Deze molen werd in 1801 gebouwd ten behoeve van de bemaling van de Put, het diepste gedeelte van de Drooggemaakte polder aan de Westzijde te Aarlanderveen. Het stond op de plaats waar eerder korenmolen had gestaan. De molen raakte in 1989 beschadigd toen de bovenas brak, waardoor het wiekenkruis verloren ging. Nadat de molen hersteld was, brak er in september 1990 brand uit in de molen, als gevolg van blikseminslag. Het bovenwiel en de bovenas werden hierbij vervangen. Tegenwoordig wordt de molen nog steeds gebruikt voor het bemalen van de polder, als onderdeel van de Molenviergang Aarlanderveen. Omdat de andere molens in de loop der tijd zijn afgebrand en herbouwd, is molen no. 4 de oudste molen van de molenviergang.

In 1999 werd voorgenomen om het bestaande gemaal te vervangen door een nieuw gemaal. Het gemaal evenals de molenstomp waarin de installatie was opgesteld werden verwijderd en er kwam een nieuw gemaal voor in de plaats. De bemalingsinstallatie bestond uit een centrifugaalpomp, met een capaciteit van 4 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 1,60 meter, aangedreven door een elektromotor met een vermogen van 3 kW, geleverd door Hertog Polderbemalingen b.v. Het werk werd in 2001 opgeleverd.

In 1994 werd er besloten om het oude gemaal te vervangen, omdat de capaciteit van de bemalingsinstallatie niet vergroot kon worden. Op dezelfde locatie, nabij het Burgemeester Van der Hoeve sportpark (tussen het Strauszplantsoen en Tennispark Forescate) werd begonnen met de bouw van het nieuwe gemaal. De bemalingsinstallatie bestaat uit een gesloten centrifugaalpomp, met een capaciteit van 20 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 1,2 meter, aangedreven door een elektromotor met een vermogen van 7,5 kW, geleverd door B. Hertog Polderbemalingen.

Op 23 mei 1818 kregen de poldermeesters van de Lakerpolder toestemming van dijkgraaf en hoogheemraden van Rijnland om de oude molen te vervangen door een horizontale schepradmolen. Dit bleek geen succes, want rond 1830 werd het liggende wiekenkruis vervangen door een normaal wiekenkruis. Wanneer de Lakerpolder wordt opgenomen in waterschap De Oude Veenen werd de molen verkocht aan een particulier, die tevens eigenaar is van het Lakereiland. In 1981 vond er een restauratie plaats, waarbij de bovenas en de roede worden vernieuwd. Op den duur werd het eiland door de familie verkocht aan Staatsbosbeheer. De molen is in 2014 overgedragen aan de Rijnlandse Molenstichting.