Archieven.nl

In 1924 werd er een dieselgemaal gebouwd dat de Groot- en Klein-Hemmeerpolder bemaalde. Sinds 1925 bemaalde het ook de Hofpolder en sinds 1926 de Simonspolder. De bemalingsinstallatie bestond uit een Stork centrifugaalpomp, met een capaciteit van 20 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 3,50 meter, aangedreven door een ruwoliemotor van het fabricaat Crossley, met een vermogen van ongeveer 26 pk. In de jaren 1950 werd de centrifugaalpomp vervangen. In 1975 werd het gemaal geëlektrificeerd, waarbij de centrifugaal opnieuw werd vervangen, deze keer door een pomp met een capaciteit van 10 m3/minuut. In 1996 werd het gemaal vervangen door een nieuwe bemalingsinstallatie (049-036-00021).

In 1980 wordt er een nieuw gemaal gesticht, ter vervanging van het oude gemaal dat verplaatst moest worden in verband met de aanleg van een brug. Daarbij was het noodzakelijk om het gemaal te bouwen vanwege de inrichting van de polder als industrieterrein. Het werd gesticht bij de Groote Sloot te Warmond. Volgens een offerte van B.V. Machinefabriek Spaans werd er een bemalingsinstallatie geleverd bestaande uit een vijzel, met een capaciteit van 10 m3/minuut, aangedreven door een elektromotor met een vermogen van 5 kW. Het werk werd in 1981 opgeleverd. In 1987 werd het gemaal verplaatst naar de Holle Mare, in verband met de uitbreiding van de nabijgelegen jachthaven Juffermans. De bemalingsinstallatie behield een vijzel, met een capaciteit van 10 m3/minuut, en werd nog steeds aangedreven door een elektromotor.

In 1958 werd de poldermolen vervangen door een elektrisch gemaal. Het gemaal werd naast de poldermolen - nabij een schutsluis in de Warmonder Leede - geplaatst en bestond uit een vijzel, met een capaciteit van 20 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 1,50 meter, aangedreven door een elektromotor met een vermogen van 10 pk. In eerste instantie werd het gemaal verhuurd door N.V. Machinefabriek Spaans. In 1961 werd het gemaal door het polderbestuur overgenomen. Het gemaal is, vermoedelijk, in 2009 vervangen.

In 1632 werd naar aanleiding van de samenvoeging van vier poldertjes tot de Zweilanderpolder een nieuwe molen gebouwd gelegen langs de Landscheidingssloot of de Pieter Mauritsvaart. Het is onduidelijk of de molen al sinds de bouw over een vijzel beschikte, omdat schepraderen in die tijd veel gebruikelijker waren. Het vermoeden bestaat dat in 1832 het scheprad is vervangen door een vijzel, geleverd door molenmaker Jan Melman. Tot 1959 werd de polder bemalen op windkracht. Sindsdien kon de vijzel ook aangedreven worden door een elektromotor die in de molen was geplaatst. In 1968 werd de molen verkocht aan de Rijnlandse Molenstichting, maar het elektrische gemaal bleef in eigendom van de Zweilanderpolder. De molen werd, in verband met de slechte staat, meerdere keren gerestaureerd. Er vonden herstelwerkzaamheden plaats in 1968, 1994 en 2000. Tegenwoordig doet de molen dienst als hulp- en noodgemaal.