Uw zoekacties: Valkenburgse Boys: zagen in opa-tempo
Artikelen ( Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach )
beacon
 
 
Artikel
Valkenburgse Boys: zagen in opa-tempo
Datering:
2005
Titel:
Valkenburgse Boys: zagen in opa-tempo
Auteur:
Ivo Jongsma
Foto's door:
Jo Steijns
Titel tijdschrift:
Dagblad De Limburger
Afleveringsnummer:
DDL, 12/2/2005
Samenvatting:
Iedere week plaatst deze krant in de rubriek Wetste Nog een historische foto waar lezers op kunnen reageren.
Op de foto van vorige week staat het tweede team van de Valkenburgse Boys, in 1950. Een voetbalclub zonder trainer en slechts een loodzware bal. J
ef Spronck (70) kan het niet genoeg benadrukken. Het ging er in het voetbal 55 jaar geleden heel anders aan toe dan nu. Om maar eens wat te noemen: 'We speelden op het veld van een boer. Wanneer je ging voetballen, moest je eerst de koeienvlaaien weghalen en met mergel de lijnen van het veld aanbrengen.' Kleedlokalen en douches? Als ze geluk hadden konden ze de schuur van een boer gebruiken. Zelfs netjes en geordend op een rijtje gaan staan voor de teamfoto, was er nog niet bij. Ondanks het feit dat hij niet in het tweede team van de Valkenburgse Boys zat, staat Jef Spronck toch op de foto. Rechtsboven, met een sjaal om. Hij was heel nauw bij de club betrokken, mede omdat zijn vader de club heeft opgericht, in 1935. Samen met Kien Breuer, de man met wat langere blonde haren, in het midden bovenaan. Zelf speelde Spronck in het eerste team, maar daar waren de omstandigheden niet anders. Zo had de club bijvoorbeeld geen trainer en waren er ook geen trainingen. Er werd gewoon gespeeld op zondag, tegen de volgende tegenstander. Warm lopen? 'Daar hadden we nog nooit van gehoord.' Wilde je wat leren of je balbeheersing verbeteren, dan moest je dat zelf maar doen. Dus dat heeft Spronck ook gedaan. Thuis een witte streep op de muur getrokken en om beurten met links en rechts de streep proberen te raken. Verder had de club maar een voetbal. Als die kapot was, werd de wedstrijd gestaakt. Bovendien was dat geen lichte voetbal zoals die van tegenwoordig, nee, dit was een loodzware bal door al het vet dat erin zat. Het kwam de snelheid niet ten goede.
Samenvatting2:
Spronck: 'Het voetbal van toen, dat was opa-tempo in vergelijking met nu.' Combinatiespel, dat kenden we toen nog niet, weet de 70-jarige Valkenburger nog. 'Het was gewoon de slof eronder, de bal naar voren trappen en allemaal erachter aan.' De club stond bekend om het harde spel. 'Zagen', zo noemt Spronck de speelstijl van de Valkenburgse Boys. Een speler van de tegenstander plat leggen, dat hoorde er af en toe bij. Dat kon ook zonder risico: gele of rode kaarten waren er toen nog niet. En je werd ook niet van het veld gestuurd bij een forse overtreding. 'De scheids zei dan gewoon: ho ho, even rustig aan. Maar toen had je ook niet dat gemene van nu; trappen op de achillespezen. Het was niet de bedoeling iemand het ziekenhuis in te schoppen. We vochten gewoon om de bal.' Overigens waren niet alleen de spelers hard, ook de fans roerden zich, weet Frans Savelberg (74) nog, die toen bij de andere Valkenburgse club speelde, Walram. 'Aan de zijlijn waren mensen niet te beroerd in te grijpen, bijvoorbeeld met een paraplu.' Het ergste waren volgens Spronck de vrouwen. 'Waar die kwamen, was het oorlog.' Werd de man van een vrouw getrapt of onderuit gehaald, dan kon
Trefwoorden:
Geografische namen: