Om acht uur heb ik Chantal gebeld: je moet nu komen!" Op dat moment zijn nog 15 kinderen in het gebouw. "De afdeling was nog droog, maar her en der ontstonden al grote plassen in het gebouw. Buiten kwam het water bijna tot aan mijn heupen." Met taxibussen en eigen vervoer brengen ze de kinderen naar Adelante Hoensbroek waar een etage leeg staat. "Kinderbedjes werden met een tractor ernaartoe gebracht, want de juiste voorzieningen voor deze specifieke zorg ontbraken."
"Op dat moment dachten we in onze naïviteit nog dat het voor een paar dagen zou zijn," gaat Chantal verder. "We hadden totaal geen besef van de omvang van de ramp." Die drong pas later tot Dominique door toen ze de schade ging opnemen. "Met water volgezogen luiers dreven me tegenmoet. De ravage en stank was onbeschrijfelijk. Het was duidelijk dat we hier voorlopig niet terug konden komen." Vanwege de uitwijkmogelijkheid naar Adelante in Hoensbroek heeft de klinische revalidatie er slechts twee dagen uitgelegen. Voor onderwijs moest echter iets anders geregeld worden.

Kamperen

Chantal: "Een geluk bil een ongeluk was dat het zomervakantie was. Dat gaf ons tijd om alternatieve huisvesting te regelen. Ik ben meteen schoolbesturen gaan bellen. Het gebouw van Stella Mans zou net in die tijd vrijkomen. Aan de ene kant trok de school eruit en aan de andere kant wij erin." Het schoolgebouw aan de Keelstraat is met zijn talloze trappen verre van ideaal voor Adelante. Met man en mocht hebben personeel en vrijwilligers gewerkt om het aan te passen voor de kinderen. "Er zijn liften aangelegd, hellingbanen en 315 meter railing." De verhuizing was voor het personeel een aangrijpende aangelegenheid, vertelt Dominique. "Kinderen zijn flexibel, maar voor ons was het moeilijk om te zien dat alles waar we zo hard voor gewerkt hadden in één klap weg was. Containers vol zijn afgevoerd." Nog steeds is het elke dag improviseren. Chantal vergelijkt het met kamperen.

"Het is af en toe behelpen, maar het vooruitzicht dat we terug kunnen, houdt ons overeind."
De totale schade wordt geschat op meer dan tien miljoen. Ondanks dat de verzekering nog niet over de brug wil komen is de renovatie in Houthem al gestart. En ook dat vraagt weer veel van het personeel. Naast het reguliere werk moet er nagedacht worden over de inrichting en voorzieningen. Dominique: "Normaal maak je een meerjarenbegroting en bekijk je van laar tot jaar wat er nodig is. Nu moet over alles in één keer worden nagedacht. Dat is heel onwerkelijk."

Terug naar Houthem

Een grote uitdaging voor Chantal en Dominique is hun teams op de rit te houden. Door elkaar te waarderen, te luisteren en er voor ze te zijn proberen ze iedereen binnenboord te houden. "Maar de vermoeidheid is nu wel fysiek voelbaar. Je staat continu 'aan', er is geen moment tijd om het even rustig aan te doen. En dat we vanwege corona niet even die broodnodige informele ontmoetingen kunnen hebben, maakt het nog zwaarder. Een drankje of de kerstmusical met de kinderen is juist nu zo belangrijk."
Chantal verwacht dat ze volgend jaar rond deze tijd weer terug zijn in Houthem. Tot op de dag van vandaag staan de drogers nog non-stop aan in het gebouw. De terugkeer zal gefaseerd plaatsvinden. "Ook dat brengt weer een logistieke uitdaging met zich mee". Toch heeft de ramp ook wat moois voortgebracht vindt ze. "De aanleiding is heel vervelend, maar de saamhorigheid is hartverwarmend en geeft zoveel energie. Samen én met humor slaan we ons erdoorheen. En het is gewoon zo'n mooie omgeving om te mogen werken. Het bruist hier van energie!"

Helaas kan Adelante Kind en Jeugd nog niet rekenen op financiële steun van de verzekering. Een extraatje is daarom zeer welkom.
Met uw gift kunnen er mooie dingen gerealiseerd worden die bijdragen aan het welzijn en de gezondheid van de kinderen.
Kijk voor meer informatie op de website: www.kindjeugd.adelante-zorggroep.nl/nl/ wateroverlast-valkenburg