In 1969 wordt er toestemming van Rijnland verzocht om de windmolen te vervangen door een elektrisch gemaal. In 1971 werd het gemaal opgeleverd door het Technisch Bureau v.h. Van Duuren. Volgens een offerte moet er een keuze gemaakt worden tussen: 1) een Storkpomp type VRD 19-6,5, met een capaciteit van 20 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 3 meter, aangedreven door een elektromotor met een vermogen van 1,5 pk of 2) een Storkpomp type VRD 21-8, met een capaciteit van 45 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 3 meter, aangedreven door een elektromotor met een vermogen van 2 pk. Uit latere stukken blijkt echter dat er een Spaans vijzelgemaal, met een opvoerhoogte van 0,60 meter en aangedreven door een elektromotor met een vermogen van 3 kW, gesticht was aan de Mauritssingel. In 1994 werd de elektrotechnische installatie van het gemaal gerenoveerd. Het gemaal werd, vermoedelijk, in 2009 vervangen.

In 1966 werd er een nieuw elektrisch gemaal gesticht aan de Tollenaersingel in opdracht van de gemeente Leiderdorp, in verband met gemeentelijke bouwplannen rondom Leiderdorp. Het werd het voornaamste gemaal van de polder en bemaalde ook een deel van de Munnikkenpolder. De bemalingsinstallatie betond uit twee vijzels, met elk een capaciteit van ongeveer 8 m3/minuut (16,7 m3/minuut in totaal) bij een opvoerhoogte van 150 meter, aangedreven door een elektromotor met een vermogen van 6 pk, geleverd door Landustrie Sneek. In 1983 werd het gemaal overgedragen door de gemeente aan het waterschap. In 2002 werd het gemaal buiten gebruik gesteld en werd de bemaling overgenomen door een nieuw gemaal aan de Grotiuslaan. Tegenwoordig wordt het gebouw gebruikt als werkschuur en sinds 2018 zijn er plannen om het oude gemaal om te bouwen tot woonhuis.

In 1988 werd er een nieuw gemaal gesticht, ten behoeve van de bemaling van de Zijllaan- en Meijepolder en de Munnikkenpolder. De bemalingsinstallatie bestaat uit een Flygt onderwaterpomp, met een capaciteit van 27 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 1,25 meter, aangedreven door een elektromotor met een vermogen van 17 kW. In 2002 werd het gemaal vervangen door een nieuw gemaal aan de Grotiuslaan.

In 1951 besloten de ingelanden van de Zijllaan- en Meijepolder om een elektrische hulpbemaling te stichten. De bemalingsinstallatie bestond uit een vijzel, met een capaciteit van 8 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 1,30 meter, aangedreven door een elektromotor met een vermogen van 6 pk. Het gemaal stond in eerste instantie aan de Van der Valk Boumanweg om het vervuilde water van de daar gelegen touwfabriek uit te malen. In 1965 werd het gemaal overgebracht naar het erf van de poldermolen gelegen aan de Dwarswatering, in verband met de gemeentelijke bouwplannen rondom Leiderdorp. Na de stichting van een gemaal aan de Tollenaersingel, in eigendom van de gemeente Leiderdorp, diende het als hulpgemaal en werd het alleen gebruikt bij hoge waterstanden. Het werd bediend door de gemeente Leiderdorp, de polder was verantwoordelijk voor het onderhoud. In 1988 werd het vervangen door een nieuw gemaal op dezelfde plek, ten behoeve van de bemaling van de Zijllaan- en Meijepolder en de Munnikkenpolder.