Mijn Studiezaal (inloggen) 153 artikelen
sorteren op:
Artikelen Collectie artikelen
Hanos verhuist naar pand in Maastricht': half maart
Datering:
2023
Titel:
Hanos verhuist naar pand in Maastricht': half maart
Auteur:
René Willems
Titel tijdschrift:
De Limburger
Afleveringsnummer:
De Limburger, 15/2/2023
Samenvatting:
Hanos vertrekt uit Valkenburg. De horecagroothandel verhuist naar een groter pand op een bedrijventerrein aan de zuidkant van Maastricht.
VALKENBURG - De nieuwe vestiging in Maastricht opent half maart de deuren. Op datzelfde moment gaat de zaak in Valkenburg dicht.
We gaan van zesduizend vierkante meter in Valkenburg naar veertigduizend op de nieuwe locatie.
In Valkenburg werken circa tachtig mensen. Het gros gaat mee naar de nieuwe locatie in Maastricht, zegt directeur Kim Hollands. Een paar medewerkers hebben laten weten dat zij elders een baan gaan zoeken.
Hanos heeft het nieuwe pand in Maastricht enkele jaren geleden al aangekocht. ,,We hebben daar veel meer ruimte", legt Hollands uit. ,,We gaan van zesduizend vierkante meter in Valkenburg naar veertigduizend op de nieuwe locatie." Het personeelsbestand neemt eveneens fors toe: ,,In Maastricht is werk voor 257 mensen." Wat met het bestaande bedrijfspand gebeurt, is nog niet duidelijk Volgens Hollands is het in elk geval niet de bedoeling om het gebouw aan de Beekstraat op korte termijn te verkopen.
Voor de omwonenden zal het een stuk rustiger worden. Bij Hanos rijden de vrachtwagens af en aan. Daar komt met het vertrek naar Maastricht een einde aan.
Het terrein ligt vlak naast de op- en afrit van de A79 tussen Maastricht en Heerlen. De gemeente Valkenburg heeft in het verleden ooit plannen gelanceerd om daar een overstappunt te maken voor toeristen die met de auto naar Zuid-Limburg komen. De plannen hebben de eindstreep destijds niet gehaald.
Hanos Valkenburg is voortgekomen uit de wijd en zijd bekende cash & carry van ondernemer Jaap van Rennes in de Beekstraat. Van Rennes begon in het bedrijf van zijn vader, die beeldjes van mergel maakte voor de toeristen die Valkenburg bezochten. Hij stapte later uit die zaak en begon zelf met het verkopen van uit Japan geïmporteerd porselein, bestek, linnengoed en andere producten voor de horeca.
VALKENBURG - De nieuwe vestiging in Maastricht opent half maart de deuren. Op datzelfde moment gaat de zaak in Valkenburg dicht.
We gaan van zesduizend vierkante meter in Valkenburg naar veertigduizend op de nieuwe locatie.
In Valkenburg werken circa tachtig mensen. Het gros gaat mee naar de nieuwe locatie in Maastricht, zegt directeur Kim Hollands. Een paar medewerkers hebben laten weten dat zij elders een baan gaan zoeken.
Hanos heeft het nieuwe pand in Maastricht enkele jaren geleden al aangekocht. ,,We hebben daar veel meer ruimte", legt Hollands uit. ,,We gaan van zesduizend vierkante meter in Valkenburg naar veertigduizend op de nieuwe locatie." Het personeelsbestand neemt eveneens fors toe: ,,In Maastricht is werk voor 257 mensen." Wat met het bestaande bedrijfspand gebeurt, is nog niet duidelijk Volgens Hollands is het in elk geval niet de bedoeling om het gebouw aan de Beekstraat op korte termijn te verkopen.
Voor de omwonenden zal het een stuk rustiger worden. Bij Hanos rijden de vrachtwagens af en aan. Daar komt met het vertrek naar Maastricht een einde aan.
Het terrein ligt vlak naast de op- en afrit van de A79 tussen Maastricht en Heerlen. De gemeente Valkenburg heeft in het verleden ooit plannen gelanceerd om daar een overstappunt te maken voor toeristen die met de auto naar Zuid-Limburg komen. De plannen hebben de eindstreep destijds niet gehaald.
Hanos Valkenburg is voortgekomen uit de wijd en zijd bekende cash & carry van ondernemer Jaap van Rennes in de Beekstraat. Van Rennes begon in het bedrijf van zijn vader, die beeldjes van mergel maakte voor de toeristen die Valkenburg bezochten. Hij stapte later uit die zaak en begon zelf met het verkopen van uit Japan geïmporteerd porselein, bestek, linnengoed en andere producten voor de horeca.
Trefwoorden:
Geografische namen:
Organisatie: Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach
laatste wijziging 29-01-2024
Artikelen Collectie artikelen
Nieuw leven voor Geulhemermolen : Avontuur
Datering:
2023
Titel:
Nieuw leven voor Geulhemermolen : Avontuur
Auteur:
Merel Visscher
Foto's door:
Rob Oostwegel
Titel tijdschrift:
De Limburger
Afleveringsnummer:
De Limburger, 7/6/2023
Samenvatting:
Foto: Bart en Danique Stroucken willen met hun vier jonge kinderen het hart en de ziel van De Geulhemermolen worden.
Met vier kinderen onder de vier jaar hebben Bart en Danique Stroucken uit Maastricht hun handen meer dan vol. Toch beginnen ze aan een avontuur: De Geulhemermolen. De herberg wordt een familiebedrijf.
GEULHEM/MAASTRICHT - Vijf weken oud is de tweeling Pieke en Louie. Als een van de twee wat begint te pruttelen, staat Bart Stroucken (40) even op om de baby te wiegen. Dochter Bo van drie jaar oud zit bij zijn vrouw Danique (27) op schoot, de vierjarige Fieke is naar school. Wellicht is dit niet de meest geschikte tijd om in een nieuw avontuur te stappen? Danique haalt glimlachend haar schouders op. „Zo zijn wij, we kunnen niet stilzitten.”
Vliegende start
De inkt is net droog. Vrijdag tekenden ze het koopcontract voor Herberg De Geulhemermolen in Geulhem. In augustus beginnen ze, en naar verwachting verhuizen ze die maand al van Maastricht naar het monumentale pand. Ze kenden de herberg al goed, vertelt Danique. „Bart heeft er in het verleden geholpen toen toenmalig eigenaar Henri Hochstenbach (eigenaar van café Den Ouden Vogelstruys op het Vrijthof, red.) er aan het werk was. We hebben er wel vaker samen op het terras gezeten en tegen elkaar gezegd: hoe geweldig zou het zijn om deze zaak te runnen?” Daar hebben ze wel voor moeten onderhandelen. Sinds 2019 was de horecagelegenheid in handen van een investeerder, die de herberg verhuurde. De uitbater ging na de roerige coronaperiode failliet en er werd een nieuwe huurder gezocht.
Met vier kinderen onder de vier jaar hebben Bart en Danique Stroucken uit Maastricht hun handen meer dan vol. Toch beginnen ze aan een avontuur: De Geulhemermolen. De herberg wordt een familiebedrijf.
GEULHEM/MAASTRICHT - Vijf weken oud is de tweeling Pieke en Louie. Als een van de twee wat begint te pruttelen, staat Bart Stroucken (40) even op om de baby te wiegen. Dochter Bo van drie jaar oud zit bij zijn vrouw Danique (27) op schoot, de vierjarige Fieke is naar school. Wellicht is dit niet de meest geschikte tijd om in een nieuw avontuur te stappen? Danique haalt glimlachend haar schouders op. „Zo zijn wij, we kunnen niet stilzitten.”
Vliegende start
De inkt is net droog. Vrijdag tekenden ze het koopcontract voor Herberg De Geulhemermolen in Geulhem. In augustus beginnen ze, en naar verwachting verhuizen ze die maand al van Maastricht naar het monumentale pand. Ze kenden de herberg al goed, vertelt Danique. „Bart heeft er in het verleden geholpen toen toenmalig eigenaar Henri Hochstenbach (eigenaar van café Den Ouden Vogelstruys op het Vrijthof, red.) er aan het werk was. We hebben er wel vaker samen op het terras gezeten en tegen elkaar gezegd: hoe geweldig zou het zijn om deze zaak te runnen?” Daar hebben ze wel voor moeten onderhandelen. Sinds 2019 was de horecagelegenheid in handen van een investeerder, die de herberg verhuurde. De uitbater ging na de roerige coronaperiode failliet en er werd een nieuwe huurder gezocht.
