In de periode na de Watersnoodramp 1953, is ook de aandacht voor de rivierdijken vergroot. Eén van de maatregelen was om bij stijgende waterstanden de Waal meer water toe te bedelen dan het Pannerdensch Kanaal/Nederrijn en IJssel. Daartoe is in de Groene Rivier bij Pannerden een stuw gebouwd. In februari 1970 kwam deze stuw (opname 4) voor het eerst in bedrijf bij hoogwater (opname 1). De dijk bovenstrooms van de stuw liet meer kwelwater door dan elders in de omgeving (opname 3). Met filterdoeken, verzwaard met zandzakken (opneme 2 en 7) werd voorkomen dat de specie zou uittreden uit de dijk. De burgemeester van Pannerden (opname 5, man in witte jas) informeerde ter plekke naar de ernst van de dreiging. Ondanks geruststellende woorden brachten boeren en aannemers toch hun zware materieel op de oprit van de dijk (opname 6). Gelet op de toename van het kwelwater (opnames 8, 9, 10 en 11) besloot met toch dat een algehele verzwaring van de dijk door het aanbrengen van zand geboden was. Probleem hierbij was dat zware wagens niet meer op de dijk konden komen omdat trillingen het afglijden van het dijklichaam tot gevolg zou kunnen hebben. Het zand werd met een bulldozer van buiten de bedreigde zone naar voren gewerkt (opname 19). Later is deze verzwaring permanent gemaakt (opname 18). De ernst van de situatie had een bezoek van de toenmalige minister (de Bakker) van VenW tot gevolg (opname 16 en 17). Bij daling van de waterstand kwam de stuw weer in beeld (opname 14) en werd duidelijk dat de kracht van het water grote schade had aangericht (opname 12 en 13). In de eindsituatie bleek de stuw geheel gestrekt (opname 15). Eén van de conclusies was dat de stuw, die toen nog de halve geulbreedte van de Groene Rivier besloeg, de druk op de dijk te veel vergroot had. In de herstelfase is dit werk daarom doorgetrokken tot de bomenrij op de achtergrond (opname 15).

Hoogwater Geitenwaard, Zuidzijde.

Hoogwater Geitenwaard, Zuidzijde.

Hoogwater Geitenwaard, Zuidzijde.