ook verbreed je zo termen, denk aan "aardappel*" om ook resultaten als "aardappelteelt" en "aardappels" te krijgen. En met "*molen*" vang je ook "windmolens".


Gebruik voor een groter resultaat meerdere versies van hetzelfde woord (niet tegelijk invoeren). Bijvoorbeeld niet alleen "aardappelteelt", maar ook "telen aardappels" of verbreed: "aardappel" of "aardappels". Hetzelfde geldt voor de Friese en Nederlandse spelling.


Meerdere zoektermen zijn tegelijk mogelijk, bijvoorbeeld "Leeuwarden kleur".

Filter: NCRVx
beacon
6  films en filmfragmenten
sorteren op:
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Datering:
1982
Titel:
Stedenspel NCRV, restmateriaal
Maker:
NCRV
Opdrachtgever:
NCRV
Samenvatting inhoud:
Restmateriaal van de aflevering van Stedenspel waaraan de gemeente Menaldumadeel in 1982 meedeed.
Bronformaat:
Film
Intakecode:
120522-MEN
 
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Datering:
1978
Titel:
It Lyts Hidaerd
Maker:
Jelle van Doornik
Opdrachtgever:
NCRV
Samenvatting inhoud:
Een kijkje in het Friese dorp Hidaard dat steeds meer te maken krijgt met veranderingen en modernisering.
Vervolg samenvatting inhoud:
Camera: Willem van der Linde
Geluid: Jan de Ruiter
Montage: Gerrit Vaas
Mixage: Hans van Eijken
Commentaar: Henk Mouwe
Regie assistente: Emmie Oosterom
Regie: Jelle van Doornik
Bronformaat:
Dvd
Kleur:
Kleur
Geluid:
Ja
Duur:
45 minuten
Intakecode:
220801-BROE
 
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Datering:
2000
Titel:
Dood spoor
Maker:
Hedda van Gennep, Frame Mediaprodukties
Opdrachtgever:
NCRV
Samenvatting inhoud:
De reportage start vanaf 4.10 minuten. Alphons Katan, zoon van de joodse Alexander Katan, vertelt over de zoektocht naar de overblijfselen van zijn vader. Aanleiding is een foto van zijn zwaar mishandelde vader in concentratiekamp Mauthausen.
Alphons vertelt dat zijn invalide vader een huiswerkinstituut had aan huis in de Transvaalstraat in Leeuwarden. Oud-leerlinge C. Tijmens–Faber meldt dat Katan streng maar rechtvaardig was, ook had hij veel gevoel voor humor.
Alphons vertelt bij zijn woning in Frankrijk dat hij op 12-jarige leeftijd zijn beide ouders verloor. Pas op zijn 67e heeft hij de moed om op zoek te gaan naar het verhaal over zijn ouders. Hij bladert door het fotoalbum dat later gevonden is door de nieuwe bewoners van het huis aan de Transvaalstraat. Zijn vader was zwaar invalide en gebonden aan een rolstoel, zijn moeder was klein van stuk. Beide ouders waren zichtbaar blij met hun enige kind, Alfons.
Alexander vroeg in een brief aan de SD (Sicherheitsdienst) of hij, als huiswerkbegeleider, uitgezonderd kon worden van de nieuwe maatregelen dat Joden geen onderwijs mochten geven aan niet-Joden (vanaf 29 augustus 1941). Ook schreef hij naar de burgemeester, de provincie, het ministerie en de Joodse Raad.
Omdat zijn ouders niet de verplichte Jodenster droegen werden zij meegenomen door de Nederlandse politie. Alphons bleef achter bij het huis en werd later opgehaald door joodse vrienden. Zijn vader heeft hij niet meer gezien, zijn moeder nog een paar keer achter het raam van de gevangenis Blokhuispoort. Voor het laatst zag hij haar bij het station waar ze vertrok naar Westerbork. Zijn vader wordt september 1942, vanuit dezelfde gevangenis, overgebracht naar strafkamp Amersfoort. Hier schrijft hij de laatste brief aan zijn gezin. In november 1942 gaat hij op transport naar concentratiekamp Mauthausen in Oostenrijk waar gevangenen uit heel Europa kwamen.
Vervolg samenvatting inhoud:
Een tante van Alphons wist de Duitsers te overtuigen dat hij onmogelijk de zoon kon zijn van zijn misvormde vader en kleine moeder, dat was zijn redding.
Beelden van de jaarlijkse herdenking van overlevenden en nabestaanden, in voormalig kamp Mauthausen. Interview met Hans Marsálek, voorzitter van de kampgemeenschap, hij heeft Alexander gekend toen hij was ondergebracht in het zogenaamde Judenblok. Katan moet vaak verschijnen bij bezoeken omdat hij door zijn lichamelijk gebrek een curiositeit is en voor de nazi’s daarom een voorbeeld is van de degeneratie van het joodse ras.
In het kamp werkten veel gevangen gedwongen in de gevaarlijke steengroeve. Vaak werden ze van de rotswand geduwd of gedwongen naar beneden te springen. Drie maanden na aankomst is Katan overleden, als een van de ca. 95.000 doden.
Pas in 1994 ging Alphons naar de jaarlijkse herdenking in Mauthausen. In het museum daar zag hij twee foto’s van zijn vader, een in gestreept gevangenispak en een als skelet. Hij vond dat respectloos naar zijn vader en eiste, in een briefwisseling met de Oostenrijkse autoriteiten, dat de foto’s verwijderd zouden worden en dat ze in zijn bezit kwamen.
27 januari 1943 werd Alexander met een injectie in het hart vermoord. Vanwege zijn lichamelijke afwijking werd zijn skelet geprepareerd en bewaard.
Historicus Florian Freund vertelt dat Katan een opvallend persoon was, daarom waren er veel getuigen.
Kamp Gusen was een groot kamp met eerst een steengroeve en later een wapenfabriek, 26.000 mensen hebben hier gewerkt. Martha Gammer van Monumentenzorg Gusen vertelt hoe een SS-arts vivisectie en experimenten uitvoerde met gevangenen. Andere gevangenen werden gedwongen mee te helpen bij het injecteren van fenol of benzine rechtstreeks in het hart. Na experimenten werden mensen in stukken gesneden en overgebracht naar het crematorium.
Bronformaat:
Video
Kleur:
Kleur
Geluid:
Ja
Duur:
43.20 minuten
Collectie:
Fries Verzetsmuseum
 
 
 
 
 
Erfgoedstuk
Datering:
1985
Titel:
40 jaar Skûtsjesilen
Maker:
NCRV televisie
Opdrachtgever:
NCRV
Samenvatting inhoud:
Documentaire over 40 jaar Skûtsjesilen met zwart-wit beelden uit Polygoonjournaals
Rivaliserende skûtsjes. Polygoonjournaal 1961. Beelden van skûtsjes en bemanning. Publiek op de wal. Manoeuvreren met de boot vereist dat bemanningsleden soms aan het zwaard moeten hangen. Beelden van de wedstrijd. Accordeonspeler bij het Theehuis in Grou. De skûtsjes komen weer ‘thuis’. Bootje met de commissie. Plezierjachten langs de Wijde Ee. Beelden van de openingswedstrijd. Skûtsjes met op de achtergrond hotel Princenhof. Vrachtschip met fanfare. De Sneker Pan. Een juichende bemanning op het winnende skûtsje. Beelden de roef van een skûtsje. Interview met Hattum Hoekstra en Lammert Zwaga, skûtsjeskippers. Zwart-wit beelden van de wasdag van een schippersgezin en kinderen die het schip langs de waterkant voorttrekken (skûtsje jagen). Interview met skûtsjeschippers Siete en Lodewijk Meeter en Jan van Akker. Zwart-wit beelden van het skûtsje van Ulbe Zwaga die vanuit Hindeloopen naar Grou vaart. Het hijsen van de mast. Beelden van het skûtsjesilen uit het Polygoonjournaal 1944. Interview met Alex Brinksma, voorzitter Sintrale Kommisje Skûtsjesilen afgewisseld met beelden uit het Polygoonjournaal 1957. Kleurenbeelden van plezierboten en skûtsjes die achter elkaar varen. Opnieuw beelden uit het Polygoon journaal 1957. De ‘Sneker Pan’ en een interview met Dirk van der Werf, lid van de skûtsjecommissie Sneek. Beelden van het onderhoud van de touwen en zeilen. Vrachtschip “Sjaloom” van Ulbe Zwaga Langweer. Zwart-wit beelden Polygoonjournaal 1975: Skûtsjes van Joure en Langweer en een gekapseisd skûtsje. Gezellig zingen in het café. Met een buks wordt het startschot gelost. Zeilen om een boei. Het skûtsje van Lodewijk Meeter heeft averij gehad en er moeten formulieren worden ingevuld Er wordt een protest ingediend – de schuifdeuren gaan dicht. Beelden van de wedstrijd. Woudsend heeft gewonnen. De geëmotioneerde schipper van Woudsend wordt gehuldigd.
Bronformaat:
Film digitaal
Kleur:
Kleur en zwart-wit
Duur:
00:35:26 minuten
Collectie:
Stichting Ljouwerter Skûtsje