Samenvatting2:
Ervaring
„Maar wij wilden kopen”, zegt Bart. „Naar onze mening valt de herberg alleen zo levensvatbaar te maken. We gaan er wonen, het wordt een familiebedrijf. Zo komt er ook ziel in de molen.” De ervaring voor hun familiebedrijf deden ze op toen ze in het Oostenrijkse skioord Selbach Hinterglemm hun Gasthof Alpensport runden. „Fieke en Bo renden er door de ontbijtzaal, de meisjes maakten overal deel van uit”, zegt Danique. „Zo hadden we een clubje mountainbikers dat op een dag allemaal bij onze dochter in de ballenbak zat. Dat kreeg ze gewoon voor elkaar, haha. Het liep goed. Maar na twee jaar diende de tweeling zich aan en leek het ons toch prettiger weer terug naar Maastricht te gaan, dicht bij de opa’s en de oma’s.”
Het personeel van De Geulhemermolen is ingelicht over de verkoop en Bart en Danique hopen dat iedereen door wil na de overdracht. Er moet ook verbouwd worden om de zestien gastenkamers te moderniseren. Eerst moeten alle zeilen bij gezet worden in augustus, zegt Bart. „We nemen het café-restaurant eigenlijk vliegend over, midden in het hoogseizoen. Daarna gaan we even dicht om te kunnen verbouwen.”
Meulemenneke
De rijke historie van de eeuwenoude korenmolen heeft Bart en Danique al geïnspireerd tot nieuwe plannen. „We zijn bezig met een kinderboekje over de molen, met het als hoofdpersoon. En we zouden het geweldig vinden als de watermolen weer zou kunnen draaien. Niet om graan te malen, maar om energie op te wekken. Hoe leuk is het als de molen weer het middelpunt wordt?”
„Maar wij wilden kopen”, zegt Bart. „Naar onze mening valt de herberg alleen zo levensvatbaar te maken. We gaan er wonen, het wordt een familiebedrijf. Zo komt er ook ziel in de molen.” De ervaring voor hun familiebedrijf deden ze op toen ze in het Oostenrijkse skioord Selbach Hinterglemm hun Gasthof Alpensport runden. „Fieke en Bo renden er door de ontbijtzaal, de meisjes maakten overal deel van uit”, zegt Danique. „Zo hadden we een clubje mountainbikers dat op een dag allemaal bij onze dochter in de ballenbak zat. Dat kreeg ze gewoon voor elkaar, haha. Het liep goed. Maar na twee jaar diende de tweeling zich aan en leek het ons toch prettiger weer terug naar Maastricht te gaan, dicht bij de opa’s en de oma’s.”
Het personeel van De Geulhemermolen is ingelicht over de verkoop en Bart en Danique hopen dat iedereen door wil na de overdracht. Er moet ook verbouwd worden om de zestien gastenkamers te moderniseren. Eerst moeten alle zeilen bij gezet worden in augustus, zegt Bart. „We nemen het café-restaurant eigenlijk vliegend over, midden in het hoogseizoen. Daarna gaan we even dicht om te kunnen verbouwen.”
Meulemenneke
De rijke historie van de eeuwenoude korenmolen heeft Bart en Danique al geïnspireerd tot nieuwe plannen. „We zijn bezig met een kinderboekje over de molen, met het als hoofdpersoon. En we zouden het geweldig vinden als de watermolen weer zou kunnen draaien. Niet om graan te malen, maar om energie op te wekken. Hoe leuk is het als de molen weer het middelpunt wordt?”
