In 1962 werd er een volautomatisch gemaal geplaatst langs de spoorlijn tussen Leiden en Den Haag. Het diende als vervanging voor een Amerikaanse windmolen die voorheen de polder had bemalen. Origineel bestond de bemalingsinstallatie uit een vijzel, met een capaciteit van 13 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 0,6 meter, aangedreven door een Spaans elektromotor, met een vermogen van 5 pk. In 1982 werd de houten behuizing vervangen door een stenen gebouw, waarbij een gedeelte van de elektrotechnische installatie werd afgekoppeld, gereviseerd en na de verbouwing werd teruggeplaatst. Uit een inventarisatielijst van de polderafdeling Zuidgeest van 1983 blijkt dat er enige veranderingen hebben plaats gevonden. Zo bestond het gemaal in 1983 uit een vijzel, met een capaciteit van 10 m3/minuut, aangedreven door een Heemaf elektromotor, met een vermogen van 5 pk. In 1994 werd het gemaal vervangen door een nieuw gemaal (108-036-00021).