De norbertijner abdij Mariënweerd te Beesd had een stadshof in Zaltbommel. Deze stadshof fungeerde aanvankelijk naast refugiehuis en tweede huis voor tijdelijk verblijf als overslagplaats voor landbouwproducten. Deze laatste functie werd in de loop van de late middeleeuwen steeds minder belangrijk, aangezien de abdij toen stopte met de directe exploitatie van haar landerijen en daardoor steeds minder zelf ging produceren, waardoor de omvang van de agrarische overschotten, die ze op de markt bracht, fors afnamen. Dit had tot gevolg dat onderhavige stadshof steeds meer de functie van refugiehuis en logeeradres ging vervullen