Zoals u wellicht weet, zijn onze medeparochianen dhr. en mw. Pluymaekers-van Hettema voor enkele jaren in Minga, Zambia. Met veel enthousiasme runt hij daar als enige dokter een middelgroot ziekenhuis (ruim 130 bedden) en probeert zij - naast ondersteuning in de directe verpleging - de organisatie van de gezondheidszorg te verbeteren. Het gaat om een ziekenhuis op het platteland voor zo'n 70.000 inwoners, dat in de dertiger jaren is gesticht door de Witte Zusters van Afrika. Bij gebrek aan goed opgeleide mensen uit de regio probeert Memisa hier telkens voor een periode van enkele jaren een arts te stationeren (hetgeen de laatste 2,5 jaar niet was gelukt). Aan elementaire zaken als geschoold personeel, apparatuur, linnengoed en bouwkundige voorzieningen is groot gebrek. Een passage uit hun brief: "Als je geopereerd bent en je moet terug naar je zaal, ga je naar buiten. De paden zijn niet overdekt, dus als het regent houden ze een paraplu boven je hoofd. Er is geen sluis bij de operatiekamer: je kunt van buiten er zo inlopen. Aids vormt een enorm probleem, niet alleen omdat het een groot aantal patienten veroorzaakt, maar ook omdat deze ziekte een belemmering vormt voor de ontwikkeling van een goede, eigen beroepsbevolking. Objectief gezien zouden we als westerse samenleving met een zekere herverdeling van onze rijkdom veel kunnen oplossen. Via onze politieke keuze en het overtuigend uitdragen van de waarden van ons geloof kunnen we daar op de lange termijn verandering in brengen. Voor de korte termijn kunnen we een daadwerkelijke bijdrage leveren door mee te helpen bij concrete initiatieven, zodat op die plaatsen ook echt iets gebeurt.