Hoorspel "De Badde is of", DEEL 6

Hoorspel " Verloren Laifde " DEEL 1 ( van 2 ) zie ook 554
Karakters: VertellerMatroos Jannes de Bont, vriendin van Jannes, Gezina, Moeder Kramer, Vader Kramer, Zusje SofieBroer, Ben Hendriks.

Over de wederopbouw in Groningen, ontwikkeling textielindustrie. (industrie, economie).
FRAGMENTEN:
1. Wethouder van Groningen, de WildeTIJD: 02.28

Vraaggesprek, over de schouwburg van Groningen, met Max Croiset.

Jan Moedwil, pseudoniem voor Geersen, hield tijdens WO2 praatjes voor de B.B.C. Hij spreekt zijn teleurstelling uit over de hedendaagse situatie.

Radio Groningen in 1920. Tijdens de periode van 1920 t/m 1924 verzorgde de heer Huisman radio uitzendingen in Groningen. Hij was de eerste radiopionier in Groningen.

Het Dollardkanaal is van de baan, wel komt er een dijkverhoging. Interview met Mw. minister N. Smit-Kroes.

Installatie van Ir. A.P. Oele als C.v.d.K van de provincie Drenthe. Toespraak Oele en toespraak van de griffier van de Provinciale Staten, Mr. H. Postema.

Bestuurscommissie Noorden des Lands (B.C.N.) op bezoek in den Haag. Minister Drs. J.G. Terlouw van Economische Zaken, over een al of niet toegekende subsidie van 210 miljoen gulden. Ook aan het woord de C.v.K.'s H.J.L. Vonhoff, Groningen en Mr. A.P. Schilthuis van Drenthe.

Interview voorlichter van de NAM, Frank Duut, nav. dertig jaar aardgas in Nederland. Gesprek met de boormeester.

Verzamelde hoogtepunten van het winterprogramma 1979, betreffende de hevige sneeuwval. Noord Nederland was afgesloten van de rest van het land.

Tijdens een C.P.N. vergadering vertelt Fré Meis over de acties die de gezamenlijke actiecommités van Oost-Groningen voeren. Onder meer in verband met de machtigingswet.

Interview met L. Jansen, kamerlid voor de PPR, over de Eemshaven. Hij wil arbeidsintensieve industrieën i.p.v. energiebedrijven.

Aanbieding van het eerste jaarboek Groningen aan de C.V.K. Mr. Toxopeus, op het provinciehuis van Groningen. Toespraak van Pieter Huizinga van de stichting "Het Groninger Boek" en van Toxopeus zelf.

Musicus en componist Jan Rot van de Streetbeats vertelt over zijn band The Streetbeats, die in 1977 in Groningen begon. De band onderging meerdere wisselingen maar ontwikkelde zich tot een unieke groep met korte, op zichzelf staande nummers, meer gericht op ritme dan op gitaarmuziek. Jan beschrijft de band als melancholisch en serieus, in tegenstelling tot luchtigere acts als Gruppo Sportivo. Ze promootten zichzelf in het begin door hun naam overal op muren te schilderen. Hun teksten draaien vaak om thema’s als eenzaamheid en persoonlijke ervaringen. Jan is het creatieve brein van de band, maar benadrukt de gezamenlijke uitwerking van het materiaal.

De groep trad op in de film Cha Cha van Herman Brood en wordt geproduceerd door Max Mollinger (ex-Gruppo Sportivo). Jan hoopt op meer bekendheid via media als Toppop. Zijn opvallende podiumpresentatie, lange gestalte (1.98m), en kapotte gebit komen ook ter sprake, evenals zijn verlangen naar spekpannenkoeken. Tot slot noemt hij dat hij weliswaar de muzikale richting bepaalt, maar dat de band als geheel hecht samenwerkt.

Chemicus/musicus Dr. Albert Alberts vertelt over zijn loopbaan als musicus/componist. Hoewel hij officieel chemicus is, heeft hij serieuze ambities in de muziek, vooral als songwriter. Hij begon te zingen bij gebrek aan iemand anders om zijn liedjes te vertolken. Zijn droom is om ooit een grote bluesartiest te worden zoals Muddy Waters. Hij voelt zich het prettigst als onderdeel van zijn band en benadrukt de waarde van alle groepsleden. Het "verloederde" imago op het podium komt vooral door het zware tourleven. Muziek is zijn passie sinds zijn jeugd, en hij wil ermee doorgaan tot zijn dood. Zijn optreden in de studio noemt hij een absoluut hoogtepunt in zijn carrière.

Huisvrouw Mevrouw de Jager interviewt belangrijke en minder belangrijke mensen en stelt hun eenvoudige vragen over moeilijke onderwerpen. In een radio-interview wordt zanger Gert Timmerman gebeld door mevrouw De Jager voor een zogenaamd "telefoonvraag-spelletje". Het gesprek begint luchtig maar slaat snel om wanneer persoonlijke en gevoelige onderwerpen worden aangesneden, zoals zijn geloof, een bijzondere religieuze ervaring en zijn vermeende driftigheid. Timmerman raakt geïrriteerd door de suggestieve vragen en beschuldigt de interviewster van roddeljournalistiek. Hij verdedigt zijn geloof en benadrukt dat ook gelovigen boos mogen worden, verwijzend naar voorbeelden uit de Bijbel. Het gesprek eindigt abrupt in onmin, zonder dat het spelletje doorgaat.

Portret Herman Brood, over drugs, muziek etc. te Assen. Dit ter gelegenheid van het uitkomen van het album "Street". Verder aan het woord bassist Gerrit Veen van de "Wild Romance" en een fan. Uit het programma de " Welvaartsworst". Zijn manager Koos van Dijk spreekt enthousiast over het plotselinge succes. Diverse gasten zoals Jan Akkerman en Peter Schneider maken hun opwachting. Herman Brood reflecteert op roem, het artiestenleven, zijn afkeer van politiek, zijn omgang met paranoia, en zijn filosofie om als artiest volledig zichzelf te zijn. Hij vergelijkt zichzelf met een opgevoerde brommer: snel en intens, maar met een kortere levensduur. Het programma sluit af met het succes van Broods LP, die op dag één uitverkocht was en inmiddels in de hitlijsten staat.

Huisvrouw Mevrouw de Jager interviewt belangrijke en minder belangrijke mensen en stelt hun eenvoudige vragen over moeilijke onderwerpen. Hier telefoneert ze met Wim Aantjes, politicus. Ze stelt hem persoonlijke én politieke vragen, zoals of hij zijn werk bij de ARP nog leuk vindt, wat een christen politicus is, en hoe hij zijn privéleven afschermt van zijn publieke functie. Er wordt ook gesproken over zijn thuissituatie, hobby’s (zoals fietsen), en grappige voorvallen. Tot slot eindigt het gesprek met een filosofische “telefoonvraag” over vriendelijkheid in de wereld, die Aantjes positief en hoopvol beantwoordt.