VERVOLG

Bevrijdingstijd
In de bevrijdingstijd lagen de donker gekleurde soldaten van de af- en aanvoertroepen in het tentenkamp (oprijlaan kasteel). Omdat de soldaten te gek op meisjes waren liepen de meisjes meestal onder begeleiding van een bekende langs het kamp. Een meisje had dat vergeten en werd meteen door een soldaat nagelopen. Het meisje rende heel hard weg. Ze had zich heel erg verschrokken. ’s Morgens was ze nóg aan het trillen. De moeder ging met haar naar de dokter en vertelde hem wat er gebeurd was. Toen vroeg ze: "Kan dat kwaad, dokter?" De dokter vroeg aan het meisje of zij door de soldaat was ingehaald. Zij zei: "Nee." "Nou", zei de dokter, "dan kan dat helemaal geen kwaad!" Die dokters van vroeger, die wisten het wel! Pastoor Riga was op de hoogte van deze incidenten en de andere, zichtbare gevolgen. Vanaf de preekstoel smeekte hij: "Heer, bevrijd ons van de bevrijders!"

Kapelanie
Van Amstel woonde op de grote kapelanie. Hij stond deze grote woning vrijwillig af voor woningzoekende gezinnen. In die tijd heerste er woningnood. Hij zelf ging veel kleiner boven het parochiehuis wonen. In het begin was het daar nog te koud. Toen hij tegen Riga zei dat het koud was in zijn bovenwoning zei die: "Net goed! Was maar op de kapelanie blijven wonen".

Verkenners
Van Amstel werd aalmoezenier bij de verkenners. Na een tocht met de verkenners kwamen we langs de vijvers in de Ravensbos. Hier werd een spelletje gedaan: een steen laten springen op het water. Wij kwamen niet verder dan 8 keer. Toen kwam de aalmoezenier, hij pakte een steen en liet zich door 2 verkennertjes de toog omhoog houden.