(Op verzoek bij de 100-jarige herdenking der overbrenging van St. Gerlacus' gebeente uit Roermond via Meerssen naar Houthem-St. Gerlach.)

Gerlach, g'ontvlucht de wufte praal der steden, Veracht de wereld en haar ijdelheden:
Een uitgeholde ... de woon, die u behaagt,
En in zijn ruige holte kalm geborgen.
Werpt gij van u der menschen ijdle zorgen
En alles wat uw eeuwig heil belaagt.
Slechts brood en water zal uw lichaam voeden.
Voor zinnestrelend maal uw wil u hoeden.
Zo kort en karig is uw nachterust:
Voor u is 't nachtlijk uur het uur der boete,
Waarin uw ziel staag staat voor 't droef ontmoeten
Van oude schuld, uw ziele nog bewust!
Uit d'eenzaamheid stijgt zoo bij nacht en dage
Uw bee tot God , Die in mild welbehagen
Uw ziele troost, in vreugd verkeert uw nood:
Gods adem ruischt door d'oude eiketwijgen
In 't heilig uur, waarin uw zorgen zwijgen:
Uw arme kleine cel wordt wereldgroot!
Vaak komt de satan ook in donkre nachten
Met sluwe list van zijn verlokkingsmachte
En 't strelend beeld van wulpse zinnelust,
Maar nooit bezwijkt gij in uw kloeke strijden
En na 't geweld van 't angstig zielelijden
Ruischt weer het englenlied van vreugd en rust!
Gerlach, gij burger van het Valkenlande,
Strek over ons uw zegenende handen;
Wij smeeken u, zie helpend op ons neer!
Gij zult ons helpen, die op u vertrouwen,
In nood en leed, die onze ziel benauwen:
Wij vragen 't u in naam van God den Heer!
Wij danken God, die in Zijn welbehagen,
Naast zooveel andre milde goede gaven,
In u onz ' trouwe voorspraak heeft bereid.
Zij lof en eer ' t Drievuldig eeuwig Wezen,
God-Vader en God-Zone hooggeprezen
En God den Heilgen Geest in eeuwen-eeuwigheid!