Trefwoorden:
Geografische namen:
Organisatie: Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach
laatste wijziging 29-01-2024
Artikelen Collectie artikelen
Restaurant “Het Rotspark” 35 jaar geleden afgebroken
Datering:
2023
Titel:
Restaurant “Het Rotspark” 35 jaar geleden afgebroken
Auteur:
Jan Schurgers
Titel tijdschrift:
Kijk op Valkenburg
Afleveringsnummer:
Kijk op Valkenburg, 14 (2023) nr. 10 (winter), p. 42/43
Samenvatting:
Foto’s:
- Restaurant "het Rotspark", halverwege de jaren vijftig. Helemaal links met hoed zit Joseph Hubert Jennekens, naast hem Chris uit Heerlen en daarnaast Leon Koekkelkoren, beiden bedienden. Aan de tafel boven zitten van links naar rechts dochter José Jennekens, moeder Annie en vader Jan Jennekens. (Jaarboekkalender 1990, december. “Het monumentale Valkenburg in woord en beeld”. Drukkerij Crolla)
- Langs de brede Reuzentrap kon men omhoog klimmen naar het terras op het Rotspark. (Jaarboekkalender 1992, oktober. “De Negentigers”. Drukkerij Crolla).
- Op deze foto, vermoedelijk uit 1916, is de sfeer van de theetuin te proeven. Op het lommerrijke terras namen wandelaars een rustpauze en genoten van het schitterende panorama en de musicerende kapellen die in de kiosk optraden. (Geulrand nr. 27, juli 1989, p. 78)
- Het restaurant vlak voor de afbraak in 1989 (Geulrand nr. 27, juli 1989, p. 79)
Het heeft er bijna 75 jaar gestaan, daar op die heuvel langs de Plenkertstraat, het restaurant "het Rotspark" en het viel op door haar hoge ligging en uitstraling. Vandaar had ie een prachtig uitzicht over het Geuldal en verder weg tot aan Klimmen en Schimmert. Het bestond bij de gratie van de toeristen die er wilden verpozen op een rustige plek midden in de natuur. En dankzij de bezoekers van het openluchttheater, die in de pauze van een voorstelling de hellende weg achter het podium bestegen om er een versnapering of een drankje tot zich te nemen.
- Restaurant "het Rotspark", halverwege de jaren vijftig. Helemaal links met hoed zit Joseph Hubert Jennekens, naast hem Chris uit Heerlen en daarnaast Leon Koekkelkoren, beiden bedienden. Aan de tafel boven zitten van links naar rechts dochter José Jennekens, moeder Annie en vader Jan Jennekens. (Jaarboekkalender 1990, december. “Het monumentale Valkenburg in woord en beeld”. Drukkerij Crolla)
- Langs de brede Reuzentrap kon men omhoog klimmen naar het terras op het Rotspark. (Jaarboekkalender 1992, oktober. “De Negentigers”. Drukkerij Crolla).
- Op deze foto, vermoedelijk uit 1916, is de sfeer van de theetuin te proeven. Op het lommerrijke terras namen wandelaars een rustpauze en genoten van het schitterende panorama en de musicerende kapellen die in de kiosk optraden. (Geulrand nr. 27, juli 1989, p. 78)
- Het restaurant vlak voor de afbraak in 1989 (Geulrand nr. 27, juli 1989, p. 79)
Het heeft er bijna 75 jaar gestaan, daar op die heuvel langs de Plenkertstraat, het restaurant "het Rotspark" en het viel op door haar hoge ligging en uitstraling. Vandaar had ie een prachtig uitzicht over het Geuldal en verder weg tot aan Klimmen en Schimmert. Het bestond bij de gratie van de toeristen die er wilden verpozen op een rustige plek midden in de natuur. En dankzij de bezoekers van het openluchttheater, die in de pauze van een voorstelling de hellende weg achter het podium bestegen om er een versnapering of een drankje tot zich te nemen.
Samenvatting2:
Familie Diepen
In 1892 koopt Armand Diepen (1846-1895), een gefortuneerde textielfabrikant uit Tilburg, villa Alpha in de Plenkertstraat en het daarachter liggende hellingbos en een jaar later het aangrenzende Polferbos en de Heidegroeve. Armand Diepen is een sociaal bewogen mens die wil dat wandelaars en natuurliefhebbers de gelegenheid krijgen het Polferbos te bezoeken. Daartoe worden er paden aangelegd in Engelse parkstijl. Hij overlijdt in 1895, maar zijn zonen Karel en Jan Diepen ontwikkelen later plannen om een theater te bouwen in de Heksenkeuken en, op de hoger gelegen helling, een restaurant met woning. Het krijgt de naam "het Rotspark" en op het terras worden regelmatig openluchtconcerten gegeven.
