Beeldbank Overijssel ( Collectie Overijssel locatie Zwolle )
Mistero Buffo ("Komisch mysterie") is een toneelstuk uit 1969, geschreven door de Italiaanse toneelschrijver Dario Fo, wat onder andere wordt verteld in zijn eigen grammelot.
In Vlaanderen is dit stuk echter bekend geworden dankzij de theaterversie van de groep de Internationale Nieuwe Scène uit 1972. Hun versie wordt nog steeds beschouwd als een van de beste en belangrijkste Vlaamse theaterproducties en was destijds zowel een kritisch als populair succes.
Koning Herodes I laat alle pasgeborenen ombrengen om de komst van de Messias te verhinderen. Een nar (Charles Cornette) vertolkt de rol van rode draad en vertelt het verhaal dat grotendeels uit tussenscènes en -sketches bestaat. Het evangelie wordt vanuit het gezichtspunt van het volk verteld en mengt vaak satire en zelfs godslasterlijke taferelen door elkaar. Historische gegevens worden vermengd met actualiteit, waarbij het Bijbelverhaal bijvoorbeeld marxistische ondertonen krijgt en als een menselijke strijd tegen verdrukking en uitbuiting gezien wordt. Het verhaal eindigt met het lijdensverhaal en de kruisiging van Jezus Christus., 2008-05-14
Mistero Buffo ("Komisch mysterie") is een toneelstuk uit 1969, geschreven door de Italiaanse toneelschrijver Dario Fo, wat onder andere wordt verteld in zijn eigen grammelot.
In Vlaanderen is dit stuk echter bekend geworden dankzij de theaterversie van de groep de Internationale Nieuwe Scène uit 1972. Hun versie wordt nog steeds beschouwd als een van de beste en belangrijkste Vlaamse theaterproducties en was destijds zowel een kritisch als populair succes.
Koning Herodes I laat alle pasgeborenen ombrengen om de komst van de Messias te verhinderen. Een nar (Charles Cornette) vertolkt de rol van rode draad en vertelt het verhaal dat grotendeels uit tussenscènes en -sketches bestaat. Het evangelie wordt vanuit het gezichtspunt van het volk verteld en mengt vaak satire en zelfs godslasterlijke taferelen door elkaar. Historische gegevens worden vermengd met actualiteit, waarbij het Bijbelverhaal bijvoorbeeld marxistische ondertonen krijgt en als een menselijke strijd tegen verdrukking en uitbuiting gezien wordt. Het verhaal eindigt met het lijdensverhaal en de kruisiging van Jezus Christus.