In 1895 werd de afgebrande poldermolen van de Elsbroekerpolder vervangen door een bemalingsinstallatie bestaande uit een scheprad en een stoommachine, met een vermogen van 5 pk. De molen werd hiervoor deels afgebroken, waarbij het nieuwe gemaal op de fundatie werd geplaatst. Tijdens de bouw van dit gemaal werd er gebruik gemaakt van een verplaatsbare stoommachine of een locomobiel.
In 1925 werd de stoommachine vervangen voor een Kromhout ruwoliemotor, met een vermogen van 12 pk. In eerste instantie werd het scheprad nog gehanteerd, maar volgens stukken uit 1954 dreef deze motor op den duur een vijzel aan, met een capaciteit van 12 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 1,25 meter. Wanneer het scheprad precies is vervangen is niet duidelijk.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog stond er op het dak van het gemaal een windmotor, die dienst deed als hulpbemaling in periode waarin brandstof en smeermiddelen schaars waren.
In 1954 bestonden er plannen om de ruwoliemotor te vervangen voor een dieselmotor, maar of dit daadwerkelijk heeft plaatsgevonden is niet duidelijk. Uiteindelijk is in 1978 een nieuwe bemalingsinstallatie geplaatst, bestaande uit een vijzel en een elektromotor, met een vermogen van 5 pk, door fa. Spaans.