Uw zoekacties: Poort openduwen in de sneeuw : Nooit een dag zonder bezoek

Artikelen ( Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach )

beacon
 
 
Artikel
Poort openduwen in de sneeuw : Nooit een dag zonder bezoek
Datering:
2012
Titel:
Poort openduwen in de sneeuw : Nooit een dag zonder bezoek
Auteur:
Franck den Dulk ism Frans Bergsteijn
Titel tijdschrift:
Markant
Afleveringsnummer:
Markant, 4 (2012) nr. 28 (mei), p. 12
Samenvatting:
Foto: Docent geschiedenis/aardrijkskunde Frenk Lahaye uit Houthem, die nooit voor de klas is gaan staan, maar leidinggevende/hoofdgids is geworden bij de Amerikaanse Erebegraafplaats in Margraten, hier op de foto bij de markante toren-kapel en het standbeeld van de Treurende vrouw' aan het Ereplein van deze bijzondere locatie.

Net zoals er maar een 'caveman' (zoals Amerikaanse veteranen hem graag noemen) in Nederland is - te weten 'grotbewoner' Frans Bergsteijn uit Geulhem - is ons land ook maar een 'Cemetery Associate' rijk, te weten Frenk Lahaye uit Houthem. De Tweede Wereldoorlog en het contact met veteranen en familie van Amerikaanse soldaten die hun leven gaven voor de vrijheid, is een gedeelde passie van beide heren. We treffen Frenk Lahaye op zijn bijzondere werkplek, de Amerikaanse Erebegraafplaats in Margraten, waar hij 21 jaar geleden in dienst trad: "Ik heb nog nooit een dag zonder bezoek meegemaakt. Zelfs een keer met zware sneeuwstorm heb ik de poort, die vast zat in een dik pak sneeuw, open moeten duwen voor een bezoeker met een doos kerststukjes om bij de graven te plaatsen. En in tegenstelling van wat men zou kunnen denken: bezoek en belangstelling nemen hier alleen maar toe!" De nu 48 jaar oude Frenk Lahaye is een zoon van hoteliers Frans en Fien Lahaye-Kusters. Het Houthemse hotel wordt tegenwoordig gerund door zoon Peter. Frenk Lahaye heeft geschiedenis en aardrijkskunde gestudeerd met het oog op een baan in het onderwijs. "Beginjaren 90 lagen de banen daarin echter niet voor het opscheppen. Ik werd getipt dat er hier in Margraten een job vrijkwam en solliciteerde er meteen op. Ik werd gekozen uit vier, onder meer vanwege mijn geschiedkundige kennis, echter onder een voorwaarde en dat was dat ik m'n haar moest laten knippen; althans tot boven de kraag!", vertelt Frenk geamuseerd in het bezoekerscentrum van de erebegraafplaats.
Samenvatting2:
De organisatie valt onder de 'American Battle Monument Commission', die wereldwijd 24 Amerikaanse begraafplaatsen en 25 monumenten in 15 landen beheert, met aan het hoofd meestal een 2-sterren generaal. De eerste was de roemruchte General of the Armies' John J. Pershing, commandant tijdens de Eerste Wereldoorlog van het Amerikaanse Expeditieleger, die bij de oprichting van de commissie beloofde: 'Tijd zal de glans van hun daden nooit doen verbleken'. Twee Amerikaanse managers, meestal gepensioneerde' militairen (in het Amerikaanse leger is dat al op je 38e!), vormen de circa 5-jaarlijks wisselende leiding van de begraafplaats in Margraten. "Ik ben hun rechter- en linkerhand, maar meestal ook hun mond", stelt Frenk Lahaye raadselachtig. "Dat komt doordat de meeste Amerikanen die hier de leiding krijgen Frans geleerd hebben, aangezien de meeste begraafplaatsen in Frankrijk zijn. Ik ben dus hun tolk, maar ook de constante factor en bovendien doe ik hier ook personeelszaken voor de 15 medewerkers." Maar de grootste voldoening haalt Frenk uit het ontvangen rondleiden van bezoekers, Amerikaanse familieleden in het bijzonder: "Dat is natuurlijk de belangrijkste groep. Voor de familieleden is het vaak maar een keer in hun leven dat ze de oceaan oversteken en hier het graf van hun dierbare kunnen bezoeken. Weduwen, broers, zussen, en tegenwoordig meer en meer de kleinkinderen en volgende generaties ontvangen, is altijd weer een bijzondere gebeurtenis, dat begrijp je wel." Frenk Lahaye kan bij dit alles rekenen op zes gemotiveerde vrijwilligers, die ook rondleidingen doen. Gelukkig maar, want de belangstelling is groot en nog steeds groeiende: "Naast de familieleden komen hier geregeld mensen uit de omgeving, militairen, toeristen en groepen van bijvoorbeeld scholen.
Samenvatting3:
Ook uit Duitsland, waarbij vooral vroeger opviel hoe weinig die kinderen weten van de oorlog, maar des te meer over het 'Wirtschaftswunder'. Verder onderhouden we contact met vele organisaties die de erebegraafplaats een warm hart toedragen, zoals de Stichting Adoptiegraven, die er voor gezorgd heeft dat nu - recent - alle graven geadopteerd zijn en goed verzorgd worden." Frenk is ook 'Master of Ceremonie' bij officiƫle herdenkingen zoals het jaarlijks uitgevoerde Requim in september en uiteraard op 'Memorial Day' in mei; een traditie die teruggaat tot de instelling van de begraafplaats in mei 1945...
Geografische namen: