Mijn Studiezaal (inloggen)
Artikelen ( Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach )
Artikelen Collectie artikelen
Waar is zangeres Amy Cok gebleven? : TERUG IN DE TIJD De zoektocht van een inwoner van Valkenburg naar een pronte zangeres uit Amsterdam
Datering:
2008
Titel:
Waar is zangeres Amy Cok gebleven? : TERUG IN DE TIJD De zoektocht van een inwoner van Valkenburg naar een pronte zangeres uit Amsterdam
Auteur:
René Willems
Titel tijdschrift:
Dagblad De Limburger
Afleveringsnummer:
DDL, 9/8/2008
Samenvatting:
Foto's: Amy Cok toen ze optrad in Valkenburg. Rechts: Bobby en Herman Cok met buurkinderen Marlies en Jules Flachs
Wiel Bemelmans uit Valkenburg is al zestig jaar op zoek naar Amy Cok, een joodse zangeres die in 1940 en 1941 regelmatig optrad in de Paviljoen-dancing. Op de foto, gesigneerd op 28 september 1941, is haar leeftijd moeilijk in te schatten. "Het was een pronte vrouw; ik denk dat ze toch wel tegen de veertig liep", zegt Wiel Bemelmans. Het betekent dat Amy Cok nu zeker honderd moet zijn. De kans dat ze nog leeft, is minimaal, realiseert Bemelmans zich. "Ik wil in elk geval weten wat er in de oorlog met haar en haar twee kinderen is gebeurd. Het was zo'n aardige vrouw, dat laat me gewoon niet los." Amy - of Emy - Cok kwam uit Amsterdam, waar ze voor de oorlog een gevierd zangeres was. In de zomermaanden trad ze regelmatig op in de toenmalige Paviljoen-dancing in Valkenburg. Als hotel l'Empereur aan de Grotestraat vol was, logeerde ze vaak bij de familie Bemelmans aan de Walravenstraat; Maria Bemelmans had als kokkin in het hotel gewerkt en bood gasten van l'Empereur in de drukke vakantietijd vaker een kamer aan. Wiel Bemelmans (74) was toentertijd een jaar of zes. Hij herinnert zich die vriendelijke mevrouw uit Amsterdam nog heel goed. "Ze had twee zoontjes, Bobby en Herman. Overdag speelden wij vaak met elkaar. We zijn dikke vrienden geworden." Zijn moeder kon het heel goed vinden met de zangeres. Dat blijkt ook wel uit de tekst die ze in september 1941 in sierlijk handschrift onder haar foto schreef: "Voor mijn lieve 2de moeder, van een lastige eetster". "Mijn moeder kwam oorspronkelijk uit Vaals en kookte Duits", legt Bemelmans uit. "Amy Cok vond dat niet echt lekker." Bemelmans' vader was drukker. Op last van de Duitsers werkte hij bij een bedrijf in Aken. Hij had Amy Cok al eerder gewaarschuwd om naar veiligere oorden te vertrekken.
Wiel Bemelmans uit Valkenburg is al zestig jaar op zoek naar Amy Cok, een joodse zangeres die in 1940 en 1941 regelmatig optrad in de Paviljoen-dancing. Op de foto, gesigneerd op 28 september 1941, is haar leeftijd moeilijk in te schatten. "Het was een pronte vrouw; ik denk dat ze toch wel tegen de veertig liep", zegt Wiel Bemelmans. Het betekent dat Amy Cok nu zeker honderd moet zijn. De kans dat ze nog leeft, is minimaal, realiseert Bemelmans zich. "Ik wil in elk geval weten wat er in de oorlog met haar en haar twee kinderen is gebeurd. Het was zo'n aardige vrouw, dat laat me gewoon niet los." Amy - of Emy - Cok kwam uit Amsterdam, waar ze voor de oorlog een gevierd zangeres was. In de zomermaanden trad ze regelmatig op in de toenmalige Paviljoen-dancing in Valkenburg. Als hotel l'Empereur aan de Grotestraat vol was, logeerde ze vaak bij de familie Bemelmans aan de Walravenstraat; Maria Bemelmans had als kokkin in het hotel gewerkt en bood gasten van l'Empereur in de drukke vakantietijd vaker een kamer aan. Wiel Bemelmans (74) was toentertijd een jaar of zes. Hij herinnert zich die vriendelijke mevrouw uit Amsterdam nog heel goed. "Ze had twee zoontjes, Bobby en Herman. Overdag speelden wij vaak met elkaar. We zijn dikke vrienden geworden." Zijn moeder kon het heel goed vinden met de zangeres. Dat blijkt ook wel uit de tekst die ze in september 1941 in sierlijk handschrift onder haar foto schreef: "Voor mijn lieve 2de moeder, van een lastige eetster". "Mijn moeder kwam oorspronkelijk uit Vaals en kookte Duits", legt Bemelmans uit. "Amy Cok vond dat niet echt lekker." Bemelmans' vader was drukker. Op last van de Duitsers werkte hij bij een bedrijf in Aken. Hij had Amy Cok al eerder gewaarschuwd om naar veiligere oorden te vertrekken.
Samenvatting2:
"Joden werden hier nog redelijk ongemoeid gelaten. Maar in die Duitse NS-krant las vader artikelen waaruit bleek dat de tijden snel zouden veranderen." In het najaar van 1941 sloeg het noodlot toe. De Duitsers haalden Amy Cok en haar zoontjes op en zetten hen in Valkenburg op de trein. Sindsdien ontbreekt elk spoor van hen. "Ik heb geen idee waar ze destijds heen zijn gestuurd", zegt Bemelmans. "Het kan goed zijn dat ze toen al werden afgevoerd naar een van de concentratiekampen." Na de oorlog is Bemelmans blijven zoeken naar Amy Cok en haar twee zoontjes. Zonder resultaat. Hij heeft zelf contact opgenomen met het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie in Amsterdam. Maar daar is Amy Cok niet bekend. Bemelmans hoopt in elk geval dat hij kan achterhalen wat met haar is gebeurd. "Ik vrees dat ze de oorlog niet hebben overleefd. Anders had ze na de bevrijding ongetwijfeld iets van zich laten horen. Maar de onzekerheid over haar lot is vreselijk: ik geef mijn zoektocht niet op voordat ik weet wat haar is overkomen, zodat ik dat hoofdstuk kan afsluiten."
Trefwoorden:
Geografische namen:
Organisatie: Heemkundevereniging Houthem-St.Gerlach
laatste wijziging 29-01-2024
