De Zeelandbrug (aanvankelijk Oosterscheldebrug) is een verkeersbrug over de Oosterschelde met een totale lengte van 5022 meter. Hij verbindt Noord-Beveland met Schouwen-duiveland, en zorgt aldus voor een kortere verbinding tussen de plaatsen Vlissingen, Middelburg, Goes aan de Zuidelijke kant, en Zierikzee, Bruinisse en Rotterdam aan de Noordelijke kant. De brugmaatschappij gaf op 29 mei 1962 de opdracht tot de bouw aan de combinatie brug Oosterschelde, die de brug tussen 1963 en 1965 realiseerde. Dit bedrijf was een samenwerkingsverband van de aannemers van Hattum en Blankevoort NV en de NV Amsterdamsche ballast Maatschappij. Bij Kats werd een werkhaven aangelegd met twee grote portaalkranen, waar de brugelementen werden gebouwd. Een drijvende bok zette de verschillende elementen op hun plaats. De brug bestaat uit 54 pijlers met daartussen 52 overspanningen van 95 meter en een beweegbaar gedeelte van veertig meter. Op 15 december 1965 stelde Koningin Juliana de brug officieel voor het wegverkeer open. De dag ervoor was de veerboot Koningin Emma voor de laatste keer heen en weer gevaren tussen Kats en Zierikzee. Het geld voor de bouw van de brug had de Provincie Zeeland geleend. Om de lening terug te kunnen betalen moest voor iedere passage bij Colijnsplaat Tol betaald worden. Tot 1989 is de Tol gebruikt voor de afbetaling, daarna werd de Tol in een onderhoudsfonds gestort. Met ingang van 1 januari 1993 werd de brug Tolvrij.