In eerste instantie werd de Zemelpolder bemalen door een poldermolen, waar een elektrische bemalingsinstallatie in werd geplaatst. De elektromotor van het fabricaat E.M.F. Dordt, met een vermogen van 7,5 pk, dreef de bestaande vijzel, met een capaciteit van 10 m3/minuut, aan. In 1943 werd het beheer van de molen overgedragen aan de gemeente Lisse. Sindsdien werd de polder bemalen door het vijzelgemaal. In 1977 vonden er enkele werkzaamheden aan de vijzelinstallatie plaats, waaronder de vervanging van de Dordt elektromotor door een elektromotor van het fabricaat SKA. In 1985 werd er geconstateerd dat de bemalingsinstallatie in slechte toestand verkeerde. Er werd besloten om de molen te restaureren en om er een nieuw gemaal in te plaatsen. Het was de bedoeling dat de polder elektrisch en met windkracht bemalen kon worden, door de plaatsing van een scheprad. Dit plan ging echter niet door, waardoor de bemaling nog altijd geschiedde aan de hand van een elektrische bemalingsinstallatie. Het bestond uit een vijzel, met een capaciteit van 5 m3/minuut, aangedreven door een elektromotor van het fabricaat B.B.C., met een vermogen van 3 pk. In 1985 werd de opdracht gegeven aan Spaans Machinefabriek B.V. voor het leveren van de bemalingsinstallatie en aan Verbij's Molenbouw om bouwkundige aanpassingen te verrichten. In 1999 ging de poldermolen in vlammen op, waardoor de bemalingsinstallatie onherstelbaar beschadigd werd. Er werd een vervangend gemaal gesticht buiten de molen.

In 1953 wordt er een elektrisch gemaal langs de Leidsevaart, ter hoogte van nummer 82, nabij het Steengrachtkanaal geplaatst. De bemalingsinstallatie bestaat uit een vijzel, met een capaciteit van 8 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 0,80 meter, aangedreven door een elektromotor van het fabricaat E.M.F. Dordt, met een vermogen van 3 pk. Het gemaal werd gesticht aan de zogenoemde Armenlaan, bij de Poldertochtsloot, ten noordoosten van het Steengrachtkanaal. In 1998 werd het gemaal vervangen door een nieuw gemaal gelegen nabij het Steengrachtkanaal.

In 1983 werd dit gemaal gesticht als noodgemaal, ter vervanging van de oude poldermolen. Het stond op het terrein van de firma Duinveld en Zn. In eerste instantie werd het elektrische pompgemaal, met een capaciteit van 25 m3/minuut, gehuurd van Hertog Polderbemalingen b.v. In 1990 werd het gemaal overgenomen door het waterschap en grondig gerenoveerd, waarbij onder andere de pomp wordt vervangen. Sindsdien kende de bemalingsinstallatie een capaciteit van 20 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 3,5 meter, aangedreven door een elektromotor met een vermogen van 22 kW. Het gemaal werd in 1997 vervangen door een nieuw gemaal op dezelfde locatie (083-036-00021).

Tot 1969 werd polder De Bonte Kriel bemalen door een Hercules windmotor. Toen werd er een elektrisch gemaal geplaatst door B. Hertog Polderbemalingen. De bemalingsinstallatie bestaat uit een centrifugaalkelderpomp, met een capaciteit van 5 m3/minuut bij een opvoerhoogte van 0,75 meter, aangedreven door een elektromotor van het fabricaat Heemaf, met een vermogen van 2 pk. Het gemaal was geplaatst op de oude molenfundering. In 1999 werd het vervangen door een nieuw gemaal.