In 1916 wordt het Openluchttheater onder aan de helling van de Plenkertstraat, na een bouwtijd van drie maanden, in gebruik genomen. Het is een ontwerp van de bekende Roermondse architect Pierre Cuypers. Voor het beheer wordt de N.V. Valkenburg Omhoog opgericht, waarin naast de familie Diepen een aantal notabelen uit Valkenburg en omgeving participeren.
Families Bours en Jennekens
Uitbater en bewoner van het restaurant met fraai terras en kiosk, wordt Guillaume Bours. Vanwege de goede relatie die brouwmeester Spiertz van de pas opgerichte Aachener Exportbier Bräuerei met de familie Diepen onderhoudt steunt de brouwerij de exploitatie en levert er het nieuwe pilsener exportbier. Guillaume Bours oefent zijn activiteiten uit tot 1931. In die periode worden vooral toneelstukken opgevoerd zoals: "Joseph in Dotan" van Vondel, "Die Jungfrau von Orléans" van Schiller en "Middernachtsdroome van Shakespeare”.
Het slechte weer gooit regelmatig roet in het eten en heel wat voostellingen moeten worden afgelast. Het zal de exploitatie van het restaurant geen goed gedaan hebben, want het is alleen open in de maanden april tot en met augustus.
In 1892 koopt Armand Diepen (1846-1895), een gefortuneerde textielfabrikant uit Tilburg, villa Alpha in de Plenkertstraat en het daarachter liggende hellingbos en een jaar later het aangrenzende Polferbos en de Heidegroeve. Armand Diepen is een sociaal bewogen mens die wil dat wandelaars en natuurliefhebbers de gelegenheid krijgen het Polferbos te bezoeken. Daartoe worden er paden aangelegd in Engelse parkstijl. Hij overlijdt in 1895, maar zijn zonen Karel en Jan Diepen ontwikkelen later plannen om een theater te bouwen in de Heksenkeuken en, op de hoger gelegen helling, een restaurant met woning. Het krijgt de naam "het Rotspark" en op het terras worden regelmatig openluchtconcerten gegeven.
In 1916 wordt het Openluchttheater onder aan de helling van de Plenkertstraat, na een bouwtijd van drie maanden, in gebruik genomen. Het is een ontwerp van de bekende Roermondse architect Pierre Cuypers. Voor het beheer wordt de N.V. Valkenburg Omhoog opgericht, waarin naast de familie Diepen een aantal notabelen uit Valkenburg en omgeving participeren.
Families Bours en Jennekens
Uitbater en bewoner van het restaurant met fraai terras en kiosk, wordt Guillaume Bours. Vanwege de goede relatie die brouwmeester Spiertz van de pas opgerichte Aachener Exportbier Bräuerei met de familie Diepen onderhoudt steunt de brouwerij de exploitatie en levert er het nieuwe pilsener exportbier. Guillaume Bours oefent zijn activiteiten uit tot 1931. In die periode worden vooral toneelstukken opgevoerd zoals: "Joseph in Dotan" van Vondel, "Die Jungfrau von Orléans" van Schiller en "Middernachtsdroome van Shakespeare”.
Het slechte weer gooit regelmatig roet in het eten en heel wat voostellingen moeten worden afgelast. Het zal de exploitatie van het restaurant geen goed gedaan hebben, want het is alleen open in de maanden april tot en met augustus.
Samenvatting3:
Het echtpaar Bours wordt opgevolgd door het echtpaar Jennekens-Marx. Zij maken de oorlog mee, waarin maar weinig gasten het -restaurant bezoeken en beginnen daarna aan de wederopbouw van hun restaurant met theetuin. Ook het Openluchttheater krabbelt op en wordt vooral bespeeld door Limburgse, Vlaamse en ook Valkenburgse gezelschappen. Grote organisator is dan mejuffrouw M. Sträter. In de jaren vijftig en zestig volgen er grote voorstellingen die veel publiek trekken, zoals de opera's "de Zigeunerbaron", "de Parelvissers" en “Faust". En de operettes "de Klokken van Korneville" en "Rooske Kleve".
