In 1797, na de voltooiing van de vervening van de polder Vrouwgeest, werd er een molen gebouwd langs de Heimanswatering die de polder droogmaalde. De molen werd in 1931 verbeterd volgens het systeem Dekker. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was de molen ook verantwoordelijk voor het bemalen van de polders Gnephoek en Oudendijk. De molen werd in de jaren 1950 gerestaureerd en voorzien van een stalen vijzel. Tot en met de samenvoeging van de polders Vrouwgeest en Oudendijk in 1968 bleef de molen in dienst. Toen werd er een gemaal gebouwd die de bemalingstaak overnam. Het werd nog wel ingezet als hulp- en noodgemaal. De molen werd tussen 1981 en 2014 verschillende malen gerestaureerd of vernieuwd. In 2020 nam de molen tijdelijk de bemalingstaak op zich, in verband met de vernieuwing van het poldergemaal.

De molen wordt ook wel de 'Molen van Vrolijk' genoemd, omdat het sinds de oplevering bemalen wordt door de familie Vrolijk.