Het laatste kwart van de 18e eeuw en het begin van de 19e eeuw zijn uitermate boeiend. Het is de tijd van de Franse Revolutie en haar gevolgen. Oude waarden en normen, eeuwenoude bestuursvormen en gebruiken moesten wijken voor nieuwe ideeën en een nieuwe inrichting van heel de samenleving. Letterlijk en figuurlijk werd alles omvergeworpen. Men begon zelfs met een nieuwe jaartelling. Op een verrassende manier krijgen we inzicht in deze overgangstijd in onze eigen omgeving. Op een boeiende wijze geeft de auteur aan de hand van de persoon van Johannes Mathias Kemmerling (1754 - 1821) wee hoe een notaris te Gulpen leefde en werkte tijdens het Ancien Regiem. Enerzijds proeft men die sfeer van weleer in de behandeling van zijn ambten en functies die te Gulpen, Margraten, Valkenburg en Heerlen uitoefende; de visie op joden; het spanningsveld tussen de officiële gereformeerde kerk en een bijna geheel katholieke gemeenschap, en anderzijds ervaart men hoe geheel anders de tijd was na 1795 onder het Frans Bewind en het Koninkrijk der Nederlanden en hoe men langzaam maar zeker begon aan de opbouw van een nieuwe maatschappij, waarin ook de burger Kemmerling probeerde een nieuw bestaan op te bouwen voor zichzelf en anderen, met alle moeilijkheden van dien. Natuurlijk wordt niet voorbij gegaan aan het persoonlijk leven van Kemmerling als zoon, vader, echtgenoot en gelovige mens en aan dat van zijn beide echtgenoten en kinderen, terwijl ook aandacht wordt geschonken aan zijn huisinrichting en kleding en de lotgevallen van zijn erfenis.