De molen werd gebouwd in 1633 als vervanger van een oudere molen, die op de overzichtskaart van Rijnland van 1615 staat aangegeven als Galch Mole, en waterde af op de Oostvaart. In 1951 werd de molen buiten gebruik gesteld, toen het polderbestuur besloot de polder te laten bemalen door de molen van de Oost- en Westgeerpolder

In 1904 werd er een grondzeiler geplaatst langs de Achterwatering, ter vervanging van een versleten wipmolen met een blauwe kleur die de polder zijn naam gaf. Deze achtkante molen, die sindsdien de Blauwe molen werd genoemd, bestaat (vermoedelijk) uit een combinatie van onderdelen uit één of meerdere boezemmolens uit Hilligersberg en uit de oude wipmolen. Het beschikt over een scheprad. Toen er in 1959 een elektrisch gemaal werd gesticht aan de Rijpwetering, werd de molen kort daarna buiten bedrijf gesteld en raakte spoedig in verval. In 1968 werd de molen overgedragen aan de Stichting het Zuid-Hollands Landschap, terwijl het beheer en onderhoud van de molen werd verzorgd door de Rijnlandse Molenstichting. De molen werd in 1971 grondig gerestaureerd, maar kan sinds omstreeks 1980 alleen nog in circuit malen door de afdamming van de Achterwatering. In 2002 is het eigendom geheel overgedragen aan de Molenstichting.

In 1744 werd er een grondzeiler geplaatst, ter vervanging van een wipmolen gelegen ten noorden daarvan. De molen werd gebouwd door Jan Opdam te Sassenheim. De houten bovenas werd in 1865 vervangen door een gietijzeren variant, terwijl de molen tussen 1873 en 1874 werd voorzien van ijzeren roeden. De molen is uitgerust met een ijzeren scheprad. In 1959 werd er een elektrisch gemaal geplaatst aan de noordoostzijde van de polder, op het terrein van de boerderij Zeldenrust. De molen werd buiten bedrijf gesteld en overgedragen aan de Rijnlandse Molenstichting. In 1963, 1970, 1996 en 2002 werd de molen grondig hersteld en gerestaureerd. Tegenwoordig doet de molen dienst als hulp- en noodgemaal.

In 1840 werd er een grondzeiler geplaatst langs de zuidzijde van de Grote Sloot, ter vervanging van een wipmolen. In december van dat jaar werd de molen officieel in gebruik genomen. De molen werd tussen 1957 en 1959 en in 1966 gerestaureerd. Tijdens een storm in de nacht van 12 op 13 november 1972 sloeg de molen op hol. Het werd met grote moeite tot stilstand gebracht, maar brandde in de nacht daarna alsnog af. Alleen de stenen veldmuren en de ijzeren wateras bleven achter. Tussen 1973 en 1977 werd de molen herbouwd. Op de veldmuren werd een molenromp uit 1862 geplaatst die afkomstig was uit de Waarderpolder bij Haarlem. In 1975 en 1976 werden een nieuwe kap en roeden aangebracht, evenals een houten scheprad. De herbouw werd administratief en technisch begeleid door de Rijnlandse Molenstichting. Op 28 oktober 1977 werd de molen weer officieel in gebruik genomen. In 2017 werd er een nieuw houten scheprad geplaatst.