In 1652 werd er een wipmolen gebouwd aan het einde van de Wulpe of Maesloot, ten behoeve van de bemaling van de polder Hoogeweg. De molen werd in 1711 grotendeels vernieuwd, nadat er door storm schade was ontstaan. Het bovenhuis van deze wipmolen kreeg tijdens de herbouw een blauwe kleur, waardoor het soms de Blauwe molen werd genoemd (dit blijkt onder andere uit de polderrekeningen). Tegenwoordig is het bovenhuis zwart van kleur.

Ook in 1938 liep de molen stormschade op, waarbij de bovenas, roeden en een deel van het bovenhuis verloren gingen. Er volgden herstelwerkzaamheden, waarbij verschillende onderdelen uit andere molens werden gehaald (bijvoorbeeld uit de gesloopte molen van de Klinkenbergerpolder te Sassenheim). De bemalingstaak van de molen werd overgenomen door een dieselgemaal dat in 1959 naast de molen werd geplaatst. De molen bleef wel maalvaardig en diende als hulp- en noodgemaal. In 1961 werd de molen overgenomen door de Rijnlandse Molenstichting, die de molen diverse keren heeft laten restaureren, waaronder in 1966 en 1971.