Paleis Het Loo, tafelwijnflesje. Klein groen glazen flesje (187 ml) met etiket FLORILLON/ VIN DE TABEL FRANCAIS/ Specialement selectionne pas Paleis Het Loo Apeldoorn. Met afbeelding front paleis.

Een kamer, waarin de prins links zit en de gecommiteerden ontvangt. Deze kwamen hem verzoeken de maatregelen tegen Hattem en Elburg genomen, in te trekken.

Begrafenis van Z.M. Willem III 4 december 1890. De Koninklijke lijkkist op de baar voor de Groote kerk te Delft." In oktober 1890 werd Willem III zo ziek dat hij de regering niet meer waar kon nemen. Op 20 november aanvaardde Emma in Den Haag het regentschap. Willem III overleed op Het Loo te Apeldoorn op 23 november 1880. Zijn lichaam werd met een rouwtrein naar Den Haag overgebracht waar op 4 december de begrafenisdienst werd geleid door ds. Koetsveld. Deze memoreerde dat Willem III het langst had geregeerd van alle Oranjevorsten, namelijk eenenveertig jaar. Wilhelmina schreeft in haar biografie "Eenzaam maar niet alleen": “Het plan bestond, dat ik vader uigeleide zou doen tot aan de deur. Daarvoor moest ik een crêpehoed op hebben met een sluier voor mijn gehele gezicht. Dit vooruitzicht verschrikte mij zo zeer, dat mijn zenuwen het niet volhielden. Ik moest in bed blijven met hoofd- en maagpijn.” (p. 30)

Tot eind 1896 had Wilhelmina een Engelse gouvernante, Miss Saxton Winter. Deze krachtige persoonlijkheid omschreef haar opvoedende taak als “to train your character, to make a bold and a noble woman out of you, unflinching and strong.” In Wilhelmina's relatief eenzame bestaan was ze een belangrijke persoon. “In de jaren dat we door de ziekte van mijn vader aan Het Loo gekluisterd waren was miss Winter mijn enige gezelschap”. (uit: Eenzaam maar niet alleen). De eigenzinnige Wilhelmina, altijd omringd door volwassenen die bogen als knipmessen, botste ook vaak met de strikte regels van haar gouvernante. Toch bleef deze bij haar leerling tot eind 1896. Miss Saxton Winter maakte nog het bezoek mee dat Wilhelmina in de zomer van 1895 bracht aan de bejaarde Koningin Victoria van Engeland. Toen de Prins van Wales aan Wilhelmina vroeg hoe ze zijn land vond, antwoordde ze : “Wat me hier het meest is bevallen, is dat de Engelsen die ik hier heb leren kennen helemaal niet lijken op mijn gouvernante!”