Uw zoekacties: Johann Benetreu

Personen ( Indische Genealogische Vereniging )

beacon
 
 
Voormoeder
-
Foto:
13
Overgeleverde naam:
Saijah
Beschrijving foto:
Mijn oma Saijah (rechts) en ik als baby in 1948. Ze heeft mij maar 3 maanden meegemaakt. Ik heb haar nooit gezien helaas...

Wat betreft de persoon links op de foto het volgende:
In het schrift van mijn moeder staat vermeld dat ze in afwachting van de reis naar Nieuw-Guinea met mij inwoonde bij de familie Dumas in Batavia. Ze schrijft verder dat later mijn oma daar ook kwam inwonen met een nichtje van 8 jaar die Hizjam heette. De tekst van mijn moeder is wat die naam betreft niet goed te ontcijferen. Dus ik neem aan dat links op de foto het nichtje Hizjam staat.
Biografie of verhaal:
Voor mijn kinderen heb ik, geboren in 1948 in Palembang, mijn levensverhaal op papier gezet. In dat kader heb ik ook getracht dat beetje dat ik weet over het leven van mijn ouders en grootouders in beeld te brengen.

Helaas is er nagenoeg niets bekend over de moeder van mijn vader, mijn oma. Mijn ouders hebben op verzoek van hun kleinkinderen beknopt hun leven op papier gezet. Helaas, en zoals gebruikelijk bij Indische mensen, blijven de pijnpunten buiten beeld. Mijn vader heeft geschreven dat we er naar mochten vragen , dan zou hij de vragen beantwoorden.

Helaas, helaas heb ik de schriften voor de kleinkinderen van mijn ouders pas op latere leeftijd echt gelezen. Toen was het te laat om nog vragen te stellen. Eerder had ik er wel vluchtig in gelezen, maar de problematiek drong toen niet echt tot mij door. Ik had het te druk met mijn eigen gezin, werk, etc. Nu ik mijn levensverhaal op papier heb gezet en ik een beetje zicht heb gekregen hoe de feitelijke situatie was, is het te laat om nadere vragen te stellen.

Over mijn oma Saijah, de moeder van mijn vader, is nagenoeg niets bekend, zelfs geen achternaam. Een zoektocht naar haar familie is daardoor nagenoeg onmogelijk gebleken.

Uit de geschiedenis, zoals ik die heb kunnen reconstrueren, kan ik niet anders concluderen dat de moeder van mijn vader een njai was.
Ze had een relatie met Johann Benetreu, Duitse nationaliteit, die olieboormeester was in Pladjoe/Palembang.

Uit die relatie is mijn vader Jan Benetreu geboren op 7 februari 1919. Op 27 september 1919 (!) vertrok Johann Benetreu met verlof naar Duitsland. Op 12 juni 1920 vertrekt Johann Benetreu vanuit Amsterdam per boot naar Batavia met zijn vrouw Käthe Kothe. Tijdens zijn verlof in Duitsland is hij dus getrouwd met een Duitse vrouw. Hieruit concludeer ik dat de moeder van mijn vader, Saijah, een njai was.
Biografie of verhaal deel 2:
Tot medio mei 1925 heeft mijn vader in gezinsverband gewoond met zijn moeder en zijn vader met zijn Duitse echtgenote. Hoe dat samenwonen er feitelijk uitzag weet ik niet. Waarschijnlijk woonde mijn vader met zijn moeder in een van de bijgebouwen. Maar uit foto’s van de Duitse tak van de familie, mijn vader heeft op latere leeftijd een halfzus in Duitsland teruggevonden, blijkt dat mijn vader vaak wel samen was met zijn vader en diens Duitse vrouw en een halfzus. De moeder van mijn vader staat nergens bij op de foto!

Medio mei 1925 is mijn vader naar het Sint Vincentiusgesticht in Bogor gebracht door zijn vader. Mijn vader is dus door zijn vader weggehaald bij zijn moeder en naar het Sint Vincentiusgesticht gebracht! Zijn vader ging met zijn Duitse vrouw en dochter Johanna, halfzus van mijn vader, terug naar Duitsland.

Mijn vader schrijft in zijn schrift hierover: 'ik werd door mijn vader afgegeven aan de directeur van het tehuis'.
Dit moet voor mijn vader verschrikkelijk zijn geweest. Weggehaald worden bij zijn moeder en op 6-jarige leeftijd overgebracht naar een totaal vreemde omgeving.
In zijn schrift merkt hij hierover het volgende op:

'Hier dan een beknopt overzicht van mijn leven van de geboorte af. Het heeft heel veel moeite gekost om het allemaal op te schrijven, want ik praat niet graag over het verleden. Het was moeilijk, maar jullie hebben het recht om het te weten….. Nogmaals veel vragen stellen'.

Zoals ik hiervoor heb aangegeven is van het stellen van nadere vragen helaas niets terecht gekomen.

Voor zover ik kan nagaan heeft mijn vader zijn moeder niet meer gezien tot medio 1948!
In 1947 is mijn vader getrouwd met Sylvia Van Krieken.
In februari 1948 ben ik geboren. Mijn ouders wilden de Bersiap tijd ontvluchten. Mijn vader vond werk bij de Olie-maatschappij in Nieuw-Guinea.
In juli 1948 vertrok mijn vader naar Nieuw-Guinea. Mijn moeder en ik vertrokken pas in november 1948 naar Nieuw-Guinea.
Biografie of verhaal deel 3:
Maar vlak voor het vertrek naar Nieuw-Guinea, kwam de moeder van mijn vader, Saijah, ineens weer in beeld. Ze hadden elkaar teruggevonden en mijn oma heeft mij nog 3 maanden kunnen meemaken. Ze noemde mij haar 'radja'.

Mijn vader heeft zijn moeder vanuit Nieuw-Guinea financieel ondersteund tot het vertrek naar Nederland, medio 1961. Mijn vader heeft nooit meer contact gehad met zijn moeder. Als gevolg van de slechte politieke verhoudingen tussen Nederland en Indonesië was contact nagenoeg onmogelijk.
Mijn vader heeft vele brieven geschreven die onbeantwoord bleven. Mijn vader wist ook niet of het geld dat hij opstuurde bij zijn moeder terecht kwam, ook wist hij niet of ze nog leefde. Uiteindelijk heeft hij met zeer veel pijn de bijdrage aan zijn moeder medio 1961 gestopt.

Kortom, Na het vertrek naar Nieuw-Guinea in 1948 heeft mijn vader geen contact meer gehad met zijn moeder. Hij heeft haar sindsdien nooit meer gezien. Zijn vader heeft hij na zijn 6e jaar nooit meer gezien.

Verdere gegevens:
Saijah. Geboren ca. 1901 in Bogor. Zij was dochter van een mandoer, voorman, bij de oliemaatschappij. Relatie, njai? met Johann Benetreu, geb. Doveren, Duitsland, 2-7-1883. Uit die relatie is geboren Jan Benetreu, geb. Pladjoe, 7-2-1919, in het ziekenhuis van de BPM.
Partner:
Johann Benetreu  
Gehuwd?:
nee
Kinderen:
Jan Benetreu, geb. Pladjoe, 7-2-1919 in het ziekenhuis van de BPM.
Datum van inzending:
09-03-2022
Naam inzender:
Ed Benetreu

Gebruik CTRL + scroll om te scrollen

Ga
Organisatie: Indische Genealogische Vereniging