Joseph Hubert Jennekens en zijn vrouw Agnes Marx exploiteren het restaurant tot 1955. Zoon Jan (1907-1980) die er al enige jaren inwoont met zijn vrouw Annie Daalmans ( 1921-1996) en hun dochters José en Marianne, neemt de exploitatie over. De meisjes lopen dagelijks langs Reuzentrap en door het Openluchttheater naar school. Tijdens de van de voorstellingen kan die trap niet gebruikt worden en moeten de gasten via een omweg naar het restaurant. Bekend is de aankondiging van een suppoost in uniform bij het begin van de pauze: “Dames en heren, twintig minuten pauze, de restauratie in het park staat ten dienste van de bezoekers. Vijf minuten voor het einde van de pauze wordt gebeld". (Limburgs Dagblad, 3 mei 1989).
Het bier dat nu door de bierbrouwerij "de Leeuw" met kar en paard geleverd wordt, gaat via de daarvoor aangelegde weg, die de Bierweg is gaan heten. Het gezin Jennekens-Daalmans verlaat "het Rotspark" in 1965 en vestigt zich in Broekhem.
Joseph Hubert Jennekens en zijn vrouw Agnes Marx exploiteren het restaurant tot 1955. Zoon Jan (1907-1980) die er al enige jaren inwoont met zijn vrouw Annie Daalmans ( 1921-1996) en hun dochters José en Marianne, neemt de exploitatie over. De meisjes lopen dagelijks langs Reuzentrap en door het Openluchttheater naar school. Tijdens de van de voorstellingen kan die trap niet gebruikt worden en moeten de gasten via een omweg naar het restaurant. Bekend is de aankondiging van een suppoost in uniform bij het begin van de pauze: “Dames en heren, twintig minuten pauze, de restauratie in het park staat ten dienste van de bezoekers. Vijf minuten voor het einde van de pauze wordt gebeld". (Limburgs Dagblad, 3 mei 1989).
Het bier dat nu door de bierbrouwerij "de Leeuw" met kar en paard geleverd wordt, gaat via de daarvoor aangelegde weg, die de Bierweg is gaan heten. Het gezin Jennekens-Daalmans verlaat "het Rotspark" in 1965 en vestigt zich in Broekhem.
Samenvatting4:
Van de Bosch en Knol
Het restaurant wordt dan door Valkenburg Omhoog verhuurd aan bierbrouwerij "de Leeuw", die het onderverhuurt aan John van de Bosch. Hij is een energieke ondernemer die meer mogelijkheden ziet in het Polferbos. Zo legt hij er, na overleg met de eigenaresse, een rodelbaan aan. Boven in het Rotspark realiseert hij een klein restaurant met terras "Bellevue" geheten, bij de vroegere bunker, die door de Duitsers in de oorlog is gebouwd als luchtkoker. Uiteindelijk worden al die werkzaamheden hem teveel en verhuurt hij het restaurant “het Rotspark" met woning door aan zijn familielid Frans Knol.
In 1987 ontstaat er echter onenigheid tussen de beide exploitanten, die uiteindelijk leidt tot ontbinding van alle huurcontracten. Het restaurant wordt niet meer gebruikt en komt leeg te liggen.
Verloedering en afbraak
Dat doet het gebouw uiteindelijk geen goed. Het raakt in verval. Het vocht dringt binnen, want de muren zijn maar één mergelblok dik. Het behang bladdert af en dan slaat ook het vandalisme toe, Ruiten worden ingegooid en wat nog van waarde is, wordt ontvreemd. Langzaam neemt de natuur haar vroegere positie weer in. Het terras raakt overwoekerd. De enkele tuinstoeltjes die er nog staan roesten weg. Delen van de mergelbalustrade brokkelen af. De bezorgdheid onder de Valkenburgse bevolking groeit. Valkenburg Omhoog laat een onderzoek uitvoeren naar de mogelijkheden tot restauratie, maar moet uiteindelijk concluderen, dat de redding van het gebouw niet mogelijk is. Het is niet meer economisch rendabel te maken, Uiteindelijk valt in 1988 het moeilijke besluit tot afbraak. Begin 1989 zetten de machines en de werklui van de firma Wolter zich aan de klus het pand te slopen en het terrein te egaliseren. Met het restaurant en de terrassen verdwijnen ook de woning, de betonnen balustrade en een deel van de opgang vanuit de Plenkertstraat.
