Mijn Studiezaal (inloggen)
Wat blijft is het verhaal. Mevr. J. Folmer, 1999 ( Fries Film en Audio Archief )
Collectie Fries Verzetsmuseum
AV0042FVM Wat blijft is het verhaal. Mevr. J. Folmer, 1999
Datering:
1999
Titel:
Wat blijft is het verhaal. Mevr. J. Folmer
Maker:
Fries Verzetsmuseum
Opdrachtgever:
Fries Verzetsmuseum
Samenvatting inhoud:
Joke Folmer vertelt voor een schoolklas over haar ervaringen in de Tweede Wereldoorlog.
Zij woonde ten tijde van de oorlog in Amsterdam op de Prinsengracht. Ze vertelt dat, na Limburg, de meeste onderduikers in Friesland zaten. Door het open landschap kon men al van ver Duitsers zien aankomen.
Na de maatregelen tegen de Joden gingen veel mensen over van passief naar actief verzet o.a. overvallen en sabotage.
Haar Joodse, ondergedoken vriendinnetje in Amsterdam bracht ze huiswerk. Op de vlucht naar Zweden werd het Joodse meisje opgepakt op het station in Groningen. Ze ging meteen op transport naar Duitsland en werd na aankomst direct vergast.
Uit boosheid en frustratie gaat Joke (ca. 20 jaar oud) deelnemen aan het verzet; eerst pakjes bezorgen, later mensen begeleiden over de grens. Piloten vlogen in Engelse bommenwerpers, Lancasters. Als een vliegtuig neerstortte, zorgde ze voor de bemanning en voorzag ze van voeding, kleding etc. Joke heeft meer dan 100 gestrande piloten over de grens geholpen. De grenzen waren beveiligd met prikkeldraad, honden en grenswachten. Het transport over de grens ging bijvoorbeeld via monniken, met roeibootjes, over de grond kruipend langs heggen. Daarna werden piloten overgedragen aan de Belgische ondergrondse. Uiteindelijk wisten zij, via besneeuwde bergpaden in de Pyreneeën, het vrije Spanje te bereiken. Na de oorlog heeft Joke contact gehouden met oud-piloten, vaak op reünies. Ze toont een parachute van zijde, een deel heeft ze gebruikt voor haar trouwjurk.
Zij woonde ten tijde van de oorlog in Amsterdam op de Prinsengracht. Ze vertelt dat, na Limburg, de meeste onderduikers in Friesland zaten. Door het open landschap kon men al van ver Duitsers zien aankomen.
Na de maatregelen tegen de Joden gingen veel mensen over van passief naar actief verzet o.a. overvallen en sabotage.
Haar Joodse, ondergedoken vriendinnetje in Amsterdam bracht ze huiswerk. Op de vlucht naar Zweden werd het Joodse meisje opgepakt op het station in Groningen. Ze ging meteen op transport naar Duitsland en werd na aankomst direct vergast.
Uit boosheid en frustratie gaat Joke (ca. 20 jaar oud) deelnemen aan het verzet; eerst pakjes bezorgen, later mensen begeleiden over de grens. Piloten vlogen in Engelse bommenwerpers, Lancasters. Als een vliegtuig neerstortte, zorgde ze voor de bemanning en voorzag ze van voeding, kleding etc. Joke heeft meer dan 100 gestrande piloten over de grens geholpen. De grenzen waren beveiligd met prikkeldraad, honden en grenswachten. Het transport over de grens ging bijvoorbeeld via monniken, met roeibootjes, over de grond kruipend langs heggen. Daarna werden piloten overgedragen aan de Belgische ondergrondse. Uiteindelijk wisten zij, via besneeuwde bergpaden in de Pyreneeën, het vrije Spanje te bereiken. Na de oorlog heeft Joke contact gehouden met oud-piloten, vaak op reünies. Ze toont een parachute van zijde, een deel heeft ze gebruikt voor haar trouwjurk.
Vervolg samenvatting inhoud:
Bij veel acties heeft ze geluk gehad, maar ze werd opgepakt op het station in Amsterdam toen ze afgesproken had met haar moeder. Ze belandde in het Oranjehotel in Scheveningen op verdenking van het helpen van 5 piloten. Na een verblijf van 6 weken ging ze op transport, in veewagens, naar Duitsland. Ze kwam, na de bevrijding, terecht in een Russisch kamp in Oost-Duitsland. Met een roeibootje over de Elbe ging ze terug naar Nederland. Daar kreeg ze te horen dat haar vriend was gefusilleerd, evenals andere bekenden.
Joke heeft haar studie aan de Sociale Academie in Amsterdam afgemaakt, daarna heeft ze gewerkt voor de Kinderbescherming. Net als in de oorlog kun je ook nu je naaste, de ander zien en helpen.
Ze laat de zakdoek zien die ze in het kamp heeft voorzien van de plattegrond van het kamp, met naald en draad. Handwerken heeft ze geleerd van Belgische en Franse medegevangenen.
Tot slot laat ze het zogenaamde ‘Turkse’ paspoort zien: een stuk papier wordt door midden gescheurd, 2 personen ontvangen ieder een helft. Als ze elkaar ontmoeten kunnen ze de betrouwbaarheid checken door de helften aan elkaar te leggen.
NB: Joke vertelt haar serieuze verhaal op een luchtige toon, alsof ze de kinderen niet teveel wil shockeren.
Joke heeft haar studie aan de Sociale Academie in Amsterdam afgemaakt, daarna heeft ze gewerkt voor de Kinderbescherming. Net als in de oorlog kun je ook nu je naaste, de ander zien en helpen.
Ze laat de zakdoek zien die ze in het kamp heeft voorzien van de plattegrond van het kamp, met naald en draad. Handwerken heeft ze geleerd van Belgische en Franse medegevangenen.
Tot slot laat ze het zogenaamde ‘Turkse’ paspoort zien: een stuk papier wordt door midden gescheurd, 2 personen ontvangen ieder een helft. Als ze elkaar ontmoeten kunnen ze de betrouwbaarheid checken door de helften aan elkaar te leggen.
NB: Joke vertelt haar serieuze verhaal op een luchtige toon, alsof ze de kinderen niet teveel wil shockeren.
Bronformaat:
Video
Kleur:
Kleur
Geluid:
Ja
Duur:
38 minuten
Collectie:
Fries Verzetsmuseum
Organisatie: Fries Film en Audio Archief
laatste wijziging 30-01-2024
1 gedigitaliseerd
