In 1744 werd er een grondzeiler geplaatst, ter vervanging van een wipmolen gelegen ten noorden daarvan. De molen werd gebouwd door Jan Opdam te Sassenheim. De houten bovenas werd in 1865 vervangen door een gietijzeren variant, terwijl de molen tussen 1873 en 1874 werd voorzien van ijzeren roeden. De molen is uitgerust met een ijzeren scheprad. In 1959 werd er een elektrisch gemaal geplaatst aan de noordoostzijde van de polder, op het terrein van de boerderij Zeldenrust. De molen werd buiten bedrijf gesteld en overgedragen aan de Rijnlandse Molenstichting. In 1963, 1970, 1996 en 2002 werd de molen grondig hersteld en gerestaureerd. Tegenwoordig doet de molen dienst als hulp- en noodgemaal.

In 1840 werd er een grondzeiler geplaatst langs de zuidzijde van de Grote Sloot, ter vervanging van een wipmolen. In december van dat jaar werd de molen officieel in gebruik genomen. De molen werd tussen 1957 en 1959 en in 1966 gerestaureerd. Tijdens een storm in de nacht van 12 op 13 november 1972 sloeg de molen op hol. Het werd met grote moeite tot stilstand gebracht, maar brandde in de nacht daarna alsnog af. Alleen de stenen veldmuren en de ijzeren wateras bleven achter. Tussen 1973 en 1977 werd de molen herbouwd. Op de veldmuren werd een molenromp uit 1862 geplaatst die afkomstig was uit de Waarderpolder bij Haarlem. In 1975 en 1976 werden een nieuwe kap en roeden aangebracht, evenals een houten scheprad. De herbouw werd administratief en technisch begeleid door de Rijnlandse Molenstichting. Op 28 oktober 1977 werd de molen weer officieel in gebruik genomen. In 2017 werd er een nieuw houten scheprad geplaatst.

Op 23 mei 1818 kregen de poldermeesters van de Lakerpolder toestemming van dijkgraaf en hoogheemraden van Rijnland om de oude molen te vervangen door een horizontale schepradmolen. Dit bleek geen succes, want rond 1830 werd het liggende wiekenkruis vervangen door een normaal wiekenkruis. Wanneer de Lakerpolder wordt opgenomen in waterschap De Oude Veenen werd de molen verkocht aan een particulier, die tevens eigenaar is van het Lakereiland. In 1981 vond er een restauratie plaats, waarbij de bovenas en de roede worden vernieuwd. Op den duur werd het eiland door de familie verkocht aan Staatsbosbeheer. De molen is in 2014 overgedragen aan de Rijnlandse Molenstichting.

De oorspronkelijke Hofmolen werd vermoedelijk voor 1859 gebouwd en bleef tot 1926 in dienst. De molen bleef als monument bestaan en werd onderhouden via een stichting. Zo vond in 1936 een restauratie plaats. In de hongerwinter van 1944-1945 werd de molen in één nacht gesloopt, om het houtwerk te gebruiken als brandhout. De daders werden de dag daarna opgepakt, maar de molen werd niet herbouwd. Alleen de stenen fundering en de vijzel waren achtergebleven. Pas in 1981 werd er op deze fundering een nieuwe molen geplaatst, namelijk die van de Veerpolder. De molen werd eerst draaivaardig opgeleverd. Het kwam op den duur bekend te staan als de Nieuwe Hofmolen. Rond 2000 werd het binnenwerk vernieuwd en werd er een nieuwe houten vijzel aangebracht. In 2017 werden er herstelwerkzaamheden uitgevoerd aan de roeden.