Het restaurant wordt dan door Valkenburg Omhoog verhuurd aan bierbrouwerij "de Leeuw", die het onderverhuurt aan John van de Bosch. Hij is een energieke ondernemer die meer mogelijkheden ziet in het Polferbos. Zo legt hij er, na overleg met de eigenaresse, een rodelbaan aan. Boven in het Rotspark realiseert hij een klein restaurant met terras "Bellevue" geheten, bij de vroegere bunker, die door de Duitsers in de oorlog is gebouwd als luchtkoker. Uiteindelijk worden al die werkzaamheden hem teveel en verhuurt hij het restaurant “het Rotspark" met woning door aan zijn familielid Frans Knol.
In 1987 ontstaat er echter onenigheid tussen de beide exploitanten, die uiteindelijk leidt tot ontbinding van alle huurcontracten. Het restaurant wordt niet meer gebruikt en komt leeg te liggen.
Verloedering en afbraak
Dat doet het gebouw uiteindelijk geen goed. Het raakt in verval. Het vocht dringt binnen, want de muren zijn maar één mergelblok dik. Het behang bladdert af en dan slaat ook het vandalisme toe, Ruiten worden ingegooid en wat nog van waarde is, wordt ontvreemd. Langzaam neemt de natuur haar vroegere positie weer in. Het terras raakt overwoekerd. De enkele tuinstoeltjes die er nog staan roesten weg. Delen van de mergelbalustrade brokkelen af. De bezorgdheid onder de Valkenburgse bevolking groeit. Valkenburg Omhoog laat een onderzoek uitvoeren naar de mogelijkheden tot restauratie, maar moet uiteindelijk concluderen, dat de redding van het gebouw niet mogelijk is. Het is niet meer economisch rendabel te maken, Uiteindelijk valt in 1988 het moeilijke besluit tot afbraak. Begin 1989 zetten de machines en de werklui van de firma Wolter zich aan de klus het pand te slopen en het terrein te egaliseren. Met het restaurant en de terrassen verdwijnen ook de woning, de betonnen balustrade en een deel van de opgang vanuit de Plenkertstraat.
Samenvatting5:
Weer een markant gebouw in Valkenburg dat het loodje legt.
Met dank aan: José Jennekens, Tinie van de Maarel-Driessen en Paul Tekstra.
Met dank aan: José Jennekens, Tinie van de Maarel-Driessen en Paul Tekstra.
Trefwoorden:
Geografische namen:
Organisatie: Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach
laatste wijziging 29-01-2024
Artikelen Collectie artikelen
Ouderwets gezellig in de herberg van familie Stroucken
Datering:
2023
Titel:
Ouderwets gezellig in de herberg van familie Stroucken
Auteur:
Willemijn Gigase
Foto's door:
Remy Maloir
Titel tijdschrift:
Kijk op Valkenburg
Afleveringsnummer:
Kijk op Valkenburg, 14 (2023) nr. 10 (winter), p. 25
Samenvatting:
Sinds augustus 2023 heeft de Geulhemermolen in Berg en Terblijt een nieuwe eigenaar: de familie Stroucken heeft de bergen van Oostenrijk ingeruild voor de heuvels van Limburg. Gebrand om de herberg weer terug te brengen naar hoe het vroeger was: een gezellige plek waar jong en oud met plezier naartoe komt.
Danique en Bart vertrokken twee jaar geleden naar Oostenrijk, maar in de zomer van dit jaar keerde het gezin, met twee kinderen en nog een tweeling onderweg, terug naar Limburg. Met een dikke buik ging het stel de Geulhemermolen bezichtigen en anderhalve week na de bevalling was de koop rond.
"Bizar eigenlijk, maar. Wij kunnen alle twee niet stilzitten en dit is zo'n mooi pand waarvan wij echt denken dat het gewoon wat liefde nodig heeft," vertelt Danique.
Terug naar the olden days
Danique vertelt over het doel en de aanpak van haar en Bart. "Wat wij denken is dat de Geulhemermolen niks sjieks nodig heeft, maar dat we vooral terug moeten naar zoals het vroeger was. Het is een herberg, dus dat is een plek die eigenlijk altijd open moet zijn en waar je als je binnen stapt het familiaire gevoel krijgt. Een plek waarbij je lekker met je vieze schoenen naar binnen kunt en waar je ouderwets goed eten kunt krijgen”.
