Het was eigenlijk allemaal tegen het einde van de vorige eeuw begonnen. Het opkomend toerisme was er nog slechts voor een kleine groep beter gesitueerden, die meestal meerdere weken in deze streek verbleven. Zij hadden de schoonheid van het Geuldal leren ontdekken, sloegen de gastvrijheid van de Limburgers hoog aan, waardeerden de overblijfselen van een rijke historie.
Valkenburg paste zich aan. De nog schaars in aantal voorhanden zijnde hotels en pensions zorgden voor adequate resultaten van hun keuken en verdere akkommodatie, de kelder werd met fijne wijnen uitgestoffeerd de plaatselijke pâtissiers leerden in het buitenland de fijnste lekkernijen produceren, de winkeliers vergrootten 's zomers hun assortiment en haalden luxe artikelen binnen hun negotielokaliteiten. En zelfs stichtte men in Valkenburg een Kurhaus (het huidige Parkhotel Rooding), maar dat bleek net iet te hoog gegrepen.
Valkenburg organiseerde een internationaal Landbouw-Casino, richtte reeds in 1885 een Vereniging tot Bevordering van het Vreemdelingenverkeer op, die nu de oudste van Nederland is, en men bood regelmatig attrakties die ervoor moesten zorgen dat de bezoekers onder de indruk kwamen. De rondleidingen en muzikale fakkeloptochten door de onderaardse mergelgroeven, de rondritten per landauer en Jan Plezier tot in de Ardennen en de Eifel toe, de Bals Champêtre. de concerten door muziek- en zanggezelschappen uit de eigen regio maar ook uit verder afgelegen steden enz. waren evenementen waar iedereen naar uitkeek. En telkens wist deze of gene ondernemer wel weer iets nieuws te bedenken om de gasten het verblijf veraangenamen.


.......... [rest van de tekst niet overgenomen]