Uitvoerige beschrijving met een overzicht van alle plaatsen waar St. Gerlach wordt vereerd. Dat zijn Banholt, Battice (Luik), Berg aan de Maas, Heusden, Hooge Zwaluwe, Horpmaal, Houthem, Kaulille, Kinrooi, Kortenbos/St. Truiden, Kuringen, Linde-Peer, Loon op Zand, Martenslinde, Mechelen aan de Maas, Morkhoven, Niel-bij-As, Oirsbeek, Oosterhout, Roermond, Roosteren, Schoot-Tessenderloo, Testelt, Tongerlo en Walshoutem. Met uitgebreid literatuuroverzicht en foto's van beelden en bidprentjes.

Voor do rechtbank te Maastricht werd gisteren, naar we in de Tel. lezen gepleit een zaak door mr. Van Gigh uit Amsterdam, onder toeloop ven vele collega's uit Maastricht. De zaak komt in het kort op het volgende neer:
Toen de oorlog uitbrak, woonde in Battice (bij Luik) het Limburgsche echtpaar W. H.
Enkele maanden later vestigden de echtelieden zich in Houthem bij Valkenburg, en in December werden beiden naar de gevangenis te Maastricht overgebracht, verdacht van diefstal, subsidair verduistering, subsidair heling van goederen, toebehoorende aan een bankier te Battice, sinds den oorlog gevlucht. De goederen, als kleeren, meubelen, een naaimachine, keukengereedschappen, enz. werden in beslag genomen in de woning van de echtelieden. In het huis van den gevluchten bankier had zich het hoofdkwartier van de Duitsche troepen gevestigd.
Da beklaagden ontkenden hetgeen hun ten laste was gelegd doch het 0. M., dat de zaak een treurige zaak noemde, eischte veroordeeling van elk der beklaagden tot 1 jaar gevangenisstraf, nadat talrijke getuigen à charge en décharge waren gehoord.
Mr. van Gigh noemde de dagvaarding met haar ruim twee dozijnen ,,althans", een juridisch monster, sprak over de Duitsohe troepen, die de tractaten geschonden hebben met betrekking tot de plunderingen, noemde de vervolging een uiting van kleinzieligheid en pleitte voor beide cliënten vrijspraak.

Een der grenscorrespondenten van het Vad. schrijft: Naar ik uit vertrouwbare bron verneem, kwam de notaris van Battice (nabij Luik) dezer dagen in de gemeente terug, om naar den stand van zijn huis om te zien, dat hij begin Augustus verlaten had. Het huis was nog in goeden staat, doch de meubelen bleken verdwenen. De luitenant van de commandantuur deelde op de vraag van den notaris mede, dat de meubelen waren weggenomen door een Nederlander, die reeds jaren in Battice woonde en nu in Houthem (Limburg) zijn intrek had genomen. De notaris ging daarop naar H., zocht den bewusten persoon en vroeg om zijn meubelen. Onze landgenoot ontkende beslist iets meegenomen te hebben. Een marechaussée-onderzoek zou echter aan den notaris behoorend linnengoed en huisraad te voorschijn gebracht hebben en de zaak in handen van den rechter gesteld zijn.