Na 1860 was de waterhuishouding van de polder Middelburg ingrijpend veranderd. Door het vergraven van de Potterskade tot een boezem (om zo de droogmaking van de polder te faciliteren), was het voor de polder mogelijk om zelfstandig water op de Gouwe te lozen. Aan het zuidelijke deel van de westelijke ringdijk, langs de Middelburgse weg werd een molen gesticht (benedenmolen) en langs de Gouwe die het water uitsloeg door een brug in de Gouwekade (bovenmolen). Omdat de droogmaking niet wilde vorderen, werden er twee centrifugaalpompen aangedreven door locomobielen in de molens geplaatst. Later werden de pompen aangedreven door stoommachines. In 1872 werden de windmolens afgebroken en werden de voormalige molenvijzels alleen nog aangedreven door stoom. Deze stoommachines werden uiteindelijk vervangen door dieselgemalen en ten slotte door elektrische gemalen.
Sinds 1891 nam polder Middelburg de bemaling van de Tempelpolder op zich. Zodoende bemaalde het gemaal beide polders.

In 1951 werd er een nieuw, elektrisch gemaal gesticht aan de Vogelenzangse Watering, ter vervanging van het oude gemaal. Deze bemalingsinstallatie deed tot 1971 dienst. Hiermee eindigde de bemaling van de polder. Tegenwoordig doet de fundering dienst als plateau voor een vogelkijkhut, met uitkijk over de Reeuwijkse Plassen.

In 1891 werd een stoomgemaal in werking gesteld om de door de ontvening ontstane plas droog te malen. Het werd nabij de Vogelenzangse Watering aan de zuidelijke rand van Vettenbroek geplaatst. In 1923 werd de stoommachine vervangen door een elektromotor. Het gemaal werd in 1951 in zijn geheel vervangen door een nieuw elektrisch gemaal op dezelfde locatie.

Voor 1988 bestond het overgrote deel van de regio uit grasland. Het bevatte verschillende onderbemalingen met variërende peilen, totdat het gebied vanaf 1988 werd ingericht voor de boomteelt en er een vast peil werd gehanteerd.
In 1988 werd het gemaal overgenomen van de Stichting Boomkwekerijbelangen Sierteeltcentrum (Stibos). Volgens een gemalenboek uit 1997 bestond de bemalingsinstallatie uit een Flygt propellerpomp, met een capaciteit van 4 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 0,5 meter, aangedreven door een elektromotor eveneens van het fabricaat Flygt, met een vermogen van 2 kW.