VERVOLG

Smaakmaker
Hij was de grootste smaakmaker van het tweede elftal van IASON, ik zal u zijn achternaam niet noemen. Maar als mijn broertje onder het voetballen naar Gerlach toeging en zei: "Er heeft mij al 3 keer iemand tegen de benen gestampt", dan was je bij hem aan het goede adres. "Wie is het, Hupie?" "Die flinke rooie daar." "Kom hier en ruil eens even met me". Bij het eerste balcontact vloog die flinke rooie, brullend als een mager varken, door de lucht. De scheidsrechter kwam erbij. Niemand had iets gezien. Hij vroeg aan Gerlach hoe het was gebeurd? Die trok de schouders op en keek dan met het onnozelste gezicht van geheel Houthem en zei: "Volgens mij was het een sjtroef wind." Hij ruilde weer met Hupie en het voetballen ging na 7 minuten weer gewoon verder.

Schooljuffrouw Sterken
Schooljuffrouw Sterken was een hippe juffrouw die met de trein uit Heerlen kwam. Als ze ’s avonds weer naar huis moest, was of de trein te vroeg òf zij te laat. Het was altijd rennen, rennen, rennen. Op zekere dag, de trein was weer te vroeg, kwam zij weer aangelopen. Ze wilde, zoals gewoonlijk, door het stalen hek, richting perron. Doch het hek was gesloten. Dan maar over het hek klimmen, eerst de schooltas erover heen smijten. Toen zij boven op het klemmend hek stond ging dit vanzelf open. Ze viel met de benen in de lucht bovenop de schooltas. Omdat de hevig lachende conducteur niet in staat was om het fluitend vertreksein te geven kwam juffrouw Sterken wel op tijd.

Houthemenaere, ouw Houthemenaere, wij hebben hier een goede en actieve heemkundevereniging en heb je óók nog het geluk dat je lid bent, nou, dan kumste noats mie weg van Houthem! Dao blifste!!