Frühschoppen en dansavonden
"We organiseren ook activiteiten zoals Frühschoppen op iedere eerste zondag van de maand. Ook brengen we de dansavonden van vroeger weer terug, waar heel veel mensen zich hebben leren kennen. Op die manier proberen we de oude gezelligheid terug te halen, want dat is er best een tijdje niet meer geweest”.
Danique en Bart vertrokken twee jaar geleden naar Oostenrijk, maar in de zomer van dit jaar keerde het gezin, met twee kinderen en nog een tweeling onderweg, terug naar Limburg. Met een dikke buik ging het stel de Geulhemermolen bezichtigen en anderhalve week na de bevalling was de koop rond.
"Bizar eigenlijk, maar. Wij kunnen alle twee niet stilzitten en dit is zo'n mooi pand waarvan wij echt denken dat het gewoon wat liefde nodig heeft," vertelt Danique.
Terug naar the olden days
Danique vertelt over het doel en de aanpak van haar en Bart. "Wat wij denken is dat de Geulhemermolen niks sjieks nodig heeft, maar dat we vooral terug moeten naar zoals het vroeger was. Het is een herberg, dus dat is een plek die eigenlijk altijd open moet zijn en waar je als je binnen stapt het familiaire gevoel krijgt. Een plek waarbij je lekker met je vieze schoenen naar binnen kunt en waar je ouderwets goed eten kunt krijgen”.
Frühschoppen en dansavonden
"We organiseren ook activiteiten zoals Frühschoppen op iedere eerste zondag van de maand. Ook brengen we de dansavonden van vroeger weer terug, waar heel veel mensen zich hebben leren kennen. Op die manier proberen we de oude gezelligheid terug te halen, want dat is er best een tijdje niet meer geweest”.
Samenvatting2:
De molen van Geulhemermolen
"We vinden het heel belangrijk dat het verhaal van vroeger weer verteld wordt. Een deel van dat verhaal is natuurlijk de molen. We zijn nu aan het kijken of we die weer draaiende kunnen krijgen. Dan kunnen we elektriciteit opwekken, maar we willen ook dat hij vanaf buiten toegankelijk is. Daar is een bruggetje waarvan je naar de molen kan kijken. Het heet namelijk wel de Geulhemermolen, maar als je niet binnenkomt, zie je niet dat er een molen is."
Op de kaart
"Iedereen moet weer weten dat je hier goed kunt eten en drinken en dat er weer mensen wonen die echt een hart hebben voor de zaak, In de kelder gaan we een bierbrouwerij maken en we gaan ook zeven van de veertien kamers boven renoveren. We hopen van de Geulhemermolen daardoor weer een begrip te kunnen maken in deze regio, daar doen we in ieder geval ons best voor."
Herberg - Eetcafé De Geulhemermolen
Geulhemmerweg 49
6325 PJ Berg en Terblijt
E info@geulhemermolen.nl
W www.geulhemermolen.nl
"We vinden het heel belangrijk dat het verhaal van vroeger weer verteld wordt. Een deel van dat verhaal is natuurlijk de molen. We zijn nu aan het kijken of we die weer draaiende kunnen krijgen. Dan kunnen we elektriciteit opwekken, maar we willen ook dat hij vanaf buiten toegankelijk is. Daar is een bruggetje waarvan je naar de molen kan kijken. Het heet namelijk wel de Geulhemermolen, maar als je niet binnenkomt, zie je niet dat er een molen is."
Op de kaart
"Iedereen moet weer weten dat je hier goed kunt eten en drinken en dat er weer mensen wonen die echt een hart hebben voor de zaak, In de kelder gaan we een bierbrouwerij maken en we gaan ook zeven van de veertien kamers boven renoveren. We hopen van de Geulhemermolen daardoor weer een begrip te kunnen maken in deze regio, daar doen we in ieder geval ons best voor."
Herberg - Eetcafé De Geulhemermolen
Geulhemmerweg 49
6325 PJ Berg en Terblijt
E info@geulhemermolen.nl
W www.geulhemermolen.nl
Trefwoorden:
Geografische namen:
Organisatie: Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach
laatste wijziging 29-01-2024
