Uw zoekacties: REPORTAGE BEELDENDE KUNST : Een boek als eerbetoon aan Irene

Artikelen ( Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach )

beacon
 
 
Artikel
REPORTAGE BEELDENDE KUNST : Een boek als eerbetoon aan Irene
Datering:
2016
Titel:
REPORTAGE BEELDENDE KUNST : Een boek als eerbetoon aan Irene
Auteur:
Adri Gorissen
Foto's door:
Nelly de Turck
Titel tijdschrift:
De Limburger
Afleveringsnummer:
De Limburger, 16/7/2016
Samenvatting:
Foto: Irene’s werk in de torenkamer van het kasteel in de Franse Bourgogne.


José van Vlijmen zou heel graag zien dat in 2017 een boek over haar zus Irene verschijnt. Niet alleen omdat het dan tien jaar geleden is dat de veelzijdige kunstenares overleed, maar ook omdat de stilte rond haar dan lang genoeg heeft geduurd.

Ze mag dan nog geen Nederlandstalig boek hebben (wel een Spaans) dat aan haar is gewijd, een ‘museum’ waarin haar werk centraal staat heeft ze wel. Het winkelwoonhuis van de 74-jarige José van Vlijmen aan de Hoogstraat in Weert, waarin ze ondanks haar pensioengerechtigde leeftijd nog altijd een fotozaak drijft, is zoiets als een privé-kunstgalerij voor zus Irene. De opmerkelijkste onderdelen van het Irene van Vlijmen-museum zijn twee grote abstracte fresco’s (zeldzaam in Limburg). Een ervan is door haar aangebracht achter de wenteltrap die alle verdiepingen van het pand met elkaar verbindt en meet zo’n negen meter in de hoogte en twee meter in de breedte. Het andere bedekt een muur van vijf bij vier meter in de fotozaak en is uitgevoerd in vooral gedekte tinten als bruin, grijsblauw, lichtgroen, vuilwit en rood. Anders dan bij de meeste fresco’s zit er reliëf in de Weerter muurschilderingen.

Volgepakt
De rest van het huis is volgepakt met werk van de op 23 november 1939 in Weert geboren en op 1 september 2007 in het Spaanse Malaga gestorven Irene van Vlijmen. In elke kamer hangen wel door haar vervaardigde schilderijen of mozaïeken en in het atelier ligt zelfs een door haar ontworpen tapijt. Er is in het hele pand maar één kunstwerk te vinden dat door iemand anders is gemaakt en dat is een schilderij waarop de moeder van Irene en José, de in Weert beroemde fotografe Nelly de Turck, te zien is. Irene van Vlijmen groeit op in een creatief gezin waarin veel over kunst en literatuur wordt gepraat en dat bepaalt mede de richting die ze kiest.
Samenvatting2:
Na de middelbare school gaat ze eerst naar de Stadsacademie in Maastricht, dan naar de Rijksacademie in Amsterdam en vervolgens naar het Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen. Hoewel ze een studiebeurs voor Italië heeft, reist ze in 1965 naar Spanje. Daar bezoekt ze de Real Academia de Bellas Artes in Madrid en bekwaamt ze zich in het op authentieke manier maken van fresco’s en mozaïeken. Al na een jaar heeft ze haar eerste solo-expositie in Madrid, die wordt geopend door prinses Irene. Na haar huwelijk met de projectontwikkelaar Alfonso Fernández Nieto blijft ze in Spanje. Ze wordt er een beroemd kunstenares, terwijl ze in eigen land redelijk onbekend blijft. Van Vlijmen maakt kleurrijke grafiek, etsen, olieverfschilderijen, aquarellen, fresco’s en mozaïeken en ontwerpt juwelen en tapijten. Haar stijl omschrijft ze zelf als abstract expressionisme.

Combinatie
Het specialisme van de bezeten werkende kunstenares is een combinatie van fresco en mozaïek. Haar opmerkelijkste klus op dat gebied is de aankleding in 1989 en 1990 van een torenkamer in een kasteel van een Japanse zakenman in de Franse Bourgogne. Ze voorziet er driehonderd vierkante meter van mozaïeken (tweehonderdvijftigduizend steentjes eigenhandig aangebracht) en fresco’s. Het mozaïek op de vloer loopt over in de fresco’s aan de muur. De fresco’s tonen voorstellingen van het leven, de aarde, lucht en het vuur, terwijl op het plafond symbolen van de kosmos te zien zijn. Uit een tafel in de kamer spuiten vijf waterstralen, die de vijf mensenrassen symboliseren. De spiritueel overkomende torenkamer, die door de Japanner als bezinningsruimte wordt gebruikt, wordt door kunstliefhebbers als Irene’s belangrijkste werkstuk gezien.
Samenvatting3:
Houthem
Iets soortgelijks doet Van Vlijmen halverwege de jaren negentig van de vorige eeuw in de Gerlachuskapel in Houthem in opdracht van hotelier Camille Oostwegel. Daar laat ze op een wand van 32 vierkante meter in mozaïek en fresco zien hoe de heilige kluizenaar Gerlachus zijn leven leidt en worstelt met de aardse verlokkingen. Jammer dat de architect functieloze pilaren voor de door haar vervaardigde wand zet. José hoopt haar zus Irene volgend jaar eindelijk recht te doen door het uitbrengen van een boek over haar. „De foto’s en de teksten zijn al grotendeels klaar. Ik hoop alleen nog fondsen te werven voor de financiering van he tboek. Daar werk ik hard aan, want ik voel het als een plicht naar Irene toe om er voor te zorgen dat het boek er komt.” Reageren? adri.gorissen@mgl.nl



De foto’s en de teksten zijn al grotendeels klaar. Ik hoop alleen nog fondsen te werven voor de financiering van het boek.
José van Vlijmen
Geografische namen: