Dijk in de richting van Zoutkamp, waarschijnlijk over het Reitdiep. Geen (groot) water te zien, wel grazende schapen. De onderste helft van het rechter talud is met steen bekleed.
Historisch archief van periode 1900-1960.

Het dorp Oostmahorn in een hoek van de dijk langs de Friese kant van het Lauwersmeer. Aan de buitenzijde van de dijk de haven met aanlegsteigers. Aan één van de steigers ligt de reddingboot de Insulinde.
Historisch archief van periode 1900-1960.

Rechts een verticaal afgeslagen stuk van een dijk met grasbekleding. Aan de voet van de afslag breed neergelegde zandzakken.
Historisch archief van periode 1900-1960.

De Afsluitdijk. Deze foto: Lossen legankers.
Keersluis Den Oever; met groot materieel worden de zogenaamde legankers aangeleverd. Zij zorgen voor de stabiliteit van de bouwkuip als deze straks eenzijdig wordt belast.
Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor

De Afsluitdijk. Deze foto: Lossen legankers.
Keersluis Den Oever; met groot materieel worden de zogenaamde legankers aangeleverd. Zij zorgen voor de stabiliteit van de bouwkuip als deze straks eenzijdig wordt belast.
Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor

De Afsluitdijk. Deze foto; Intrillen buispalen
Tweede pompgemaal Den Oever; aan de IJsselmeerkant worden vanaf het ponton de buispalen en damwanden aangebracht voor de bouwkuip. De heistelling trilt buispalen in de grond. Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor

De Afsluitdijk. Deze foto; Intrillen buispalen
Tweede pompgemaal Den Oever; aan de IJsselmeerkant worden vanaf het ponton de buispalen en damwanden aangebracht voor de bouwkuip. De heistelling trilt buispalen in de grond. Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor

De Afsluitdijk. Deze foto: Inmeten, maatvoering en inmeten van de bouwkuip voor het gemaal bij Den Oever.
Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor verplaatsing. In den Oever is dit niet nodig, omdat het spuicomplex daar op een stalen fundering is gebouwd.

De Afsluitdijk. Deze foto: Inmeten, maatvoering en inmeten van de bouwkuip voor het gemaal bij Den Oever.
Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor verplaatsing. In den Oever is dit niet nodig, omdat het spuicomplex daar op een stalen fundering is gebouwd.

De Afsluitdijk. Deze foto: Geotextiel. Dijkversterking: het onderliggende doek (geotextiel) zorgt voor stabiliteit en bescherming van de bodem; laat water door en zand blijft liggen.
Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor verplaatsing. In den Oever is dit niet

De Afsluitdijk. Deze foto: Geotextiel. Dijkversterking: het onderliggende doek (geotextiel) zorgt voor stabiliteit en bescherming van de bodem; laat water door en zand blijft liggen.
Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor verplaatsing. In den Oever is dit niet

De Afsluitdijk. Deze foto; Hijsen wandbekisting gemaal 2
Tweede pompgemaal Den Oever: met een kraan worden de onderdelen van de wandbekisting de bouwkuip ingehesen. Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor verplaatsing. In den Oever is dit niet nodig, omdat het

De Afsluitdijk. Deze foto; Hijsen wandbekisting gemaal 2
Tweede pompgemaal Den Oever: met een kraan worden de onderdelen van de wandbekisting de bouwkuip ingehesen. Een groot deel van ons land ligt onder de zeespiegel. De Afsluitdijk (uit 1932) beschermt ons al bijna 90 jaar tegen de kracht van het water. Maar de zeespiegel stijgt, de bodem daalt en het weer zal in de toekomst vaker onstuimig zijn. Om Nederland ook in de toekomst te blijven beschermen tegen het water moet de Afsluitdijk sterker worden. Tussen 2018 en 2023 maakt Rijkswaterstaat de waterkering weer klaar voor de toekomst. Aan de kant van de Waddenzee verhogen we de dijk en versterken hem met 75.000 innovatieve blokken die we over de huidige bekleding van basalt heen leggen. De blokken wegen elk 6.500 kilo en zijn speciaal voor de Afsluitdijk ontwikkeld. Ze haken als legoblokken in elkaar en hebben een golf-remmende werking. In Harlingen is een fabriek gebouwd waar zo'n 100 blokken per dag in een volledig geautomatiseerd proces worden geproduceerd. De blokken worden per schip naar de dijk gebracht en door een kraanponton geplaatst in een ritme van 35 meter per dag. Na 30 maanden is het werk af. We werken via het water om zo de weg te ontlasten. Daardoor kan de dijk open blijven voor verkeer tijdens het werk. Naast de dijk versterken we de schutsluizen op Kornwerderzand en bij Den Oever. Deze sluizen dateren uit de tijd van de aanleg van de Afsluitdijk (1928-1932). Ze zijn zó robuust gebouwd, dat ze nog heel lang mee kunnen. Door twee stormvloedkeringen voor de schutsluizen te bouwen, gaan de monumentale schutsluizen nóg langer mee, tot ten minste 2050. De spuisluizen gaan we vernieuwen. We vervangen de hefdeuren en bewegingswerken en repareren het beton. Rond het sluizencomplex op Kornwerderzand komt een stabiliteitsconstructie. Dit is nodig omdat de fundering van het complex op houten palen staat en daardoor gevoelig is voor verplaatsing. In den Oever is dit niet nodig, omdat het

Op de dijk langs de Reeweg op Ameland staat een bronzen dubbelbeeld van Frans Ram genaamd De dijkwachters. Het beeld verwijst naar de Amelander dijkwachters en is geplaatst ter gelegenheid van de voltooiing van het verhogen van de Amelander dijken tot Deltahoogte. Het is een van de vijf beelden van deze kunstenaar op het eiland.

Op de sokkel van het beeld staat vermeld:

Al jaagt de storm de golven.
Soms angstig hoog.
De dijkwacht is paraat.
Met wakend oog.
Waterschap de Amelander grieën.

Aanbrengen van een bekleding van klei op de zeedijk van de Prins Hendrikpolder. Overzicht van de verzwaarde en verhoogde zeedijk van de Prins Hendrikpolder met op de voorgrond het nieuwe dijkvak tijdens het aanbrengen van de kleilaag ter dikte van 40 cm. Digitale kopie van foto.

Stroomgaten Ouwerkerk en schets nieuw te maken dijk (1953).
Historisch archief van periode 1900-1960.

Nederland, Tholen e.o. 17 november 2014. Ruimte voor de Rivier. Dijkgraven onder aanvoering van Carla Moonen en met hulp van Ineke van der Hee, HID Rijkswaterstaat, verrichten de starthandeling voor het project Volkerak-Zoommeer, grootste waterberging van Nederland. Er wordt een gedicht voorgelezen. Bij stormvloed gaat de Europoortkering dicht terbescherming tegen de zee. Ook de Haringvlietsluizen zijn dan gesloten. Op zo'n moment kan rivierwater niet wegstromen naar zee. Mocht deze situatie samenvallen met een zeer hoge rivierafvoer, dan zorgt het Volkerak-Zoommeer voor tijdelijke waterberging. Dit waterbergingsgebied vangt het overtollige water op, waardoor de waterstanden in het Hollands Diep aanzielijk dalen. Overstromingen worden hierdoor voorkomen.

Aanleg veerhaven 't Horntje. Bestek no. 118. Verzwaring en verhoging van de zeedijk van de Prins Hendrikpolder. Voorgrond; cunet baggeren voor het nieuwe dijkvak m.b.v. 38RB op ponton. Midden; nieuwe dijk onder profiel en afgedekt met keileem. Digitale kopie van foto.

Luchtopname Ameland. Op de achtergrond de zogenoemde Stuifdijk die het oostelijk gedeelte van het eiland verbindt met de rest.
op de voorgrond de "Vennoot", een gebied dat niet wordt beschermd door een dijk en bij springtij of storm onder water kan lopen.
Slenken doorsnijden dit gebied.

Bouw nieuwe sluis in de Linge te Gorinchem inhangen sluisdeur 20-10-1987
Het publiek kijkt toe vanaf de tijdelijk dijk die aan de buitenzijde (waal kant) van de sluis is aangelegd.

Een dijklichaam is op twee plaatsen doorgebroken. Tussen de beide stroomgaten nog een kleine rest. Links en rechts van de dijk water. Plaats en tijd onbekend.
Historisch archief van periode 1900-1960.

Zwart-wit luchtfoto in noordelijke richting van de plek waar de Hondsbossche Zeewering (dijk) aansluit op het strand en de duinen bij Camperduin. Twee landhoofden / strandhoofden steken de zee in. Noordzeekust.

Luchtfoto Nederlandse kust 1999, ter hoogte van Nieuwvliet- Bad-West, gezien vanaf de dijk langs het natuurreservaat richting Nieuwvliet-Oost, in Noord Oostelijke richting, ter hoogte van paal 11, GPS nr: 377.
Provincie : Zeeland.

Weersomstandigheden: Zonnig.

Technische gegevens: kleur negatief 4x5 inch.

Veerse Meer, panorama, Zuid-Beveland, dijk Wolphaartsdijk, recreatiegebied, jachthaven, camping, oude dijk, watersport, zeilboot, motorboot.

Fotoserie van de hele Noord Oostpolder.

Technische gegevens: kleur 6x6 cm.

Aantekeningen:
9+10 Gemaal en een ophaalbrug.
11 Beweegbare waterkering.
24 Strobalen.
31 Man bij auto van Staatsbosbeheer.
37+38 Koeien in de weide.
64-67 Asfalteren wals.
78 Binnenvaartschip in een schutsluis.
82 Maaisveld.
83+85 Waterkering bij Schokland. 93 regelbare stuw naast elkaar.